Garip bir çocukluk yaşamıştım. Arkadaşlarım dışarıda top oynarken , parkta arkadaşlarıyla gezerken , hoşlandıkları kızların peşinden koşarken ben ne yapıyordum.. Çelik kasa nasıl açılır , kelepçe den nasıl kurtulunur maymuncuk nasıl kullanır ve sayamadığım onlarca şey. Çocukluğumu benden söküp alan şeylerdi bunlar haliyle hayatımın yarısını da almıştı. Doğrusu gün geçtikçe bu işler den zevk almaya başlamıştım. Çevremde ki hiç kimse benim bu yönümü asla öğrenmemişti. Sır gibi saklıyordum. Tıpkı babamın kemerinin sırtımda bıraktığı izler gibi . Annem ben küçükken kaçıp kurtarmış kendini ve benim için hiç olmamıştı o yüzden gerçek sevgi tatmam yıllarımı aldı.
Babam polisler tarafından öldürüldü . Bu haberi aldığımda daha 14 yaşındaydım. Üzüldüm mü yoksa sevindim mi anlayamamıştım zaten anlayacak bir yaşta da değildim. Nereden geldiğini bilmediğim insanlar gelmişti evime. Kadın elindeki evrakları tahta ayaklı sehpa üzerine yerleştirirken sert bir bakışla bakıyordu bana.
"Küçük Tom seni şimdi bir sürü çocuğun olduğu yere götüreceğiz orada mutlu olacaksın babanın yokluğunu sana hiç yaşatmayacağız " dedi parmağındaki yüzüğü okşarken.
Ben hiç birş ey den haberi olmayan Tom , kadınla beraber hiç bilmediğim bir tesise geldim . Kapıdan içeri girerken elini tuttuğum kadının elini bıraktım. Farklı bir yabancılık çekiyordum. Sanki burada görünen den daha fazlası vardı. Hiç beğenmemiştim burayı. Bana yatağımı ve dolabımı gösterdiler . İnsan böyle bir yerde nasıl yaşayabilirdi ki. Geceleri kulağıma gelen çığlıklar beni burada tutmamak için yetipte artıyordu zaten . Her gece saat tam 01.30 da bir görevli gelip yataktan bir çocuğu kaldırıp götürürdü. Saat tam 03.30 da çocuğu geri getirip kilitle açtığı kapıyı tekrar kilitleyip çıkıyordu . Ben burada yeniydim . Şundan emindim ki buradaki gerçekleşen olayları sadece ben bilmiyordum. Aradan üç beş gün geçmişti ve inan ben bu soğuk ve nefret kokan yere alışamamıştım. Yattığım ranza çift kişilikti ve ben altta yatıyordum üstümdeki ranza boştu taa ki kapıdan çelimsiz yüzünde garip bir gülümseme olan zenci bir çocuk girene kadar . Zaten tek boş yer vardı o de benim üstümdeki boş yatak . Görevliler ona yatacağı yeri gösterip çıktıktan sonra yanıma geldi elini uzatarak
" merhaba ben James senin adın ne " dedi .
Bana uzattığı eli yatağımdan doğrularak sıktım
"Merhaba bende Tom " dedim . Fazla konuşmak istemiyordum o yüzden direk yatağıma dönüp uzandım. Gece yine bütün karanlık ve sessizliğiyle beraber gelmişti. Saatler 01.20'i gösteriyordu ve ben acaba bugün kimi götürecekler diye merakla beklerken James yukarıdan seslendi .
" Tom ben korkuyorum ve burayı hiç beğenmedim " dedi sesi kimsenin durmayacağı kadar alçaktı."James inan dostum burada bilmediğim şeyler dönüyor ve ben bunları öğrenmek için elimden geleni yapacağım " dedim
James, gülerek tekrar konuşmaya başladı.
" Tom, seni sevdim dostum ben yanındayım ne gerekiyorsa da yapmaya hazırım " dedi kendinden emin bir tarzla.
Saat 01.30 olmuştu. Kapının dışın dan gelen ayak seslerinden anlamıştım bu gecede birilerini götüreceklerini. Tahminlerine göre benim sağ ranza da ki çocuğa gelmişti sıra ve öylede oldu. Elinde bir fenerle uzun boylu bir adam ranzada ki yatan çocuğunu yanına geldi sertçe dürterek .
"Uyan hadi uyan işimiz var "
dedi sert bir tavırla çocuk ne olduğu anlamadan yatağından kalktı ranzasının altından terliklerini çıkartıp önündeki fenerli adamı takip etmeye başladı. James yukarıdan yine sesleniyordu ."Tom Tom ne oluyor burada , nereye götürüyorlar bu çocuğu " diyordu. Sesinden korktuğunu anlamak zor değildi.
"James var mısın öğrenmeye " dedim gülerek.
"Hadi Tom ne duruyoruz gidip öğrenelim " dedi merakına yeni düşerek.
Sevmiştim bu zenci çocuğu. Ama daha önemli bir konu ise bu o kilidi nasıl açacağım dı.Hemen kalkıp kapıya yöneldim. Anahtar ı elimle dokunduğum da hemen tanımıştım . Barel 68 mm di bu . Bir keresinde bu kilidi 63 saniye de açtığım için 3 tane sert ve okkalı kemer yemiştim belime .
Ama yanımda aletlerim yoktu o yüzden James e dönüp bana acil bir plastik şişe lazım dedim . James şaşkın ve acele bir şekilde etrafta hızla aranıyordu en sonunda buldu
' Tom Tom buldum dostum buldum " dedi kimsenin duymayacağı bir sesle hemen elindeki plastik şişeyi bir ucunu kapı kolunun hizasına yani kapı kilidinin tam üzerine gelecek şekilde yerleştirdim. Kesiti ittirerek kapı kenarındaki lastiği saf dışı bıraktım. Kesiti aşağı yukarı hareket ettiriyordum James şaşkın gözlerle beni inceliyordu kilidin içeri girmesini sağlıyordum . Taki o muhteşem tok sesi duyana kadar . Abra kadavra kapı açılmıştı. James in soracak bir çok soru su olduğu biliyordum ama bunun zamanı şu an değildi. Sessiz ve sakin adımlar la ışığa doğru yürüyorduk ben önde James arkamda. Adımlarımızın hızını arttırdıkça çığlıklar la daha yakın olduğunu gösteriyordu bize odanın. Nihayet kapının olduğu duvara geldik kafamı hafif kaldırıp kapıdaki pencereden neler olduğunu görmek istiyordum. Kafamı kaldırdığımda şok olmuştum. Yan ranzam da ki çocuğa zorla tecavüz ediyorlardı. James de benim gördüklerimi görüyordu yanımda. Acilen buradan kaçmamız ve buradaki çocukları kurtarmalıydık .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delmo
Teen FictionÇaresizliğin çözüm ürettiği , İnsanlık için Küçük Tom ve Arkadaşları için büyük bir adım olmalıydı bu iş.