Dating the Minor

Planned (Chapter 10)

Kate's POV

"Are you ready?" Asked ate Amy.

I nodded.

We're getting married tomorrow. Can you believe it? Kami ni Vince. Vince's parents moved our wedding a little earlier. I don't know why. Basta biglaan nalang. Simula nung nakauwi ako galing dun sa rest house.

I talked to my parents about me and my real parents. They explained everything. Hindi ako nagalit. In fact, thankful pa na sa kanila ako napunta. Atleast, they treated me like their own daughter.

It's been 2 months since I last saw Alex. Wala kaming contact sa isa't isa. Parang panaginip lang tuloy yung nangyari.

Heto na, in just a few minutes, ikakasal na ako kay Vince. Ang bilis ng panahon, kagabi lang tinatanong sa akin ni ate Amy kung handa na ako, pero narealize ko bakit kung kelan ko pa nalaman na mahal na mahal ko talaga siya, tsaka kami ikakasal ni Vince. Sadya lang?

"Pwede pa magback out. ;-)" Text ni Vince sa akin. Ayaw niya rin naman magpakasal eh. Kaso mahal na mahal niya yung parents niya at ayaw niya rin itong madisappoint. Mabait naman talaga ang parents ni Vince eh kaso di namin masabi na hindi namin mahal ang isa't isa kahit matagal na kaming magkasama. Parents ko kasi nagsimula nito eh

Kung pwede lang sana icancel to, sana matagal na naming pinacancel.

Suot ko yung wedding dress na pinasukat sa akin dati ni ate Amy.  Ang daming memories nito. Hindi naman sobrang dami. Exag lang ako. Hehe.

Nandito na ako sa pinto ng simbahan. Hindi ko alam kung bakit sarado ito. Am I not welcome?

After a few minutes of waiting, the doors finally opened.

Saan man ako tumingin lahat naka all smiles. Mukang sila pa yung excited sa kasal kesa sa akin. Sana kung gaano sila kasaya sa kasal, ganoon din ako.

There was Vince, naghihintay. Ang laki rin ng ngiti niya. Napalingon ako sa kaliwang gilid ko. May biglang sumulpot na bata.

Si Katie pala. Ang cute niya talaga! Nakakahiya man yung gagawin ko, pero wala akong pamialam.

Katie held out her hands. It means she wants a hug. Kaya naman lumuhod ako at binigyan ko siya ng hug. Lumapit sa akin si Ate Amy at nagsorry. Sinabi ko naman ok lang.

Palapit na ako ng palapit. Si Alex na yung nakikitang kong naghihintay sa akin at hindi si Vince. Natawa ako kasi pati ba naman mga mata ko pinaglalaruan ako.

Pinikit ko ulit ang mga mata ko, at ngayon, sigurado na ako na si Alex nga iyon.

"Alex?" I called out his name a little bit loud. Para lang makasigurado.

"Right!" He held my hand. I can feel that he's very nervous. I still don't get what's happening. Hindi ako makapaniwala na si Alex ngayon ang nasa harapan ko. Dapat ba ako maging masaya?

Palapit na sana kami sa pastor ng bigla akong natigilan. "Teka teka, where's Vince?"

"Wait. Aren't you happy?" He asked. Within a second naisipan kong masaya ako.

"Syempre masaya." Sagot ko sa kanya. "Per---"

"Wala nang pero pero. Hinihintay na tayo ni pastor oh." Sabi niya sa akin. Nakalimutan kong nasa simabahan nga pala kami at ikakasal.

"10..

9...

8...

7...

6...

5...

4...

3...