Τρόμος Στο Σπιτι

το βιβλίο

Ένα συνηθισμένο βράδυ ξεκίνησε για τον Γιάννη. Κάθεται στον καναπέ και ως συνήθως διαβάζει τα νέα στο facebook. Κοίταξε την ώρα που ήταν στο 11 και θυμήθηκε την μητέρα του που τον φώναζε επειδή ήταν όλη την ώρα στο κινητό. Χαμογέλασε λες και χάθηκε στο κενό. Η χαρά όμως κόπηκε ξαφνικά όταν άκουσε ένα δυνατό ήχο από την κουζίνα. Σηκώθηκε να ελέγξει. Ήταν αναμενόμενο. Ο χαζογατος του για άλλη μια φορά έριξε κάτω την καρέκλα. Αχ ρε γατε, με τρόμαξες! Καθώς επέστρεφε στο σαλόνι είδε κάτω ένα βιβλίο. Πρέπει να έπεσε από την βιβλιοθήκη στα δεξιά. Δεν το είχε ξαναδεί. Ήταν σκούρο μπλε και έγραφε απέξω αστικοί θρύλοι. Χωρίς να περιμένει το άνοιξε με περιέργεια να δει τι λέει αυτό το βιβλίο που δεν το είχε ξαναδεί. Έγραφε ιστορίες τρόμου που υποτίθεται έχουν συμβεί στα αλήθεια. Σαχλαμάρες, τα λέει αυτά ο Γιάννης. Η πρώτη ιστορία έλεγε ότι χτυπάει η πόρτα και το κουδούνι από τρεις φορές, αν δεν ανοίξεις τότε έχεις μπλέξει άσχημα. Χωρίς να διαβάσει παρακάτω το άφησε και ξαναπήγε στον καναπέ και πήρε το κινητό.
Την στιγμή που δεν το περίμενε όμως ακούει το κουδούνι να χτυπάει. Χτύπησε τρεις φορές όπως επίσης και η πόρτα. Τουκ τουκ τουκ. Πήγε και ρώτησε ποιος είναι αλλά κανείς δεν απάντησε. Δειλά δειλά άρχισε να απομακρύνεται. Εκεί που νομίζει πως ο περίεργος επισκέπτης έφυγε ακούει έναν ήχο αλυσοπρίονου το οποίο άρχισε να κόβει την πόρτα. Ο Γιάννης πήρε το τηλέφωνο και έτρεξε με όλη του τη δύναμη στον πάνω όροφο. Με την καρδιά του να χτυπάει με τον ρυθμό του γρυλισματος του πριονιου. Ήξερε πως στο γειτονικό σπίτι έλειπαν, το μόνο κοντινό. Το αλυσοπρίονο ξαφνικά σταμάτησε. Φαίνεται κατάφερε να κόψει την πόρτα. Ο Γιάννης ήξερε πως κάποια στιγμή ο δολοφόνος θα τον έβρισκε κάτω από το κρεβάτι.

Η συνέχεια στο δεύτερο μέρος