I

269 16 9
                                    

Ιταλία-Φλωρεντία
Οκτώβριος 1980

Κοίταξε έξω από το παράθυρο. Ήταν νύχτα. Πάντα βράδιαζε με αυτήν την υπόθεση. Όμως σήμερα είχε κάτι διαφορετικό. Ένα όνομα. Ο Giovanni σηκώθηκε από το γραφείο και κοίταξε τις φλόγες στο τζάκι. Gratsefsky, μόνο αυτό. Είχε μέλλον ακόμα βέβαια, έπρεπε να βρει ποιός είναι, που μένει, γιατί θα υπήρχαν πολλοί με αυτό το όνομα.

-Frederico, είπε απαλά.

-Ναι κύριε.

-Βρήκα ένα όνομα, Gratsefsky.

-Αυτό είναι πρόοδος κύριε, αλλά δεν νομίζετε ότι αρκετά ασχολείστε με αυτή την υπόθεση; Μπορεί να το κάνει και κάποιος άλλος, κι εσείς να αναλάβετε ένα καλύτερο επάγγελμα.

-Μα...Freddie, αν δεν το κάνω εγώ, τότε ποιός; Εξάλλου δεν έχω ανάγκη από χρήματα και ξέρεις ότι η αστυνομία δεν θα ασχοληθεί.

-Εντάξει κύριε ό,τι πείτε, είπε ο Frederico με ένα χαμόγελο.

Ο Giovanni ήταν πάντα πρόθυμος να αναλάβει μια υπόθεση που δεν είχε ξεσκεπάσει η αστυνομία. Και κατά κάποιον τρόπο είχε πάντα δίκιο. Έτσι και αλλιώς, όπως είπε, δεν χρειαζόταν να ψάξει να βρει καλοπληρωμένη δουλειά. Ήταν αρκετά πλούσιος, και ζούσε σε έπαυλη.

Ο Frederico ήταν ο υπηρέτης του, όπως και ο πατέρας του, και η αδελφή του η Anna μαγείρισσα. Δεν είχαν κανένα παράπονο από αυτή τη δουλειά, εξάλλου δεν θα μπορούσαν οι δύο τους να το αποφύγουν και ήταν η λιγότερο απαιτητική για την ηλικία τους, είχαν φτάσει πια τα πενήντα.

Ο Giovanni κάθισε στην πολυθρόνα και συνέχισε να κοιτά τις φλόγες. Gratsefsky, Gratsefsky, Gratsefsky...Πρέπει να ήταν ρώσος. Αλλά θα υπήρχανε τόσοι πολλοί, που θα έπρεπε να κάνει διαφορετική έρευνα για να βρει ποιός απ'όλους...Με λίγη τύχη δεν θα υπήρχαν και τόσοι πολλοί.

Εδώ και τρείς μήνες προσπαθούσε να ξεσκεπάσει μια οργάνωση που έκανε παράνομη διακίνηση ναρκωτικών και γυναικών. Αν δεν έκανε λάθος, ο Gratsefsky πρέπει να ήταν υπεύθυνος για τις γυναίκες! Ήξεραν να καλύπτουν καλά τα ίχνη τους, γι'αυτό δεν είχε βρει αρκετά στοιχεία ακόμα. Ίσως...Αν έπαιρνε τηλέφωνο τη Ρωσική αστυνομία. Τώρα βέβαια ήταν βράδυ. Κοίταξε το ρολόι του, 10.

-Frederico, το βραδυνό είναι έτοιμο;

-Ναι κύριε, να πω στην Anna να ετοιμάσει το τραπέζι;

-Ναι, πήγαινε.

-Αμέσως

Μετά από λίγη ώρα κατέβηκε κάτω. Δοκίμασε τη σούπα, ήταν πολύ νόστιμη.

Η ΟργάνωσηWhere stories live. Discover now