"İRİS IŞIK" altın sarısı saçlarıyla, ela rengi gözleriyle ve vazgeçilmezi olan mavi kulaklığıyla içine kapanık bir prenses...
"ARES İNAN" yakışıklıların yakışıklısı.mavinin en güzel tonuyla dikkat çeken bir playboy.
herkes derse yetişmek için emin a...
"iyi işte ne olsun öyle hava almaya çıkmıştım. okula yürüyerek gideceğim."
"o zaman beraber gidelim."
"peki, olur " diyerek yürümeye başladık.
"Rüzgar senin için bütün okulu sorguya çekiyormuş . o çocuğu bulmak için."
"hangi çocuğu?"
"hadi ama Elis gizemli sevdiceğinden bahsediyorum. sana şu gülleri bırakıp,notlar yazan kişi varya hani o."
"off eflin.ne bok yerse yesin. takmıyorum onu."
"sen onu takmıyorsun da o takmıyor gibi görünmüyor."
"bulabildi mi peki Rüzgar?"
"hani merak etmiyordun." diyerek beni deli etmeyi yine başarmıştı.
"merak etmiyorum. umurumda da değil. sadece sordum."
"peki madem.öyle olsun ama ben yine de söyleyeyim. Rüzgar hala bulamadı ama en kısa zamanda bulacak." haklıydı.biliyorum çünkü Rüzgar bişeyi istediği zaman mutlaka yapardı.
**İZMİR**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
başımdaki ağrıyla beraber yataktan doğruluyorum.soğuk duşun altına girip az da olsa kendime gelebiliyorum.
dün gece Tutkuyla beraber sabaha kadar içmiştik.Tutkuyla aynı evde kalıyoruz. hatta aynı lisenin aynı sınıfındayız. üstüme beyaz gömleğimi giyip altıma da siyah dar kotumu giyiyorum.odadan çıktığımda Tutku yanıma geliyor.
"kardeş başım çatlıyor ya."
"aynen benimde.hem kim sana o kadar iç dedi ki." diyerek gülüyorum.
"bana diyene bak. içeceksek beraber içeceğiz. hani bzi gardaştık sen benim duygularımla oynadın Ares." der demez gülmeye başladı. bu da Tutkuydu işte. bizim şebeğimiz Tutku.
"piçlik yapma lan.başlarım duyguna da sana da "
"terbiyemizi bozmayalım Ares lütfen."
" tövbe yarabbim tövbe." diyerek çıkışa yöneldik. arabamıza atlayıp liseye doğru sürmeye başladık.
***
liseye girdiğimizde tüm gözler bizim üstümüze çevrilmişti. okulun en belalı iki öğrencisi okula girmişti sonuçta.herkes başını kaldırıp bakmak ister gibiydi. ama napacaksın göt korkusu. hiç kimse bakamıyordu.
gözlerimle kısa bir süre etrafı süzdükten sonra bizim çocuklar yanımıza doğru gelmeye başladılar.
"hoş geldin,abi" başımla selam verip kolidorlara doğru bizim grupla beraber yürümeye başladık. burada admız ünlüydü. birisi bir şey söyleyeceği zaman tekrar tekrar düşünmesi gerekirdi.sınıfta her zaman oturduğumuz yere oturduk.Tutkuyla konuşmaya başlayacağımız sırada onuncu sınıflardan bir nöbetçi öğrenci geldi.
"şey müdür bey sizi çağırmıştı da."başını kaldırmaya bile cesaret edememişti.
"yine ne istiyormuş acaba? hadi yürü Tutku gidelim." Tutkuyla müdürün kapısının içerisine girdiğimizde ayakta annelerimizle birlikte bizi karşıladı.
"ooo müdür bey ve sevgili annem." müdürün ters bakışları Ares'i daha fazla sinirlendirmekten başka bir işe yaramıyordu.
"Ares terbiyesizliğin lüzumu yok." diye annesi onu uyarıyordu. ama o kimseyi takmazdı annesini bile.
" hadi ya,senin için neyin lüzumu var sevgili anneciğim." annesinin surat ifadesi onun bu cevabı karşısında düşmüştü.
"oğlum, biz seni ve Tutkuyu İstanbul'a göndermeye karar verdik."
"kararınız reddedildi." annesini de terslemeyi ihmal etmemişti.
"Ares bir daha düşünün. hem Tutku'nun kardeşi de orada.onu da yalnız bırakmamış olursunuz. Bir de burada yaptığınız suçlar bini aştı. bir dersi hak ettiniz ." Tutku'nu annesinin cevabı karşısında bir an düşündü.
"peki, gideceğiz. ama sıkıldığımız anda geri döneriz."
"tamam oğlum."
"hadi biz gidiyoruz Tutku. sonra görüşürüz Ares."
Tutku'nun annesi sözünü bitirdikten sonra yavaş adımlarla Ares'in annesiyle beraber dışarı çıkıyorlardı. Şu an Ares ve Tutku'nun tek sorunu İstanbuldu.bu koca şehir onlara dar gelecekti.
hayat onlar için değişen şehirde yeniden başlayacaktı. hayatlarını çalacak olan aşklar nefesleri olacaktı.
arkadaşlar bu bölüm için uykusuz kaldım.umarım beğenirsiniz. <3
