Βρισκόμαι στην τάξη και περιμένω το κουδούνι να χτυπήσει ώστε να σημάνει την λήξη του σχολείου και να πάω στην καφετέρια.
Κατά την διάρκεια των διαλλειμάτων ο Κρις και η Λίνα ήταν μαζί μου,όπως και στο μάθημα ο Κρις καθόταν δίπλα μου και με προστάτευαν κάθε φορά που έβλεπαν κάποιον να με κοιτάζει υποτιμητικά.
Το κουδούνι χτυπάει και όλοι τρέχουν για να φύγουν. Τυχεροί...εσείς θα πάτε σπίτια σας να φάτε με τις οικογένειες σας ενώ εγώ θα πάω σε μια αφηλόξενη καφετέρια για να ευχαριστήσω έφηβους που θέλουν να ξεφύγουν από τους γονείς τους και τα άνοστα φαγητά τους. Ας είχα γονείς και ας μην μου μαγείρευαν καν...
Σηκώθηκα από την καρέκλα μου και πήρα τα πράγματά μου. Πήγα να φύγω. Μόλις περνάω την καγκελόπορτα του σχολείου βλέπω τον Κρις να μιλάει με την Έλενα...ναι καλά καταλάβατε. Μιλάω για την Έλενα την "κολλητή" μου. Τώρα είναι ένα από τα κορίτσια 'ελαφρών ηθών" λαικιστή τσούλα. Τρίβετε σε όποιο αρσενικό περνάει από μπροστά της και κάνει τα πάντα για να πάρει αυτό που θέλει.
Από τις σκέψεις μου με βγάζει η γλυκιά φωνή της Λίνας.
"Επ...τι κάνεις εδώ. Γιατί δεν προχωράς?"
"Ε...μπα τίποτα απλά σκεφτόμουν..."
"Καλά άντε πάμε να μαζέψουμε τον Κρις να πάμε σπίτια μας."
"Εμ..εγω δεν θα πάω σπίτι. Πρέπει να πάω από την δουλειά"
Ναι της εχω πει οτι δουλεύω ομως οχι ολα αυτα σχετικά με την οικογένειά μου. Δεν την γνωρίζω πολύ όμως την νιώθω ήδη φίλη μου.
"Καλά τουλάχιστον έλα μαζί μου να τον μαζέψουμε και φεύγεις...πλιιιζ!"
"Εμ..οκ"
Περπατάμε προς το μέρος του Κρις και της Έλενας. Ωχ δεν έπρεπε να συμφωνίσω. Ξέρω ότι θα με υποβιβασει πάλι μπροστά τους. Πάντα το κάνει. Απλά θα κάτσω στην άκρη χωρίς να μιλάω όπως κάνω πάντα. Μπορει να μην με παρατηρησει...
"Επ Κρις αντε τελειωνε πρεπει να πάμε σπίτι."
"Ναι τωρα. Να σας συστήσω Έλενα από εδώ η αδερφή μου Λίνα και η φίλη μου Μία"
Οχι Κρις γαμώτο. Γιατί ?
"Καλέ την ξέρω την Μία. Είμαστε..."φίλες"..."
Ειπε κοιτοντας με πονηρά λεγοντας την τελευταια λεξη.
"Αλήθεια Μία?' Με ρώτησε η Λίνα καθώς κατάλαβε ότι έλεγε ψέματα. Πριν πολάβω να απαντήσω πετάγεται η πορδη. Σορρυ η Έλενα ηθελα να πω...
ESTÁS LEYENDO
Bullying me...
Novela Juvenil"Πονάω" "Βλέπεις να με νοιάζει;" "Κρις τι λες" "Λίνα μην ανακατεύεται" "Ζαλίζομαι" "Σκάσε" "Μαμά...μπαμπά..." * * * * * * * * * * * Τα λόγια πονάνε όσο και το ξύλο,ίσως και περισσότερο, ανάλογα απο ποιον υ...
