((เซฮุน คิดดีแล้วเหรอลูกที่จะนอนบ้านเพื่อน ทำไมไม่พาเพื่อนมานอนบ้านเราล่ะลูก))
"เพื่อนเกรงใจน่ะครับ อีกอย่างเขามีน้องสาวด้วย อยู่กันคงไม่สะดวก"
((ก็ให้น้องเพื่อนอยู่อีกห้องสิคะ เดี๋ยวแม่ให้แม่บ้านยุนทำความสะอาดให้))
"ไว้คราวหน้านะครับแม่ ตอนนี้ดึกแล้ว อย่ารบกวนแม่บ้านยุนเลย"
((มีอะไรติดขัดก็บอกคุณนัมนะจ๊ะ แม่เป็นห่วง..ถ้าไม่โอเคกลับมานอนบ้านนะลูก))
"ครับ..."
เซฮุนเหยียดริมฝีปากออกจากกันก่อนจะมองการ์ดชุดดำประมาณหกคนที่เดินวนไปวนมาหน้าหอท่ามกลางสายตาชาวบ้าน ส่วนฝาแฝดชายหญิงก็มองหน้ากันพลันส่งยิ้มเจื่อนๆ ก่อนที่ลู่หานจะเหลือกตากลับมาหาเซฮุนซึ่งยกมือขึ้นขอโทษขอโพย
"ขอโทษทีนะ"
"นายนี่ชอบให้พ่อแม่เป็นห่วงนักเหรอไง"บ่นว่าคนตัวสูงที่แสร้งยืนก้มหน้าทำท่าสลดจนจูฮยอนเหลือบมองการ์ดแล้วดึงไหล่พี่ชายฝาแฝดตัวเองเบาๆ
"เอาน่าพี่ เดี๋ยวก็โดนเป่าตายหน้าหอนี่หรอก... อากาศเย็นแล้ว ฉันว่าเราเข้าไปข้างในดีกว่านะคะ"เด็กสาวหันไปกล่าวกับคิงของยองชางท้ายประโยค ซึ่งเซฮุนก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะส่งยิ้มนิดๆมาให้...แม้จะไม่อยากยิ้มนัก แต่บทบาทของเขาตอนนี้ต้องเป็นอีกคนที่จำอะไรไม่ได้ ทำให้เซฮุนต้องแสดงอาการอย่างจำใจ
"เฮ้อ...โอเครีบไปเถอะ ฉันหิวจะแย่แล้ว"ร่างกะทัดรัดสาวเท้าเดินท่อมๆไปห้องโดยมีการ์ดล้อมหน้าล้อมหลังเป็นพรวน ซึ่งพอมาถึงหน้าห้องเซฮุนก็ได้ขอให้ทีมงานทั้งหลายช่วยกันลงไปเฝ้าสังเกตการณ์ข้างล่างก่อนที่เจ้าของห้องจะลุกขึ้นมาฟาดเขาข้อหาสร้างความลำบากใจให้ห้องละแวกข้างๆ
"แล้วเราจะกินอะไรกันล่ะพี่"จูฮยอนทักขึ้นในขณะที่ลู่หานก็เบิกตาเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าจะแวะซูเปอร์ เขาไขกุญแจห้องพลันตำหนิน้องสาวฝาแฝดขึ้นมาทันที
YOU ARE READING
King of heart & Queen's secret - II [wattpad edition ]
Fanfictionหัวใจของพระราชา และ ความลับของราชินี ซีซั่นสองแล้วจ้า (เวอร์ชั่นเต็ม) กฏการอ่านมีสองข้อเหมือนเดิม ข้อแรกอย่าเร่งอัพ ข้อสุดท้ายเหมือนข้อแรก ไม่เม้นไม่ว่า กดดาวคนละดวงก็พอ♥