May pasok na naman. Nakakatamad kaya. Inaantok pa ko.
Late na kami nakauwi kagabi eh. Ang saya! Sobrang saya talaga! ^^
You wanna know what we did after having lunch? Well, I won't tell coz it's a secret! Wahaha. :D
Basta ok na kami ulit ngayon. I just don't know until when...
Finally nagdecide na kong bumangon. Syempre, una kong chineck ay phone ko. Palagi naman eh. :)
2 messages received
---
Good morning bes! Namiss kita. Haha. Kunwari. :P
See yah later sa school. Mwah!
From: Bes Kris <3
---
Good morning pretty! Gising na. Hatid kita sa school. Sunduin kita sa condo mo. Miss na kita. ;)
Waaaah. Ano ba to? Kinikilig na naman ako. Haaay. Ay from Ivan <3 po pala yun. Nakakakilig naman. Ayiiiee. Haha.
At dahil naexcite ako na susunduin nya ko, nagpunta na ko agad sa CR at naligo.
Wala akong kasama dito sa condo ko kasi, taga-province po talaga kami di ba? Kaya independent mode ako ngayon.
After maligo, nagbihis na din ako at ginawa ang routine ko sa pagpprepare for school. Tapos bumaba na ko at nagdiretso sa kitchen.
I decided to cook for Ivan. And for me na din. Gutom na ko eh.
So ayun, nagluto ako ng pasta. I love pasta kasi. And it is my specialty.
Around 10am dumating na si Ivan. Sinundo ko sya sa lobby. Yes, ganyan katindi ang security dito sa condo ko, hindi sila nagpapapasok basta-basta. Kaya kahit mag-isa ako, walang worry sina Mama kasi alam nilang super safe ako dito.
"Anong oras ang class mo?", tanong ko sa kanya.
"1pm pa. hindi naman sya class, research for my thesis lang. ikaw ba?"
"1pm pa din. Good, kumain muna tayo. Nagluto ako." ^^
"Ang sweet naman talaga. Kaya lalo kitang minamahal eh."
Hala. Ang aga-aga kinikilig ako. Ivan naman eh. ^_^
Nakasmile na naman tuloy ako palagi. Yung feeling na ang gaan-gaan ng pakiramdam mo tapos palagi ka nakasmile kasi nga alam mo na andyan lang sya sa tabi mo. Heaven! ^_________________^
After namin kumain, iniwan na lang muna namin yung pinagkainan namin pag-uwi ko na lang huhugasan, ang ganda na ng ayos ko eh tapos maghuhugas pa ko ng plates? Maya na lang. hehe. Pero ang totoo medyo tinatamad din kasi ako. Hahaha.
Hindi naman obvious na masaya ako noh? ^____^
[Campus]
"Hey Pretty, alis na ko ha? Baka kasi traffic eh malate pa ko. Kita na lang tayo mamayang hapon. Sunduin din kita dito."
"Thanks, Ivan ha. Sige, kita na lang tayo mamaya. Ingat pagddrive."
"Opo. So, later na lang ha? Bye", *flying kiss*
Woooh. Yung puso ko naman oh, nagwawala na naman. Hala, oi, kalma. Baka mahulog ka (puso).
Ay, mali pala. Nahulog na nga pala, matagal na. :)
Nung makalabas na ng gate yung kotse nya, tumalikod na ko para pumunta na sa class ko.
Nang biglang…
1 message received
---
Namimiss na kita. :(
From: Ivan
Ay? Hala? May balak ba tong patayin ako? Konti na lang mamamatay na ko sa kilig eh. Haha. ^___________^
Nakangiti ako habang nakatingin sa phone ko habang naglalakad papunta sa room.
"HOOOOOOYYYYYYY!!!!!!!! Keisha Nicole Enriquez. Anong meron? Bat ngumingiti ka dyan mag-isa? Bes, wag mo sabihin na natuluyan ka na. waaaah. Malapit naman sa Mandaluyong ang bahay namin eh. Madadalaw kita."
Bestfriend ko po yan. Nababaliw na naman. Ayun nabatukan ko tuloy. -__-"
"Pwede ba Kristine Angeles, wag mo ko idinadamay sa kabaliwan mo. Pag ngumingiti mag-isa, baliw agad? Hindi ba pwedeng inlove muna?"
"WAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!!!!!!!!!! Bes, totoo???? Kelan pa yan?" ^__________^
Hala? Nagwawala?
"Hindi Bes. Hindi. Joke lang. HAHA. Kelan pa? hmmm since 1st year HS pa." ^____^
"Ow. You mean, we're talking about Ivan? Na naman? Ok na naman kayo? Oh please!" -___-
"Yeah, sya nga ang tinutukoy ko. Grabe ka naman, halatang halata na disapponted ka ah?"
" so kayo na?"
"Hmmm I don't know. Hindi pa ata? Ewan. Haha. Kahapon kasi nagdate kami."
"Anong ginawa nyo? San kayo pumunta? Shaaaaaaaare!"
"Hmm basahin mo previous chapter bes para malaman mo. WAHAHA. O sya, sige na. dito na ko. See yah later na lang. ingat ka papunta sa room mo."
"Ok bessy. See yah later."
Pumasok na nga ako sa room ko after that. Maya-maya lang dumating na din yung professor namin. Haaaay. This is gonna be a super long period again. Humanities, why art thou so boring? :/
_________________________________
A/N: Hiiiii! Sorry, walang kwenta yung chapters. HAHA. Mabagal ba yung development ng story? Madaliin natin? :P
Nakakatuwa naman kahit papano, nadadagdagan yung count nung "reads" statistic ng story ko. Salamat sa pagbabasa! And if you don't mind, please COMMENT and VOTE! :D Kahit yan na lang muna :) Saka na yung FOLLOW.HIHI. Tenchuuuu! :*
BINABASA MO ANG
Does a broken heart ever really mend?
Teen Fiction"Maging masaya sana ako? Hmmm, ewan. Someone took my happiness away. Malayong-malayo..hindi ko na maabot. Kaya ngayon, ang kaya ko na lang ay mag-exist at hintaying may magbalik sa kin ng happiness na yun. Aware ako na sa kin nakasalalay ang happin...
