The Short Tales of ALDUB

A&M: Somewhere only we know

"Hon, ilang months na nga tayo?" Maine asked all of a sudden. Nasa shooting sila ngayon for their new TVC. Lunch break at magkasama sila loob ng kotse ni Alden. Maine adjusted her seat, half bend. Si Alden naman ay nasa tabi niya closed eyes trying to get a little nap.

"18? 19? I don't know. I'm not really counting." he murmured. Konti na lang talaga ay pipikit na siya. Konting konti nalang.

"18 Months and a half." she said with assurance.

"And yet we never get the chance to be on our own. Yung tayong dalawa lang. Ikaw at Ako in a place where no one knows us, yung walang magpapapicture. Yung walang mang-iistorbo. I'm not saying na istorbo ang fans I love them, we love them its just that I want to be away with the crowd with you kahit isang linggo lang. Isang linggo lang talaga pero I think imposible atang mangyari yun." she sighed.

Ramdam na ramdam na niya ang pagiging artista. She remember the last time she went out with her family. It was summer. Imbes na lumabas at i-explore ang buong resort ay mas pinili nalang niyang mag-stay sa loob ng hotel room dahil doon, tahimik, wala siyang ibang iisipin kundi ang sarili niya lang.

"Alden?" she called out nang mapansing walang sumagot. Tulog na pala ito. May trenta minutos pa sila para mag-pahinga. Naghihilik na rin si Alden indikasyon na sobrang pagod na ang kasintahan. He went home three in the morning kanina dahil sa isang event. And he needs to be at the venue of their photoshoot at 7:30 in the morning. Natutulog pa kaya 'to, isip isip niya.

Unti-unti ay nararamdaman na rin ni Maine ang antok ilang sandali pa ay kapwa na sila naghihilik.

Natapos ang shoot ng mga after lunch. Nagpaalam na si Alden kay Maine na ikinagulat ng dalaga kapag kasi may free time sila ay nagdadate silang dalawa. Maybe he's just tired.

"Call me when you get home, Okay?" he said and gave her a peck on the lips. "Love you" he went on.

"Love you too."

"Ingat sa pag-uwi" he reminded her. Sabay silang nagtungo sa kanya-kanyang sasakyan since magkatabi lang din naman ang mga ito. Pinauna na ni Alden ng alis ang kotse ni Maine tyaka ito sumunod.

While on the road tinawagan ni Alden ang handler niya. Pagkatapos ay tinawagan niya rin si Pat.

"Thank you, Pat. Salamat talaga."

Kakarating lang ng bahay si Alden. Mabilis siyang bumaba ng sasakyan, sinalubong naman siya ni Rizza na hila hila ang maleta niya.

"Yung totoo Kuya, maglalayas ka na ba?" Rizza said, halata sa mukha nito ang bigat ng dala dala. Pero hindi pinansin ni Alden ang sinabi niya.

"Pakilagay yan dun sa isa kong kotse, yung itim. And thank you! Don't worry pagbaba ko may kiss ka sakin." then he storm off to his room.

"Kiss mo mukha mo! I need cash, not cish!"

Pagdating ni Maine sa bahay ay nadatnan niya ang Ate Cooleen niya at ang boyfriend nito sa sala na naglalambingan.

"Baby ..." lambing ni Mike.

"Baby mo muka mo!" pabebeng sagot ng Ate niya.

"Ahem." tikhim ni Maine.

"Uy Meng. Nandyan ka na pala." wika ng Ate niya.

"Yeah. Kaninong Maleta 'to? Lalayas ka na?" sarkastikong tanong ni Maine ng makita ang maleta sa gilid ng hagdan. "Sa wakas! Masosolo ko na rin ang kwarto."

"You wish! Umalis ka na nga!"

"Talagang aalis na ko dahil any moment now mukang maduduwal na ko sa pinag-gagawa niyo." She fakely puked, which made Mike laugh. Coolen gave her a i-could-kill-you-right-now look.