Hava kararmış, yurda tıkılmıştık yine. Destina benim yatağıma gelip oturdu yine klasik erkek muhabbeti yapıyorduk. Daha sonra Esra'dan mesaj geldi "Yarın önemli şeyler konuşmalıyız" diye. Meraklandık tabiki. Ertesini günü sabırsızlıkla bekliyordum. Destina bunu çok önemsememişti aslında. Ona göre klasik muhabbetlerdi ama benim burnuma kötü kokular geliyordu. Destina "Hadi ara öğün başlamış" diyerek beni sarstı. Hemen aşağı inip diğer grupla sohbet etmeye başlamıştık. Sohbet çok güzeldi taa ki nöbetçi hoca "Kızlar içeriye" diye bağırana kadar. Bütün hevesimiz kursağımızda kalmıştı. Hiç sevmiyordum bu hocayı. Ama yapacak bir şey yoktu. Katlanacaksın. Hocanın zoruyla yukarıya çıktık ve duşa girdik. Destina yan duşta şarkı söylüyordu, ben ise uzun düşüncelere dalmışken buldum kendimi. Yine aklımda binlerce soru vardı. Yine ve yine hep ne yapabileceğimizi düşünüyordum. Şu an amacımız neydi onu da bilmiyordum. Neden vardı bu yetenek bizde ? Sürekli bu soru vardı aklımda. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Bir anda tepeden gelen suyla irkildim. Sonra biraz sinirle:
-Destinaaaaaaaaaaaa... diye bağırdım.
Yine suyla oynatıyordu ve bu sefer sevinsem mi kızsam mı bilemedim.
Tam bağırırken nöbetçi öğretmen bağırmayın yoklama almaya geldim diyerek bizi uyardı. Kadın iyi biriydi aslında fakat sıkı kuralları nedeniyle pek hoşlanmazlardı. İsimlerimizi söyledikten sonra Destina' ya biraz sinir olmuş bi şekilde duştan çıktım. Sonuçta hocanın gözünden düşme sebebiydi ama arkadaştır diye sustum yaptığı şeyi daha oyun haline getirmeden düzgünce yapması hakkında da onu uyardım. Giyindiketen sonra saçlarımızı ördük. Benimkiler zaten kıvırcıktı, bu yüzden bol örgü yapıp sadece kabarmamasını engelliyordum. Saçlarımızı da ördükten sonra klasik benim yatağıma oturup klasik erkek muhabbetini ve instagramdaki fotoğrafları gösteriyorduk birbirimize. Şaka falan bu sayede bi çok anımız olmuştu daha ilk seneden. Daha sonra bana bi telefon geldi. Arayan Mert idi. "Buyur kardeşim" şeklinde açtım telefonu.
-Seninle bir şey konuşmam lazım müsait misin ?
-Sana her zaman.
-Şimdi beni iyi dinle. Annem alt komşuya gitti. Elektrikler kesikti ben de mum ışığında oturuyordum. Sonra Şeyma mesaj attı.(En yakın arkadaşıyla aldatan kız) Yok bana geri dön pişmanım herkes bırakıp gitti değerini anladım dedi. Bende yol verdim ona. Sonra bu sinirle aleve odaklandım. Şu an tavanda yanık izi var. Mum pasta mumlarındandı ve bi anda eridi. Ne olduğu hakkında bi fikrin var mı ?
-Açıkçası şaşırmadım. Sakin ol şimdi ve beni iyi dinle gücün yavaş yavaş ortaya çıkıyor bende de böyle olmuştu. Daha daha ustalaşacaksın.
-Elektrikler geldi, annem de gelir şimdi ben tavanı temizleyeyim görüşürüz. Teşekkür ederim yardımın için.
-Önemli değil istediğin zaman mesaj atıp arayabilirsin.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.
Telefonu kapattıktan sonra Destina telaşla ne oldu diye sordu. Olanları anlattım ve o buna şaşırmıştı. Anlamadığım bir şey var neden şaşırıyorlar ?
Ama bunları önce Derya' ya anlatmalıydım. O da ateşti ve bitmeliydi.
Hemen Derya'yı bulup olanları anlattım.
-Bende sadece yanan bi ateş odaklandığımda bi anda olmuştu biliyosun o gün öğrendim bende herşeyi. Ama sonra hiçbir şey olmadı.
-Galiba Mert de yeni yeni alıştığı için oluyo bunlar. Ateş, öfkeli ve hırslı insanlar içindir zaten biliyosun.
-Bunu daha sonra düşünmeliyiz çünkü Esra aşağıda ve bize bakıyor.
-Ne Esra mı ?
Bir hışımla aşağıya baktım. Esra'nın gözlerinden adeta alev çıkıyordu. İçin için yandığını hissedebiliyordum.
-Derya sen hocayı oyala ben arkadan inip onunla konuşacağım. Sakinleşmesini sağlayabilirim.
Hemen aşağı inip Esra'ya baktım. Gözlerindeki sıcaklık içimi yakmıştı resmen. Sıcağı da hiç sevmezdim. Rüzgar beni rahatlatıyordu bu sırada. Sonra Esra yaklaştı ama o o değildi sanki. Sonra bi anda dizlerinin üstüne düştü ve istemsizce inledi. Gözleri yavaş yavaş yerine geliyordu. Koşup onu tuttum ayağa kaldırdım. Etrafına bakındı "Benim okulda ne işim var?" dedi. Biliyordum o da bizim gibiydi. O da sıradan değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Element Kızı
RandomGerçek hayattan alıntı inanılmaz bir hikaye. Belki de kendinizi burada bulacak bizim gibi insanların yalnız olmadıklarını anlayacaksınız.