Post Script : Cherish you

1.9K 37 4
                                    






เมื่อวิชาสุดท้ายของการสอบวันสุดท้ายหมดลง เซฮุนก็วางดินสอลงพร้อมกับประสานมือยืดกายอย่างปวดเมื่อย ดวงตาสีบรั่นดีตรวจทานข้อสอบจนเรียบร้อย ก็ลุกขึ้นพลางจัดเก้าอี้ให้เข้าที่เดิม หันมองคนในห้องที่แทบเรียกได้ว่ามีเพียงเจ้าตัวกับคนคุมสอบ เพราะโอเซฮุนตรวจทานข้อสอบทุกอย่างทีละข้ออย่างดีประสาเจ้าตัว เขาวางกระดาษข้อสอบและเดินนวดคอออกมาจากห้องสอบ

ร่างสูงเสยเส้นผมสีน้ำตาลไปข้างหลัง นึกในใจไว้อย่างว่าวันหยุดของเขาคงต้องตัดผมเสียบ้าง ท่ามกลางสายตาของเด็กยองชางที่จ้องมองพระราชาซึ่งเดินตัวปลิวไม่สนใจใคร เจ้าตัวไม่ได้แต่งกายเต็มยศนอกจากเดินพาดสูทกับอ้อมแขน คลายเนคไทเล็กน้อย เชิ้ตสีขาวถูกพับให้ขึ้นครึ่งศอก ใบหน้าหล่อจัดยิ่งเด่นชัดเมื่อเส้นผมถูกเสยขึ้น อย่างน้อยเรื่องน่าขันที่แท้จริงก็คือไม่มีเด็กยองชางเข้ามารุมทึ้งแม้แต่คน ได้แต่มองและส่งเสียงกรีดร้องห่างๆเพียงเท่านั้น


"ทั้งที่ไม่มีคณะกรรมการมาคุม แต่ทำไมฉันถึงไม่กล้าเข้าไปนะ..."

"โซมีเธอเปิดกล้องรึยัง!!"

"ไม่ใช่ว่ากลัวหรอกนะ แต่เข้าไปใกล้กว่านี้ฉันต้องช็อคตายแน่ๆเลย"


กลุ่มเด็กสาวที่ยังคอยตามโอเซฮุนเสมอชะงักงันเมื่อจู่ๆคิงของยองชางที่หันหลังให้ก็เหลียวหน้ามามอง พวกหล่อนสะดุ้งตัวตรงแทบจะพร้อมกัน ก่อนจะพบว่าใบหน้าคมนั้นแค่หันมาส่งยิ้มให้เล็กน้อย ทั้งมุมปากที่ยกขึ้นเบาบางและดวงตาคมที่หรี่หยีลงนิดๆก็ทำเอากลุ่มสาวๆยกมือกุมหัวใจไม่ยาก


"เธอเห็นมั้ย!เขายิ้มให้ฉัน!"

"ฉันจะตายแล้ว แม่จ๋า!!"

"อย่างนี้ฉันจะเลิกชอบเขาได้ยังไงละเนี่ย ฮือ!!"

King of heart & Queen's secret - II [wattpad edition ]Where stories live. Discover now