Τρόμος Στο Σπιτι

Η δεύτερη ιστορία

Ήταν έτοιμος να κοιμηθεί όταν άκουσε έναν χαρακτηριστικό ήχο.  Τρομαγμένος άρχισε να πηγαίνει μέσα για να δει τι συμβαίνει.  Άνοιξε την πόρτα και προχώρησε με αργούς ρυθμούς προς το σημείο που έρχονταν ο θόρυβος.  Ήταν σαν να χτυπάει κάτι. Σαν να χτυπιούνται ξύλα. Ακούστηκε μια δυνατή ριπή του αέρα.  Σαν κάποια φωνή που σφυρίζει.  Μάλλον έρχεται καταιγίδα.  Συνέχισε να προχωράει με μικρά και αργά βήματα.  Ο αέρας δυναμώνει όλο και περισσότερο.  Ηχησε και η πρώτη βροντή.  Ο δρόμος για το τελευταίο δωμάτιο φανταζε χιλιόμετρα.  Ο αέρας που σφύριζε,  οι κεραυνοί που βροντουσαν και ο μυστήριος συνεχόμενος ήχος έκαναν τον Γιάννη να αρχίσει να τρελαίνεται. Έβαλε τα χέρια στα αυτιά του γιατι δεν άντεχε άλλο αυτή την τρέλα της φύσης.  Αυτά τα δέκα δευτερόλεπτα κατάφεραν να τρελάνουν τελείως τον Γιάννη. Επιτέλους έφτασε.  Όλος αυτός ο θόρυβος ήταν απλά το παράθυρο που χτυπούσε από τον αέρα.  Ένιωσε ξελαφρωμενος.  Πήγε να το κλείσει.  Κοίταξε έξω και είδε τον απόλυτο χαμό.  Τα δέντρα πήγαιναν πέρα δώθε από τον αέρα ότι οι αστραπές έδιναν στο τοπίο μια εχθρική ατμόσφαιρα.  Ξαφνικά θυμήθηκε την ιστορία που διάβασε στο βιβλίο. Εκείνη τη στιγμή μια σκιά κουνήθηκε δίπλα του.  Ήταν σίγουρος ότι ήταν ο δολοφόνος. Γύρισε με ρυθμό αστραπής, και το μόνο που είδε ήταν ένα τίποτα. Ένιωθε τόσο ανακουφισμένος που η σκιά ήταν απλά ενός δέντρου που το κουνούσε ο αέρας.  Και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκε.  Πως είναι δυνατόν να πίστευε σε μια χαζή ιστοριουλα?  Ένιωθε τόσο χαζος που έστω για ένα δευτερόλεπτο την πίστεψε.  Οι σκέψεις σταμάτησαν μετά από και δυνατή βροντή. Πήγε μέσα να κοιμηθεί.   .................

Αν σας άρεσε διαβάστε και τα υπόλοιπα κεφαλαία.