Η Οργάνωση

II

Ρωσία-Αγία Πετρούπολη
Νοέμβριος 1980

Όταν ήρθε επιτέλους η ώρα για μάθημα, η Akeila ακούμπησε τα βιβλία της στο τραπέζι και βούλιαξε στη θέση της. Πάντοτε είχε ένα κακό προαίσθημα για τον καθηγητή της Φυσικής, σαν κάτι ύποπτο να συνέβαινε με εκείνον.

Μπήκε μέσα στην τάξη φορώντας κουστούμι, όπως πάντα συνήθιζε, κρατώντας ένα μαύρο χαρτοφύλακα. Εκεί μέσα είχε τα διαγωνίσματα της προηγούμενης φοράς, που είχαν βαθμολογηθεί, έγγραφα και στυλό για να γράφει. Καλημέρισε τα παιδιά και άρχισε να τους τα μοιράζει. Όταν ήρθε η σειρά της Akeila, εκείνη σηκώθηκε και στήθηκε σωστά στην καρέκλα της. Δεν ήθελε ποτέ να είναι ασεβής προς αυτόν, ακόμα και αν δεν τον χώνευε.

Την κοίταξε με ένα βλέμμα, σαν να ήθελε να της πει κάτι, αλλά δεν βγήκε καμία λέξη μέσα από τα χείλη του. Της άπλωσε το χέρι του και της παρέδωσε το διαγώνισμα, έπειτα γύρισε και πήγε στον επόμενο μαθητή. Η Akeila είχε μείνει σαστισμένη, όχι επειδή είχε καταφέρει να πάρει έναν αρκετά καλό βαθμό αυτή τη φορά, αλλά επειδή χωρίς να το θέλει παρατήρησε ένα κόκκινο σημάδι, από βελόνα, στο χέρι του καθηγητή της καθώς της παρέδιδε το χαρτί.

Τότε ήταν που άρχισε για τα καλά να έχει υποψίες. Για να σιγουρευτεί όμως, επειδή δεν ήθελε να βγάζει βιαστικά συμπεράσματα για τον καθένα, τον κάλεσε κοντά της τάχα ότι ήθελε να της εξηγήσει.

-Κύριε Gratsefsky, μπορείτε να έρθετε εδώ λίγο να μου εξηγήσετε κάτι;

Ο καθηγητής μόλις άκουσε τη φωνή της γύρισε το κεφάλι του για να την εντοπίσει και κατευθύνθηκε προς το μέρος της.

-Σε τι μπορώ να σε βοηθήσω; Ρώτησε εκείνος.

-Να εδώ κύριε καθηγητά. Γιατί είναι αυτή η απάντησή μου λάθος; Είπε και του έδειξε ένα από τα λάθη της.

-Μα...Επειδή θα μπορούσες να το είχες γράψει πιο σωστά.

-Κύριε έγραψα ακριβώς ό,τι έγραφε και μέσα στο βιβλίο. Πως μπορεί τότε να είναι η απάντησή μου λάθος;

-Και βέβαια είναι! Το ότι ξέρεις απέξω και ανακατωτά το μάθημα δεν μου λέει πολλά. Δεν γίνεται έτσι κάποιος πετυχημένος. Έτσι δεν μου αποδεικνύεις τίποτα απολύτως. Το μόνο που μπορείς να μου αποδείξεις με την δικαιολογία σου είναι ότι η εξυπνάδα σου δεν είναι ανάλογη του μαθήματος μου. Ελπίζω να κατάλαβες τώρα γιατί δεν θα προκόψεις ποτέ στην ζωή σου, είπε και της γύρισε την πλάτη για να συνεχίσει το μοίρασμα.