"Bae is sick"
"Sana gumaling ka na Alden"
And many more.
What is happening? I checked his twitter, walang update, and even his instagram.
Should I call?
No Meng. No.
Pero ...
No. No.
But he's sick.
Then I ended up texting him."Are you ok?" I typed. Delete. Delete. Delete. What a stupid question.
"Hey!" I typed again. At muli kung binura.
"Uy. Tisoy! Balita ko may sakit ka raw."
I was about to delete it when I accidentally pressed the wrong button instead of delete I pressed the send button. Stupid finger!
I closed my eyes waiting for his reply accepting the fact that out of a hundred there's only 10% chance na magrereply siya. And to my surprise seconds after I send the message came his reply.
"Yes. Medyo paos pa nga pero kakayanin. Kasalanan to nang letter mo eh haha"
"Bakit naman? :(("
I replied back.
"Hindi ko alam. Love sick ata 'to hahaha. Ikaw kasi eh!"
"Hala. What did I do?"
"Nevermind haha. By the way are you home?"
"Oo bakit?"
"Mind if I call you?"
"Now na?"
I waited for his reply pero imbes na text ay biglang tumawag ito.
"Hey." bungad niya.
"Hey!"
"Haha! Bye!!!"
And binabaan niya ako nang phone. Opo binabaan po ako ni Alden Richard.
"Haha. Know what? Ang ganda nang boses mo over the phone"
This guy is so weird.
"Ganyan ka ba pag nagkakasakit? Malakas mangtrip?"
"Hindi naman. Ngayon ko nga lang to naramdaman. Na feeling ko mas mabisang gamot pa ang boses mo sa sakit ko kesa sa mga tinitake kong gamot. Haha"
Malala na to. haha.
"May sakit ka nga A. At mukang malala na, mag pa confine ka kaya. Kung ano ano na naiisip mo eh Haha."
"Ayoko sa hospital. Maine!"
" Bakit?"
"Sabayan mo ko kumain"
"Haha! I'd Love to! Paano naman aber?"
Opo. Kompirmadong wala sa tamang pag-iisip si Alden dahil kung ano ano nalang ang naiisip.
"Punta ako diyan!"
Biglang akong napaupo mula sa pagkakahiga nang mabasa ko ang reply niya. Seryoso?!
"May pagkajoker ka rin eh no"
"Seryoso ako. Gusto ko nang lugaw"
"Lugaw? You'll come here all the way from Laguna just to have Lugaw? You're kidding right? Haha."
"Pero gusto ko nang lugaw T.T at lugaw mula sa Bulacan ang gusto ko. On the way na ko! See you!!!"
Hindi ko alam kung mabubuwisit ako o matatawa sa pinag-gagawa ni Alden. Mukang wala siyang sakit mga dabarkads, mukang high ang loko. Haha.
I took his message as a joke nang bigla siyang mag dm sa twitter sending me a photo of him smiling at the camera, alone, in his car wearing only white t-shirt on top at short hindi ko alam kung anong print ng short pero isa lang ang sigurado ako yun ay isang pambahay na short.
"Alden!!!"
"Bawal magtext or tweet habang nagdadrive. Cant text you but I'm on my way na. See you, Meng!"
So hindi talaga siya nagbibiro. Babyahe sya nang ilang oras para lang sa Lugaw. Aba Matinde!!!
Sunday pala bukas. Parang walang Sunday Pinasaya 'tong lalaking to, may sakit na nga.
Alas dose na.
Nagtwitter muna ako habang nag-aantay nang update kung nasaan na siya.
"Sayang wala si Bae bukas :("
"So sad"
And I read on...
Aba! Kaya pala malakas ang loob day-off ang loko.
BINABASA MO ANG
The Short Tales of ALDUB
FanfictionShort-tale : ALDUB is a collection of short stories. Inspired by Alden Richards and Maine "Yaya Dub" Mendoza. Paunawa: Ang mga nakasulat dito ay produkto lamang ng isang malikot na imahinasyon. Salamat po sa mga magbabasa. Wow! Fantastic Baby! <3