Our Fated Encounter [Completed]

Chapter 5

Pagkadating ko malapit dun ay pasakay na siya sa kotse niya at mukhang may balak pa akong iwanan.

"Hoy!Ba't ang tagal mo?" tanong niya pa na parang naiinis pa siya.

"Eto na nga po eh, at isa pa may pangalan naman ako at di yun 'hoy'" Diba dapat ako yung naiinis dito?

"Whatever, Stella. Sumakay ka na o papaglakarin kita papunta sa bahay."

"Sabi ko nga sasakay na." I sat at the back seat but he gave me an annoyed look.

"Diyan ka ba talaga uupo?"

"Ay hindi, baka dun ako sa bubong." nakakainis lumalabas talaga pagka pilosopo ko dahil sa kanya.

"I won't stop you if you decide on doing that but this face doesn't deserve to look like your driver. Just come sit here in front." he said and pointed at the seat beside him.

"Eto na at lilipat na ako." Labag man sa kalooban ko pero lumabas nalang ako at sinunod yung sinabi niyang sa harap maupo.

Inis na inis na talaga ako sa kanya! Pati diyan sa mukha niya.

Pinaandar niya na ang kotse at umalis na kami.
Tahimik lang kaming dalawa habang nagmamaneho siya. Bigla siyang lumingon sa gawi ko at binigyan ako ng isang malokong ngiti. 

Oh no! I can sense that he's about to do something again.
At tama nga ako,

"Hoy!" pilit ko pang pagtawag sa kanya.

Sino bang hindi matataranta at bigla niyang binilisan ang takbo niya.

"Could you please just slow down?" mahinahon ko pang pakiusap sa kanya pero tinatawanan niya lang ako at parang walang naririnig.

"John please!"

Naninikip na ang dibdib ko, hinawakan ko na lang ang ito dahil nahihirapan na akong huminga ng maayos.

"John please.." pakikiusap ko pa ulit pero di ko natapos dahil muli na namang nandilim ang paningin ko. And the next thing I know was that I'm unconscious again.

John's POV:
"John please.." narinig ko pang pakiusap niya na parang naghihina. Nilingon ko siya saglit at tama nga ako dahil namumutla na rin siya. Nung lingunin ko siya uli ay wala na naman siyang malay.

Mas binilisan ko na lang ang pagpapatakbo ko sa kotse ko para makarating na kami sa bahay at matawagan na namin yung family doctor.

Ano ba namang babaeng 'to hindi man lang sinabi kung may sakit siya. Gusto ko lang namang asarin pero ang hina pala.

"Ano na naman ba 'tong nagawa ko?"napatanong nalang ako sa sarili.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Pagkadating namin sa bahay ay agad ko siyang binuhat papasok ng bahay.

"Good afternoon sir .." agad pang bati sa'kin ni CJ.

"CJ tawagan mo yung family doctor natin, dali."yun nalang ang tangi kong nasagot.

"Bakit?"

"Mamaya na ang tanong at tawagan mo na bilis. Sabihan mo nalang na dumiretso sa kwarto ko."

"Okay sir."

I quickly headed to my room and gently placed her on the bed. She was still unconscious.

I patiently waited for the doctor beside her until he arrived.

"What happened?" he asked as soon as he saw her unconscious.

"Bigla na lang kasi siyang nahimatay habang papunta kami dito."

He did a quick check on Stella then faced me afterwards,