My Personal Assistant/Slave (BoyXBoy)Completed

Chapter 17

MIKU P.O.V

Ito ako ngayon tahimik lang na sumasakay sa sasakyan niya. Pagbigyan na ang unggoy di naman ako makakawala dito, humanda lang talaga siya kapag di ko magugustohan ang pupuntahan namin ipapakain ko talaga sa kanya itong sasakyan niya.

“Bakla, mag kwento ka nga” Mando niya habang seryosong nakatingin sa dinadaanan

“Ano naman ang ikekwento ko sayo? Ang talambuhay ba ni Jose Rizal?” pamimilosopo ko sa kanya

“Namimilosopo ka bakla?” sabi niya na ngayon nakatingin na sakin..

“Hindi, Ano nga?” Irita kung tanong sa kanya

“About sa Buhay mo ng may malaman naman ako, kung sakaling maging tayo na” sabi niya sabay wink sakin..

Natigilan talaga ako sa kanya nong sinabi niya yun.. Talaga bang seryoso itong unggoy nato sa mga sinasabi niya o sadyang Maduga lang talaga siya at handa kanamang pag-Tripan.

Bumalik lang ako sa ulirat ng tapikin niya ako sa pisngi ng mahina.. alangan naman malakas ang laki pa naman ng kamay niya tiyak babakat yan sakin haha.

“Hoy!! Ano na? mag kekwento kaba o tutunganga ka nalang.. alam kung gwapo ako kaya wag munang ipangalandakan na naglalaway ka talaga sakin dahil sa ka gwapohan ko” sabi niya sabay smirk..

“Alam mong unggoy ka wala akong panahon ngayong makipagbiroan at isa pa.. di ka gwapo wag kang mag ambition dyan.”

“Ah kaya pala namumula ka at natulala ka sakin. Oh siya cge hahah” Sabi niya sabay tawa niya Alam niyo nakakahawa din ang tawa ng unggoy nato.

Sana lang lagi siyang ganyan para naman mabawas-bawasan ang pangit sa mundo hahah de joke lang kapag seryoso yan mas lalo yang gumagwapo.

Oo na inaamin ko may gusto nadin ako sa unggoy nato kaya wag kayo ma ingay.. Ang mahabang byahe naming dalawa ay puno lang ng asaran, tawanan at minsan dinadaan ako sa mga sweet word ng unggoy nato at inyo namang magandang lingkod kinikilig haha.. nakalimutan na nga niya yung pianapakwento niya saking talambuhay ko daw.

Bigla nalang siyang huminto sa tapat ng Lumang gate yung kahoy lang basta yun nayon. Maraming puno ang paligid ramdam ko ang ambiance kahit na sa loob ako ng kotse na malamig at napakatahimik.

Mga ilang busina niya sa sasakyan ay may lalaking nagbukas mga ka edaran siguro namin nitong unggoy nato may ipagmamalaki din haha ang landi ko haha.. Di ko namalayan na nakapark na pala siya sa isang tabi kaka kilatis sa nagbukas na lalaki. Haha

“OH tinatanga tanga mo dyan may balak ka bang bumaba diyan?” irita niyang sabi sakin Di nalang ako sumagot sa kanya baka mag away nanaman kaming dalawa kaya bumaba nalang ako at pagbaba ko talaga ramdam ko talaga ang ihip ng hangin na dumampi sa balat ko ang lamig parang di mo alintana ang init ng panahon.

Virgin forest kung baga pero di naman ito forest. Kasi daanan siya tapos ang mga puno ay nasa gilid ng daanan parang ganun.

“Good Noon sir tagal ka na din di nakapunta dito ah” Bati ng lalaki

“wala kang paki-alam bantayan mo tong Kotse ko ng mabuti” galit niyang sabi kaya hinampas ko nga

“Ikaw ang sama mong unggoy ka.. ah Kuya pag pasensyahan muna ito ha. May dalaw siguro ” paghinge ko ng pasensya

“Ay nako sir ok lang po” Sabi niya sabay kamot ng batok

“oh cge ma una nako ha” paalam ko tumango lang siya sa pagsagot.

Nagpatuloy lang kami sa paglalakad at palinga-linga talaga ako ang sarap sa pakiramdam ng simoy ng hangin dito nakakarelax at tsaka pa ang tahimik ang sarap mag muni muni dito.