แบคฮยอนเอียงใบหน้ามองเซฮุนที่ค่อยๆนั่งลงยังที่นั่งฝั่งตรงข้าม พลางขยับท่อนขายาวขึ้นไขว่ห้าง ประสานมือที่เข่าพลางเอนหลังและส่งเสียงออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง
"ผมมีเรื่องให้คุณช่วยผมหน่อย"
"ให้ช่วยเหรอ?"ริมฝีปากบางเฉียบขยับยิ้ม "ดูฉันเป็นคนจิตใจดีเหมือนแม่ชีเทเรซ่าขนาดนั้นเลยรึไง?"
"คุณช่วย...หยุดเล่นโบว์ลิ่งไปสักพักได้มั้ย?"
"..."ควีนแห่งยองชางขมวดคิ้ว ก่อนจะเลิกขึ้นสูงตามด้วยเสียงหัวเราะขบขัน "หมายถึง..ลานโบว์ลิ่งโง่ๆนั่นน่ะเหรอ? ไม่นึกเลยนะว่านายจะมาขอร้องฉันเพราะเรื่องแบบนี้ ปกตินายเย็นชากับทุกอย่างไม่ใช่รึไง"
"แฟนผมอยู่ชมรมบาสที่ถูกยุบเพราะลานนั่น...คุณอาจหัวเราะ แต่มันไม่ถูกต้อง"เซฮุนหรุบตาลง "จะว่าผมทำเพื่อเขาก็ได้ เขาไม่ได้ขอร้องผมเลยสักนิดทั้งที่เขาสามารถจะพูด"
"เซฮุน"แบคฮยอนส่งเสียงเนิบๆ "ที่ตกบันไดเป็นไงบ้าง"
"เอ่อ..."สีหน้าไม่มั่นใจปรากฏกับคิงซึ่งก็ถือว่าแปลก ก่อนที่เจ้าตัวจะพูดเบาๆ "เจ็บอยู่ครับ แต่ไม่เป็นไร"
"เอาเถอะ...ไปบอกเขาว่าฉันจะจัดการให้เอง...ไม่ต้องเป็นห่วง"ร่างสมส่วนขยับลุกขึ้นพลันนั่งลงกับพนักแขนโซฟาข้างๆเซฮุน ไหล่กว้างขยับเล็กน้อยเมื่อใบหน้าราวกับผู้หญิงโน้มมาเกยเข้าต้นแขน "แต่นายก็ต้องตอบแทนฉันบ้างนะ"
"ครับ?"
"ถ้าว่างๆก็ไปปาร์ตี้กันบ้าง ฉันเหงาออกนะ ชวนนายหลายครั้งไม่เห็นนายจะสนใจกันเลย"วาจาประสาราชินีดังขึ้น ...แต่ไม่รู้ทำไมเซฮุนรู้สึกแปลกๆเหมือนกำลังโดนเสี่ยไล่ต้อนพิกล
"ไว้ว่างๆนะครับ ตอนนี้ผมยังรักษาตัวอยู่"
"สัญญานะ"ส่งยิ้มนิดๆมาให้และมันเป็นยิ้มที่เซฮุนวางใจไม่ลงอย่างไรก็ไม่ทราบ ไม่นานนักเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างลู่หานที่โผล่พรวดเข้ามา
YOU ARE READING
King of heart & Queen's secret - II [wattpad edition ]
Fanfictionหัวใจของพระราชา และ ความลับของราชินี ซีซั่นสองแล้วจ้า (เวอร์ชั่นเต็ม) กฏการอ่านมีสองข้อเหมือนเดิม ข้อแรกอย่าเร่งอัพ ข้อสุดท้ายเหมือนข้อแรก ไม่เม้นไม่ว่า กดดาวคนละดวงก็พอ♥