Ξύπνησα το πρωί στις 7 για να ετοιμαστώ για το σχολείο. Πήγα στο μπάνιο κάνοντας την καθημερινή ρουτίνα. Μόλις βγήκα πήγα να δω τι θα βάλω. Επέλεξα μια γκρι φόρμα και μια μαύρη φούτερ και τα αθλητικά μου. Πήρα την τσάντα μου και έφυγα για το σχολείο. Πρωινό δεν θα φάω θα το κόψω είπαμε θα αδυνατίσω... Σκέφτηκα να πάω σε διατροφολόγο να με βοηθήσει και σε ένα γυμναστήριο όμως σκέφτομαι και το οικονομικό. Βέβαια χθες που έψαχνα για δεύτερη δουλειά βρήκα μια σε ένα γραφείο . Ζητάνε γραμματέα με πτυχίο αγγλικών,γερμανικών και ιταλικών. Εγώ τα έχω και τα τρία καθώς η θεία μου με επέμενε ότι χρειάζονται οι ξένες γλώσσες. Αχ θεία σε ευχαριστώ!
Προχωρούσα χαμένη στις σκέψεις μου όταν "τράκαρα" με κάτι,η μάλλον κάποιον. Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα το αγόρι από χθες ,τον Κρις μαζί με μια κοπέλα που μπορώ να πω ότι του έμοιαζε πολύ!!!
"Συγγνώμη"είπα με σκυμμένο το κεφάλι
"Δεν πειράζει. Ο γεια σου Μια τ κάνεις?"
"Γεια..εμ...καλά εσύ?"
"Καλά να σου γνωρίσω την αδερφή μου την Λίνα.Λίνα από εδώ η Μια"
"Γεια σου Μια χάρηκα" Λέει η Λίνα δίνοντας μου το χέρι της για χειραψία
Ανταποδίδω και της λέω ,με περισσότερο θάρρος
"Γεια σου Λίνα,κι εγώ χάρηκα πολύ"
"Λοιπόν πάμε?" Ρωτάει ο Κρις
"Ναι πάμε Μια έρχεσαι?"
'Ναι φυσικά"
Και έτσι ξεκινήσαμε. Στον δρόμο για το σχολείο μιλούσαμε και γνωριζόμασταν έμαθα ότι ο Κρις και η Λίνα είναι στην ηλικία μου. Ο Κρις πάει kick boxing 8 χρόνια,είναι σχετικά καλός μαθητής και θέλει να σπουδάσει αγγλική φιλολογία. Η Λίνα πηγαίνει βόλεϊ 7 χρόνια,εξού και το γυμνασμένο σώμα,είναι από τις καλύτερες μαθήτριες που ήταν στο σχολείο της και θέλει να γίνει γυμνάστρια.
Είναι και οι δύο πολύ συμπαθητικοί όμως κάθε φορά που μου μιλούσε ο Κρις ένοιωθα κάτι να φτερουγίζει μέσα μου...Θα το αγνοήσω,ούτως ή άλλος και να μου άρεσε δεν έχω ελπίδες!
Φτάσαμε στο σχολείο και είπαμε αντίο γιατί έπρεπε να περάσουν από το γραφείο του διευθυντή να πάρουν πρόγραμμα και βιβλία κι εγώ έπρεπε να πάω για μάθημα.
Καθώς περπατούσα νοιώθω κάποιον να με ακολουθεί. Οι διάδρομοι έχουν αδειάσει καθώς το κουδούνι για την έναρξη της πρώτης ώρας έχει χτυπήσει. Γυρνάω πίσω μου και βλέπω τον Λουκ τον Μάικ και τον Τζορτζ να με ακολουθούν. Αύξησα την ταχύτητα στο βήμα μου ώσπου βρέθηκα να τρέχω,όχι γρήγορα όμως λόγο της σωματικής μου διάπλασης. Με έφτασαν... με τράβηξαν με αποτέλεσμα να πέσω. Άρχισαν να με κλωτσάνε και τον λόγο πήρε πρώτος ο Λουκ:
ESTÁS LEYENDO
Bullying me...
Novela Juvenil"Πονάω" "Βλέπεις να με νοιάζει;" "Κρις τι λες" "Λίνα μην ανακατεύεται" "Ζαλίζομαι" "Σκάσε" "Μαμά...μπαμπά..." * * * * * * * * * * * Τα λόγια πονάνε όσο και το ξύλο,ίσως και περισσότερο, ανάλογα απο ποιον υ...
