''MERAK''

44 7 1
                                    


'' Yeni bölüm değildir... Karışıklık olup bölümlerin yeri karıştığı için yeniden yayımlamak zorunda kaldım... Üzgünüm... En kısa zamanda yepyeni fikirlerle yeni bölüm yayımlanacaktır... 


Mesajı okuduktan sonra kafamı kaldırdığımda ablama da aynı mesajın geldiğini anladım. "Mutfağa gel " diye başıyla işaret yaptıktan sonra bir kaç tabağı toplayıp mutfağa gittim. Ablamdaki düşünceli hal beni de meraklandırdı.

"Bu mesaj ne sence Ecrin? "

Neydi? Benimde en ufak bir fikrim yoktu. Ablamada aynı mesajın yollanması daha çok inandırıcı bir hal aldı kafamda.

" Bu ne demek abla? Ne demek bir kardeşiniz var! Bunca yıl sonra... "

Ablam sözümü kesti ve

"Sen bundan kimseye bahsetme ve düşünme. Ben araştıracağım bu konuyu. "

Aniden susunca teyzemin geldiğini anladım. Her zamanki gibi bulaşığı kim yıkayacak diye tartışır gibi yapmaya başladık.

Teyzem "Telefon Ecrin " diyerek telefonu uzattı. Gülerek ablama "Bulaşıklar sana kaldı ablacığım " diyerek muzipçe sırıttım ve odama geçtim. Ablam her ne kadar düşünme dese bile kafamdan atamıyorum o mesajı.

Telefonu kulağıma getirdim ve Aslı'nın mutlu sesiyle "Ecrin bu kadar tembellik yeter yarın okula geliyorsun seni çok özledik " diyip her bir ağızdan " Ecrin seni çok özledik..! " sesleri gelmeye başladı. Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluştu.

"Yarın okulun maçı var kendini hazırla Ecrin hadi öptüm yarın görüşürüz " deyip telefonu kapattı. Yarın okul maçı varsa fotoğraf makinemi götürmeliydim. Bol bol fotoğraf çekip bir sürü anımız olmalıydı. Yeni okul yeni hatıralar. Makineyi aramaya başladım. Odanın altını üstüne getirdim ve bir desenli kutunun içinde bir kaç fotoğraf ve makinemi buldum.

 Odanın altını üstüne getirdim ve bir desenli kutunun içinde bir kaç fotoğraf ve makinemi buldum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Fotoğrafları görünce ister istemez içimde bir hüzün oluştu. Ne kadar mutluyduk. Annem babam ablam ve ben. Mutlu aile tablosu. Diğer fotoğrafları incelerken eski okulda çektiğimiz fotoğraflar vardı. Nasılda mutluyduk. Aslı ve eski arkadaşlar. Daha fazla duygulanmadan tozlanmış makinemi çıkardım. Hala çalışıyordu. İyi durumdaydı. Makineyi kutudan çıkarıp temizledim ve içindeki fotoğrafları bilgisayara attım.

Ne kadar da güzel fotoğraflarımız vardı. Samimiyet içtenlik mutluluk dostluk kokan fotoğraflar.

Akşam küçük bir çantaya kıyafetlerimi hazırlayıp erkenden uyudum.

~~~~~~~~~~~~~~

Sabah kan ter içinde uyandım. Hava daha yeni aydınlanmaya başlamıştı. Rüyamda mesajın doğru olduğunu ve yeni kardeşimizin bizle yaşadığını gördüm. Hemen rüyanın etkisinden çıkıp banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp düşünmemek için başka şeylere odaklandım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 26, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İçimdeki  Ben !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin