"Κρις τι λές? Η Μία δεν είναι τέτοιο άτομο!"
"Ρε Λίνα τι της βρίσκεις? Είναι κοντή χοντρή άσχημη και την κοροιδεύει όλο το σχολείο! Το μόνο που καταφέρνει είναι να σε κάνει κατώτερη και να μην γίνεις ποτέ δημοφηλής!!!"
"ΧΕΣΤΗΚΑ! Η ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ ΚΟΠΕΛΑ! ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΑ ΚΙΛΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΗΛΙΚΡΙΝΗΣ! ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΕΡΟΝΤΕ ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΑΝ! Η ΕΛΕΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΠΡΩΣΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!!! ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΠΑΤΟ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΕΜΕΝΑ,ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ!!!"είπ με δάκρυα στα μάτια. Οχι δεν ηταν από λυπη αλλά απο θυμό και αγανάκτηση. Δεν ειναι αυτος ο αδερφος μου...
"Φυγε..."ειπε σιγανα
"Τι??"
"Είπα φύγε. Αν δεν μπορείς να σεβεσε τον αδερφό σου δεν αξιζεις να είσαι μέσα σε αυτό το σπίτι!!!"
"...."
Δεν ειπα τίποτα απλα πήγα στο σωματείο μου μαζεψα όλα μου τα ρούχα τα παπούτσια τα καλληντικα και οτι άλλο χρειαζομουν και κατέβηκαν κάτω. Δεν τον χαιρέτησαν καν... Ωραία κύριε Κρις διωξε την αδερφή σου,τον μονο ανθρωπο που σε αγαπάει και μείνε με τους ψεύτικους φιλους!!!
Μία P.o.V.
Περίμενα την Λίνα να ερθει. Η ωρα είναι 18:40 λες να έπαθε τίποτα? Έχω αρχίσει να ανησυχω!
Ντιν Ντον
Χτύπησε το κουδούνι. Ας είναι αυτή Θεέ μου!!!
Ανοίγω την πόρτα...Όχι!
"Λούκ τ..τι κ..κα...κάνεις ε..εσύ ε..εδω??" Ρωτάω τραυλίζοντας. Τι θέλει εδώ γαμώτο πως βρήκε που μένω;
"Μάντεψε..."είπε με ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Έσκυψα το κεφάλι μου και περίμενα με φόβο το πρώτο χτύπημα.
Ααα...να το... η δεξιά γροθιά του τρύπησε με δύναμη το στομάχι μου.
"Μην μιλάς!!"απέτησε και μου έδωσε ένα χαστούκι στο μάγουλο και μετά μία γονατιά στην κοιλιά.
Έπεσα κάτω και διπλώθηκα από τον πόνο. Άρχισε να με κλοτσάει μέχρι που ακούστηκε το κουδούνι.
Ο Λούκ βγήκε από το παράθυρο καθώς η πόρτα άνοιξε. Είδα μια σκιά ναερχεται προς το μέρος μου και μετα σκοτάδι...
Λίνα P.o.V.
Βγήκα από το ταξί και προχώρησα προς το σπίτι της Μία(ς). Ανέβηκα και χτύπησα το κουδούνι. Φωνες ακούγονταν από το σπίτι,γνωστές φωνές... Οοου!!! Η Μία!!! Χτύπησα με δύναμη την πόρτα και άνοιξε. Το σπότο είναι πολύ παλιό δεν είναο ασφαλές για αυτήν να μένει εκεί.
Βλέπω μια σκιά να φεύγει από το μπαλκόνι και τρέχω προς το αναίσθητο πλέον σώμα της Μία(ς). Την ταρακουνάω για να ξυπνήσει όμως δεν πετυχαίνει τίποτα. Δεν μπορώ να την βλλεπω έτσι.Δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου καθώς πληκτρολογώ τον αριθμό του ασθενοφόρου.
(...)
Βρίσκομαι στο νοσοκομείο και περιμενω για έναν γιατρό να περάσει να μου πει για την κατάσταση της Μία(ς).
Ένα γιατρός με πλησιάζει.
"Πως είναι γιατρέ; Είναι καλά;;"τον ρωτάω
"Η κατάστασή της έχει σταθεροποιηθεί. Αυτήν την στιγμή βρίσκετε σε κόμμα καθώς τα πολλαπλά χτυπήματα στο σώμα της επιρέασαν τα εγκεφαλικά κύτταρα με αποτέλεσμα να μην λειτουργει ο εγκέφαλος για ένα χρονικό διάστημα. Οι παλμοί της καρδιάς της είναι σταθεροί και αργοί όμως αρχήζουν δυναμόνουν σιγα σιγά. Δεν υπάρχει λόγος ανυσηχείας το πολύ σε 1 μέρα να έχει ξυπνήσει!"
"Ουφ...σας ευχαριστω πολύ γιατρέ. Θα μπορούσα να την δω;"
"Φυσικά! Περάστε ευθεία στον διάδρομο στο δωμάτειο 251"
'Ευχαριστώ"
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Αλόχα!!!
Ξέρ είπα κυριακή θα βάλω και έβαλα Πέμπτη δεν πειράζει μωλε....
Λοιπόν επόμενο κεφάλαιο θα βάλω ή αύριο ή μεθάυριο.
Το κεφάλαιο το έγραψα μόλις τώρα. Άργησε η κυρία των αγγλικών μου και είπα να το εκμεταλευτώ. Σας αφήνω γιατί έρχεται.
Τα λέμε στο επόμενο!!
Φιλακια!!
Cassie♥♥♥
ESTÁS LEYENDO
Bullying me...
Novela Juvenil"Πονάω" "Βλέπεις να με νοιάζει;" "Κρις τι λες" "Λίνα μην ανακατεύεται" "Ζαλίζομαι" "Σκάσε" "Μαμά...μπαμπά..." * * * * * * * * * * * Τα λόγια πονάνε όσο και το ξύλο,ίσως και περισσότερο, ανάλογα απο ποιον υ...
