My Own Made Fanboy

Just For This Day

♡♡♡Chapter 10♡♡♡

Zech POVs

"Oh!" abot ko kay Aliza ng rainbow shake na kanina niya pa kinukulit saakin. Tama kayo ng basa magkasama na naman kami ni Ali ngayon(Aliza) nagulat nga akong tumawag sakin kanina eh nagcut siya ng class niya pati ako dinamay, nagyayang mag MOA. Nakaagulat noh.?

---FLASHBACK---
Nakakatad naman magturo itong prof. na ito bago kasi. Nagdesisyon akong tumayo para magc.r. di naman ako napansin ni Ms. Domingo ang paglabas ko sa klase niya. Naglalakad na ako sa corridor ng magingay ang cellphone ko. Sinagot ko ang tawag ng hindi tinitignan ang caller.

"You'll hang up or I'll kill you?" wala lang trip ko lang mantrip ngayon bwahahaha.

"S-sorry busy ka pala, s-s-sige bye sensya sa abala." oh oh i know this voice, tinignan ko yung name ng caller sa screen.

Crush 101 called♡♡

Oo called, in-end niya na yung tawag.

Powtek... Minsan lang tumawag yun. Arggghh tanga mo kasi.

Nakahawak ako sa buhok ko habang dinadial ko ulit ang number ni Ali. Para akong tanga na handang sabunutan yung sarili ko sa oras na hindi niya sagutin ang tawag ko.

Ringing....ringing.....

Ghaddd! Please pick up your phone.

Then she pick up huuu!!

"Hello Ali? I'm sorry nagbibiro lang ako. Sorry na huh! Alam mo namang lagi akong may time para sa tawag mo eh." para kang tanga brod boyfriend lang ang peg?

Narinig ko siyang tumawa ng mahina.

"Hahahaha okay lang, ahmm may ginagawa ka ba? Malling tayo."

Mall? Date ba yun? Wahhh nagbublush ako. I'm so gay.

I clear my throught para naman hindi halatang kinikilig ako.

"Okay saan ka susunduin kita.... Aha okay." she ended the call. Lumabas ako ng school na may pasipol sipol pa. Ang saya ko hindi ba halata?

--- End of Flashback---

Lumingon ako sa babaeng di ko alam pero since na makita ko siya ang dami ng pagbabago saakin I don't know what is happening to me.

She looks so sad, kahit kanina ngumiti siya nung magkita kami di ko madama na masaya siya o totoong nakangiti siya. It felt so different.

Ayoko siyang tanungin, hindi dahil wala akong paki sa kanya kundi...

Natatakot ako. Natatakot akong baka di ko kayaning makita siyang umiiyak. Di pa ako handang makita siyang umiiyak. Para akong baliw dati wala lang sakin pag may umiiyak na babae wag lang ang mommy ko o mga tita, tuwing may nagpapahayag na babae saakin ng kanilang damdamin, wala akong paki kung makasakit man ako ng iba dahil sa pagreject ko sa kanila, pero pagdating sakanya di ko talaga kaya.

Tinignan ko si Ali, ang ganda niya habang tinitignan ang papalubog na araw. Bigla siyang lumingon saakin, ngumiti siya pero hindi tulad ng dati, ang lungkot....

Binalik niya yung tingin sa araw. Nangati ang mga kamay kong hawakan siya.

Just for this day....