My Own Made Fanboy

Story Telling

Author's POV

Maniwala man kayo sa hindi naging kami ni Zech, I faced all my fears just to be with him, he gave me strength to fight, he gave me reason to be happy in my fullest. We went to different Kpop concert kahit na sa mga hindi namin bias na group basta may isa kaming kantang gusto ng grupo na iyon. We celebrated our first year together in one simple date but his gift is not simple it is a joined account na nakapangalan saamin na maaari lamang naming gamitin sa panonood ng concert at pagbili ng mga kpop merchandise. Nagdedeposit ako ng pera doon pati na rin siya. Akala ko okay na masaya na kami hanggang sa dulo but all love story have it's own tragic day. I met his parents, they we're kind to me, I can say that they really like me for Zech walang halong pagkukunwari and I like them. Pero totoo pala ang mga napapanood ko sa telebisyon na sa oras na magkaroon ng kagipitan sa pamilya ng isang nasa alta socialidad walang ibang magagawa ang isang pamilya kundi ang makipagkasundo sa isang mayamang pamilya para matulungan ang papalubog na kompanya the worst is Zech belong to that kind of family. Yes, his family like me but their whole existence they spend it to their company. Wala akong panama sa isang kompanya kaya ng makiusap saakin ang mommy niya na lumayo sa anak nila wala akong nagawa. Zech Chester Torres will be Zech Chester Torres forever, mayroon siyang responsibilidad sa pamilya, letting him go is my only choice, so be it. Hindi ako duwag kung iniisip nyo kasi sa totoo lang I don't need to lie para lang magkahiwalay kami sa totoo lang tanggap niya na sa panahon na iyon hindi iyon panahon para saamin but he promise to me na babalik siya.. Babalikan niya ako. And I waited for him to come back. Hindi ako nanuod ng mga concerts dahil nagpromise ako sa sarili ko na manunuod lang ako kapag kasama ko na ulit ang unang lalaking minahal ko at patuloy paring mamahalin.

"Wait for me Ali, I will come back I promise. I love you the most Aliza, please be patient." 

The last word that I heard from him. I miss him I really do. And the worst and most beautiful fact is I still love him. I do, I still do. It's been two years since then.