4. Bölüm

55 10 0
                                    

Medya: Volkan ve Derin

Bana söylediği kelimeler beynimde yankılanırken o benim bi şey söylememe izin vermeden yanımdan uzaklaşarak gitti.

O sırada ulaş yanıma geldi ve
" neredesin sen heryerde seni arıyorum . Ayrıca volkala ne konuştun ne dedi sana?" Bütün bunları bi nefeste söyledi ve cevabımı beklemeden tekrar konuşacakken onu engelledim ve konuşmaya başladım.

"Volkanı tanıyormusun " dedim.

" evet neden sordun ." Dedi ve kaşlarını çattı.

" peki nekadar tanıyorsun." Dedim ve tam konuşacakken zil çaldı.

" tamam şimdi anlatamam dersten sonra çıkışta anlatırım "dedim ve sırtından sınıfa doğru itekledim.

" peki öyle olsun bakalım." Dedi ve beni kolunun altına alıp sınıfa doğru yürüdü.

º•º•º•º•º•º•

Sonunda son ders bitti ve ulaşla beraber okuldan çıktık .

Beraber ulaşın arabasıyla benim evime doğru yola çıktık.

Yol boyunca konuşmadık fakat sessizliği bozan ulaş oldu.

" hadi anlat bakalım volkanla ne konuşuyordun ve o neden birden kaçıp gitti." Dedi ve tekrar yola baktı.

" sen bizimi izledin ." Dedim şaşkınlıkla

" soruma cevap ver "dedi ve bana baktı .

" tamam anlatıcam." Dedim ve derin bi nefes aldım.
O sırada ulaş anlatacağımı duyunca tekrar yola döndü.

" başla ." Dedi kesin ve ciddi bir şekilde .

" bugün sabah, ben müdürün odasını ararken birden aramı döndüm ve karşımdan koşarak hızlı bir şekilde gelen volkanı görmedim ve oda beni farketmeyerek bana çarptı . Sonra ben çarpmanın etkisiyle yere fırladim ve başım yere çapınca kanadı. " dedim ve dememle birlikte kaşlarini çattı. Bende konuşmama devam ettim.
" sonra ilk yardım odasında bana pansuman yaptı sonra Özür diledi ve elini uzatıp' ben volkan' dedi . Bende elini sıktım ve ' bende derin dedim . Sonradan adımı duyunca birden ilk defa yüzüme ,gözlerime baktı ve yüzümü inceledi . Ben ona anlamaz gibi bqkarken oda gözlerime bakıp ' b-bu nasıl , bu imkansız ' dedi ve ağlayarak kaçıp gitti.

Ulaş beni dikkatle dinledi ve cevap vermedi.

" simdi sen anlat onu nekadar tanıyorsun"
Dedim ve ona baktım.

Ulaş derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.
" biz volkanla hep beraberdik. Hiç kimse bize bulaşmazdi, bulaşamazdı.
Izmire geldiğim gün tanışmıştık. Beni her beladan kurtarır herkeze n korurdu. Hep kardeş gibi gördük birbirimizi . Bi sıralar Volkan'ın bi kız arkadaşı olmuştu.
Ve birbirlerini çok sevdiler. Volkan kız için şimdiye kadar her şeyi yaptı. Fakat benim büyük bir düşmanın vardı. Aramızda bitmek bilmeyen büyük bir düşmanlık. Volkanda benimle birlikte oldu . Beraber savaştık onunla .
Fakat o beni üzmek için elinden gelen herşeyi yaptı.
Ama bana zarar veremedi. Çünkü bu dünyada senden başka kaybedecek hiç birşeyim olmadığı için oda hiçbirşey yapamadı bana işte o yüzden senden uzak durmak için buraya taşıdım.
Ama burada benim için değerli olan tek şey volkadı. Oda bunu farkedince bana degilde ona zarar vermek istedi .
Ve yaptıda. O volkanın deliler gibi aşık olduğu kızı öldürdü.
O adam derini öldürdü. " dedi ve bi an duraksadı. Ben hala duyduklarımı sindirmeye çalışırken ulaş konuşmasına devam etti.

" Evet volkanın sevdiği kızın adı derinde ve sana çok benziyodu.o günden sonra volkan eskisi gibi olmadı. Hep ölü gibi yaşadı günlerce odasından çıkmadı.
Aylarca hiç birimizle konuşmadı .
Onun bu hali beni paramparça ederken düşmanım olan şerefsiz amacına ulaşmış oldu.
O günden sonra volkan bana bir kere bile bakmadı, birkere bile konuşmadı benimle .
Defalarca, binlerce Özür diledim ama o kabul etmedi.

Ve bununla beraber tamamen koptuk ve hiç konuşmadık .
Tamam konuşmayı çok istedim ama beni dinlemeyeceğini bildiğim için hiç denemedim , deneyemedim çünkü söylediği her kelime kalbimi paramparça etti."

Bunların hepsini söylerken gözünden akan yaşları elinin tersiyle silip arabayi kenara durdurdu.

Bende ulaşın yüzünü avuçlarımı arasına aldım, göz yaşlarını sildim ve

"Merak etme , geçicek düzelicek herşey Güzel olucak."dedim ve yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Vw gülümsedim.

Ulaş da gülümseme me karşılık verdi ve yola devam ettik.

Eve varana kadar hiç konuşmadık.
Ben kafamı cama yasladim ve sessizce göz yaşlarımı serbest bıraktım.

Bi insan nasıl o acı çeksin diye sevdiği insanı oldürebilir.
Hangi insan bunu yapar.
Nasil yaşar vijdan azabindan,nasıl umursamaz yaptıklarını .

Peki ya o kızın suçu neydi, sevmek miydi .
Sevdiği içimi çekti o acıları.

Sevdiği çocuğun kaderi o kızın eceli oldu.
Bu nasıl bi dünya, nasıl bir hayat.
İnsanlar intikam için herşeyi yaparmı.

Birden ulaşın seslenmesiyle irkildim.
" derin geldik in hadi." Dedi ve arabayı durdurdu.

Ulaş'tan gizlice göz yaşlarımı sildim ve arabadan indim.
Ulaşa teşekkür edip eve goğru ilerledim.
Kapıyı açınca ayakkabılarımi çıkartıp tam yukarı çıkacakken zeynep teyze seslendi.

" geldinmi kuzum. Gel yemeğini ye acıkmışsındır. " dedi ve mutfağa ilerledi.
Mutfağa girmeden önce

" hayır. Aç değilim sadece odama çıkıp dinlenmek istiyorum." Dedim ve odama çıktım.

Kendimi yatağa attım ve gözlerimi kapattım.

Volkan için ne kadar zor olduğunu anlayabiliyorum. Yani ben o kıza çok benziyorum ve adımızda aynı. Ben volkana acı çektirmekten başka bir şey yapmiyorum.
Ben bunu engelliycem ve onun benim yüzünden acı çekmesine izin vermiycem...


Senin İçinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin