LOVE STORY_Forbidden Love (Your Song Presents: Book 4)

Chapter 7

"your dreams and goal require a commitment, it is not enough that you dream, hope and wish !"

Heto ngaun si Aliah at nakaupo sa gilid ng kanyang kama. Ktatapos lamang niyang maligo at ngaun ay nagpapatuyo ng kanyang buhok. Napansin niya ang isang folder na ipinatong nga pla niya knina sa may table niya malapit sa kama.. Ito ang plano ng bahay na ipapagawa ng kliyente niya. Tinapos muna niya ang pag aayos saka ito binuksan upang makita at ma plano ang mgandang gagawin sa loob ng naturang bahay..

Naroon din ang mga pangalan ng engineers na mkakasama niya at ang pangalan ng ngpapagawa na si Melissa Santos.. Siya ang nka pangalan dahil siya rin nmn ang mg aayos ng lahat lahat.. Binuksan ulit niya ang papel at doon nakita niya ang lugar ng pgtatayuan ng bahay...

Isang pamilyar na lugar at nakasisigurado siyang alam niya kung saan ito... Isang luha ang kusang tumulo sa mga mata niya ng ma kumpirma kung saan ang lugar na ito.. Ang pinapangarap niyang lugar,, mararating na niyang muli.. Umayon pa sa gusto niyang design ang kagustuhaN ng mgpapagawa ng bahay kya nakasisigurado siyang mgkakasundo sila nito... May kaba man sa muling pagtapak niya sa lugar na ito at may halong excitement nmn sa puso niya dahil mukhang nagiging maayos ang lahat pra sa knila ng kliyente niya..

2weeks from now ay lilipad na siya pabalik sa Pinas pra simulan na ang trabaho.. Kailangan pa rin niyang tapusin muna sa ngaun ang mga maiiwan niyang trabaho sa opisina kya binigyan pa sila ng 2weeks ng boss nilang si Rohann..

Si Rohann na no choice kundi ang maiwan doon sa Singapore dahil may sarili rin siyang trabaho sa opisina.. Kya mananatili siya roon., maging si Rhia na hindi napili ay maiiwan rin sa Singapore at kailangang mghintay pang muli sa mga bagong kliyenteng dadating. Sure nmn na mkakauwi rin siya,nauna lamang sina Aliah at iba pa..

"Aliah,galingan mo ha,alam ko ito ang dream job mo kya sana pghusayan mo pang lalo. Ako ang number one fan mo"... Si Rohann na khit nalulungkot ay nagawa pa rin palakasin ang loob ni Aliah...

"thank u Rohann, dont worry pagkatapos ng trabaho ko sa Pinas,babalik rin ako dito. Magkikita pa tayo.." nakangiting wika ni Aliah..

Pagtapos ng trabaho nila ay ngka yayaan silang gumimik lahat pra na rin sa thanksgiving at farewell party ng mga mgsisiuwi...
Naging mganda rin ang pamamalakad ni Rohann sa knila kya maganda ang bonding nila sa isa't isa. Nkikipagbiruan din kasi itong si Rohann sa mga empleyado niya.. Strikto sa trabaho pero makwela pg nsa labas na..

Nagsitigil na rin ang mga chismosa at natanggap na nila na tlgang ngkakagusto ang boss nila kay Aliah.. (sana ganito rin sa totoong buhay,haha )..

Happy happy lang,bawal ma sad... Yan ang motto ng mga OFW.. Konting kasiyahan ay lumalaki at kpg may problema selfie selfie lang ang katapat nyan... MaraMi nmn silang pinoy kya hindi na rin sila naho homesick..

May ngkaiyakan pa nga sa knila dahil mtgal tgal ding mwawala ang mga ito dahil hindi biro ang bumuo ng isang bahay... Ung iba sa subdivision na assign kya khit paano mgkakasama pa rin..

Si Aliah na tanging napabukod sa knila ay hindi rin nmn masyadong nbabahala dahil kabisado niya ang lugar na iyon.. Pinangangambahan lamang niya na bka nandoon pa rin ang taong iniiwasan niya. Umaasang sana ay kinalimutan na rin nito ang lugar na iyon at hindi na niya muling makita pa ang binata...

Npgpasyahan na rin ng ina nyang si Sam na umuwi ng Pinas tutal wala n siyang makakasama roon. Pti kailangan na rin nilang kalimutan na tlga ang nakaraan dahil mukhang maayos na nmn ang lhat. Masyado pa silang mga bata noon at malamang ngaun na nsa tamang pag iisip na ang mga ito ay alam na nila ang tama sa mali.. Mga propesyunal na sila at sa tagal din ng panahon ay namimiss na nya rin ang bonding nilang mag pinsan... Ang pinsang si Tin....

At ito na nga ang araw ng pgbalik nila sa Pilipinas.. Inihatid sila ng knilang boss na si Rohann sa airport at doon ngpaalaman na sila.. Hindi nkpunta si Rhia dahil may trabaho pa siya kya ng skype n lamang sila pra dw prang nandoon na rin siya sabi ni Rhia..

"Aliah mag iingat ka ha,skype tayo kpg nandoon ka na.. Dont skip your meals..." paalala ni Rohann.
Hanggang sa huli ay hindi ito nkakalimot mgpaalala sa kanya...

"thanks Rohann,ikaw din mg iingat ka rito..." sabi ni Aliah at siya na mismo ang yumakap sa binata...

Matapos ang paalaman ay pumasok na sila pra mg check in... Mya mya lamang ay oras na ng flight nila at konting hinga na lang,, nsa Pinas na sila...

Lahat ay excited.. Katabi niya ang kanyang ina at excited na rin makauwi dahil miss na miss na niya si Gelo...

Oras na pra pumasok sa eroplano.. Walang pgsidlan ang tuwa ng bawat isa. Kung maaari ay lumipad na sila pra mkrating agad ay tlgang gagawin nila iyon... At heto nga totoo na ito.. Nkatapak na sila sa sahig ng eroplano at maya mya lamang ay nsa Pinas na sila... Konting hinga na lang ika nga...

..

Ng mkarating sila sa Airport sa Pinas ay kaagad sinalubong ni Gelo si Sam at hinagkan na tlgang mkikita ang pgkasabik sa asawa... Pina off niya tlga ang araw na iyon pra mksama ang kanyang mag ina... Umuwi na sila habang ang iba nilang ksama ay sinundo na rin ng mga pamilya nila...

Masaya ang mg anak dahil nabuo na nmn silang tatlo.. Mas humanga si Gelo sa kanyang anak dahil mas gumanda pa ito lalo..

"my lil girls turns into a lady... Ang bilis tlga ng panahon... " sabay niyakap ng mahigpit ang anak...

"iloveu dad, soory for everything.."...sabay yakap sa ama..

"dont mention any thing... Just deal with the present.. Leave everything about the past..." sabi nmn ng kanyang ama...

Msaya sila sa buhay nila at sa wakas naayos na ang gusot sa pagitan ng dalawa nilang anak..
Kina Aliah at Mateo...

..
At jn na nagtatapos ang ating storya...
Hehe joke lang po..

Abangan natin ang next chapter.. Mas intense.. Mas kpana panabik.. Pero for now sleep na po muna tayo pra may lakas ulit for tomorrow.. Goodnight... :)