Dating the Minor

We Meet Again (Chapter 2)

Alex's POV

It's been 2 months since I last saw Kate.

Maybe I was meant to see her once and never again. *sigh*

Siguro naweirdohan siya sa akin. Ikaw ba naman basta basta lang makipagusap.

Bakit ko ba siya iniisip? Isang beses ko lang naman siya nakilala.

Tinawagan ako ni Mark. Nagiimbita nanaman siguro ng party. Pero hindi naman inuman. Good boys kami eh.

"Pre! Nagpparty kami dito ngayon."

"Sige. Papunta na ako diyan."

Nagdrive na ako papunta dun. Wala naman kasing pasok bukas kaya nagaaya yung mga bakarda.

"Tol! Kamusta?" Bati ni Vince.

"Kung makatanong to, parang di tayo nagkita kanina."

"HAHAHAHA." Ang lakas ng tawa nila. Parang nagjjoke ako, seryoso kaya ako!

"Kasi naman, miss na miss ka na agad ni Vince." Banat ni Mark.

"Alam mo namang love na love ka niyan, bro." Pahabol naman ni Billy.

Tawanan kami ng tawanan. Hindi sila nauubusan ng kwento. Maraming tao sa party ni Mark. Puro pagkain at punch lang ang meron. Sabi sa inyo eh, good boys to. haha.

1 am na pala. Itong mga to ayaw pa umuwi. Gusto pa mang chicks. Kaya naman sabi ko mauna na ako. "KJ ka talaga!" Sigaw ni Vince.

Nung una pinipigilan pa ako, pero pinabayaan narin. Hindi talaga nila ako mapipilit.

Napagisipan kong umuwi dito sa condo. Dahil mas malapit ang condo sa bar. Nakauwi narin ako at diretsong natulog.

11am na nung magising ako. Hindi naman talaga ako ganito late magising. Everytime lang na walang pasok.

Naghahanap ako ng pang tanggal ng hangover sa kagabing mga nakain. Pero wala nga palang laman tong ref ko. Bakit pa kasi dito ako sa condo ko umuwi. Kainis!!

Kaya naman umalis na ako dito sa condo at nagpunta sa mall na malapit dito para kumain.

Kate's POV

It's a weekend once again.

I'm so glad exams are over! Sakit sa ulo! I'm doing this for my parents, anyway. So it's still worth it. I want to make them proud.

Graduating na ako from highschool! Pretty excited! Haha. But I hate the fact that I'm growing old. Just thinking about it makes my body tingle.

Pero kung ano man ang plan ni God sa buhay ko, syempre tatanggapin ko yun ng buong buo.

Bumaba na ako para kumain. Makakasabay ko ang family ko! I'm so happy! It felt like the first time. My parents got home last night from Korea. See, they keep on traveling. Tapos ayaw pa nila sabihin yung mga ginawa nila dun. They want me to see it for myself. 

"Good morning, bunso," Bati ni kuya.

"Good morning, everyone! Am I late for breakfast?" Sabi ko.

"Nope, you're just in time." Sabi ni Dad.

"Bakit parang lahat kayo matamlay?" Tanong ko sa kanila.

"Nothing, sis. Tara na dito. Kain na tayo." Invite ni ate Amy.

I sat down beside ate Amy. They were so quiet. Mukang may napagusapan pa sila bago ako makababa.

Natapos na kami kumain. Ako nalang ang natira sa table. Thinking about what I'm going to do today.

Lumapit sa akin si manang.

"Ma'am Kate, may papabili po ba kayo? Pupunta po akong supermarket."

Since wala naman akong gagawin, naisipan ko nalang sumama.

"Sama nalang po ako sa inyo." Sabi ko with a smile.

Ang dami kong sweets na pinamili. I'm broke already.

Papunta na sana ako sa may ice cream na area nang biglang may bumangga sa akin.

"OUCH!!" sigaw ko. Masakit naman talaga eh.

Natapon tuloy lahat ng hawak ko.

"Sorry. Sorry. Hindi ko sadya." sabi nung guy.

"Well, next time, please watch where you're going." Sungit ko ba? Haha

"Sorry na nga eh. Pwede wag masungit?" Sabi niya.

Pagkatapos niya kunin yung mga nahulog niya na bibilin ko, ngayon ko lang napansin ang mukha niya.

Nagkatitigan kami. He looked so familiar kasi.

"Kate?" Sabi niya.

"How'd you know my name?" Sabi ko sa kanya.

"Si Alex to! Dont you remember me?"

"Oh. Alex. Nice to meet you again." So siya pala yun. The guy I met here at the mall.

"Mukhang hindi mo nga ako naalala."

"Sorry" I do remember you! But I better pretend not to. Para hindi mo na ako gambalain.

Makaalis na nga.

Paalis na sana ako nung hinawakan niya right arm ko. Napatingin ako sa kanya.

"Can I ask you out on a date?"

"Are you crazy?!!" Gulat na gulat kong sinabi.

"Oo. Head over heels for you." tsk. ano ba tong lalaking to. "Sige na. Please? Hindi naman ako nangangain ng tao."

That made me laugh. haha. He seems so desperate. Pero muka siyang nakakaawa.

Hayy. oo na nga lang.

"Sige na. Oo na."

We exchanged numbers at umalis narin siya.

Kanina papala ako hinahanap ni ate.

Umuwi na rin kami.

Pagkauwi namin dumiretso na ako sa kwarto. Napaisip kay Alex.

There's something different about him. He still doesn't know how old I am. Right?

Seriously?! Mukha ba akong nasa 20's na?

Makaral na nga lang.