Canım okyucularım ben geldim beklettiğim için üzgünüm ama dersane başladı garfield misali hiç sevmem pazartesileri neyse yani bölüm sizlerle yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin özellikle yorumlarınızı yorum gördükçe yazasım geliyor :) bu bölüm buse _07 için yeni bölüm geldi yorum için sağol tatlım.bu arada yeni hikayem vampir hikayesi okumak isteyeniniz olursa ismi safir mavisi ay okyun ve yorumlayın lütfen :) :) :) :)
Gözlerimi açtığımda bir yataktaydım ama hastane odasında.rüya olmasını okadar isterdimki olmamıştı işte burdaydım bu en nefret ettiğim yerdeydim.Ben ayaklanmaya çalışınca liam yanıma geldi.beni yatırmaya çalışsada kalktım.kolumdaki serumu söküp attım yüzümü buruşturdum çünkü canım acımıştı.
"kaç saattir uyuyorum ben ! " dedim hiddetli bir sesle.
"yaklaşık 4 saattir " dedi liam başını öne eğerek daniella içeri dalmıştı ağlıyordu içimi bir korku sardı.gözlerimi kocaman açtım yoksa ?
"daniella ne oldu jasmine kötü bişey mi oldu " dedi bağırıyordum eve bu umrumda değildi
"hayır zayn sakin olmalısın o hala ameliyatta " dedi liam 4 saatir hala ameliyatta mı yani ?
"eğer yalan söylüyorsan liam " dedim
"bana inanmalısın ve biraz uzanmalısın "dedi aniden bağırdım
"hayır ! " dedim
"bırakta kalksın liam ona ihtiyacı var " dedi daniella hemen odadan çıktım bir kaç koridor gezdikten sonra harry nin kıvırcık saçlarını gördüm. hemen o tarafa doğru koştum hepsi burdaydı liam ve eleanour da gelmişti demekki liam doğru söylüyordu.o hala içerdeydi.duvara sırtımı verdim ve kayarak yere oturdum dizlerimi karnıma çektim.paul karşımda belirdi birden oda gelmişti ona baktım
"o iyi olacak zayn kendini topla " dedi güven verici bir sesle
"lanet olsun ! kimse bir şey söylemiyormu ve neden 4 saattir içerdeler " diye bağırdım gözlerim dolmuştu gözlerimi yumarak akmasını engelledim.tekrar açtığımda hepsi beni izliyordu.yaklaşık 45 dakika sonra doktor içerden eldivenlerini çıkartarak çıktı.peşindende hemişre hemen ayağa kalktım hepimiz doktorun yanına toplandık
"durumu nasıl ? " diye sordu akıllık yaparak louis benim aklıma gelmemişti çünkü şuan tüm aklım ondaydı
"biz elimizden geleni yaptık.şimdi yoğun bakımda kalacak gözlerini ne zaman açar bilmiyoruz ama ertık beklemekten başka bir çaremiz yok " dedi kendimi daha kötü hissetmeme sebep oldu doktorun önünden çekilip paul e döndüm
"onu görmeliyim şimdi ! "diye bağırım evet görmeliydim en azından görmem lazımdı. paul doktora bakarak
"görebilirmiyiz ? " dedi
"malesef şuan yoğun bakımda " dedi
"paul görebilirmiyiz demedim onu görücem dedim " diye tekrar bağırdım
"doktor bey bişeyler yapamazmısınız ? " dedi yaşlı doktora bakarak doktor beni acıyla süzdü bir süre düşündü sonra
"tamam ama sadece 5 dakika ve sadece tek kişi " dedi
"ben giricem " dedim hemen
"hemşire sizi hazırlasın " dedi başımla onaylayıp hemşireyi takip ettim.bir süre sonra boneyi önlüğü eldivenleri galaşlorı ve maskeyi giydim beni odanın önüne getirince önce yutkundum sonra başımı onaylarca salladım hemşire kapıyı açtı ben girince kapattı hemen yatağın yanına gittim bir sürü alete bağlıydı.başında öten onca alet vardı.o güzel sarı saçlarını bir bez sarılıydı.gözleri kapalıydı nefes alıyormu bilmiyordum bile bir süre onu öylece izledikten sonra yanına yaklaış elini tuttum.o hayat dolu cıvıl cıvıl kız şimdi sadece öylece karşımda hareketsiz yatıyordu.o değil orda ben olmalıydım hepsi benim suçumdu benim yüzümden orda yatıyordu.elini okşadım ve yatağın kenarına oturdum maskeyi yüzümden eçktim
