My Personal Assistant/Slave (BoyXBoy)Completed

Chapter 19

Guys pasensiya na kung di na maganda ang takbo ng storya at pangit ang ending. Nakalimutan kuna kasi yung flow ng story kahit basahin ko pa ulit Hehehe kaya sorry :-(

_----------------------++++----------------------------

MIKU P.O.V

Tamang tama lang ang gising ko ngayon mga ala singko y media na ng umaga mga 8 panaman yung mesa para sa graduation naming. Yes graduation namin at ito nga halo-halo ang nararamdaman, na eexite na kinakabahan pero okey lang ganito naman siguro kapag magtatapos.

Habang nag aayos ako ng aking higaan ay siya namang pag tunog ng aking cellphone kinuha ko na ito at tinignan kung sino ang nag text.

"Hi babe, gising kana? Kumain muna bago pumunta ng church ha, I love you" txt ng boyfriend ko

"Cge po I Love you too" reply ko sa kanya. Ibabalik kuna sana ang phone ko sa table ng siya namang pag tawag ng unregistered number sa phone ko. Bakit bigla akong kinabahan katulad ng naramdaman ko kahapon.

May mangyayari ba o sadyang exited lang ako. Nakailang ring din ito bago ako nag pasiyang sagutin ito baka emergency ito o kung ano man. di muna ako nag salita hinintay ko mag salita ang kabilang linya.

"H-hello, this is Miku?" parang di niya siguradong tanong

"uhm ako nga po, ano po kailangan nila at bakit niyo po alam yung number ko?" Pag tatanong ko sa kanya.

"Di na ako mag paligoy-ligoy pa. Miku buntis ako" sabi niya sa akin. Huh eh bakit kung buntis siya ano naman ang koneksiyon ko doon. Duh wag siya di kami talo ni at ni minsan di ko na isip makipag talik sa kapwa babae.

"eh ano naman ngayon kung buntis ka girl.?" Tanong ko sa kanya na natatawa

"Si Raffy ang ama" matigas niyang sabi. Doon lang ako natigilan. Hindi ako makapagsalita hindi yan totoo sadyang hibang lang itong babaeng to sabi sakin ni Raffy na wag daw ako agad-agad maniniwala sa ganyan dahil gusto lang daw nila sirain ang aming relasyon at isa lang daw yun sa naghahabol sa kaniya.

"Ano sa tingin mo maniniwala ako agad sayo. Hibang kana siguro girl" tanong ko sabay tawa.

"Kung ayaw mo maniwala, puntahan moko sa park pagka tapos ng mass niyo ipapakita ko saiyo ang ultra sound at ipapaliwanag ko sayong lahat. Cge na bye" mag sasalita pa sana ako pero pinatay niya agad ang telepono.

Napaupo nalang ako sa kama ko at napapa-isip kung totoo bay un o hindi. Napagdesisyonan kong isa walang bahala nalang yun at kung totoo man yun ay pupuntahan ko nalang siya mamaya sa park na sinasabi niya. Naligo na ako at nag ayos nang susuotin ko para sa mass. Mag uuniform lang kami pala ngayon . pagkatapos kong mag- ayos ay bumaba na ako at kumain.

"Kumain kana at baka ma late ka sa mass niyo anak" sabi ni mama sakin " opo ma" pag-sang ayon ko naman Dali-dali na akong kumain hindi dahil late na ako kundi exited din mag kikita kita kasi kaming lahat.

Obvious naman diba graduation mass niyo kasi ngayon natawa nalang ako sa iniisip ko. Andito na ako ngayon sa tapat ng simbahan. Ng salubungin ako ni raffy.

"Babe tara pasok na tayo" anyaya niya sakin. Bigla nalang ulit nagbalik ang sinabi sakin ng babae sa call na nabuntis siya ni raffy tatanungin ko pa sana siya kaya wag na nalang mamaya ko nalang aalamin kung totoo talaga.

"Babe ok kalang ba?" alala niyang sabi. Umiling lang ako bilang sa pag sagot at hinigit na siya papasok umupo kami sa pinaka dulo ng upuan syempre pinili naming yung malapit sa electric fan ang init kaya. Lumuhod ako para mag dasal muna.

Lord salamat at di mo kami pibayaan saming pag pasok araw-araw at salamat din lord dahil ga graduate na kaming lahat. Thank you din lord sa pagbigay dito sakin kay raffy na mahal na mahal ako at mahal na mahal ko din siya. At lord meron pang may bumabagabag sakin yung kaninang tumawag sakin kung ano man lord ang siguro tatanggapin ko nalang kong ano ang magiging sanhi mamaya o malalaman ko. Mahal na mahal ko po si Raffy.

Di ko pala namamalayan na umiiyak na pala ako kaya tumayo na ako at ng sign of the cross. Agad naman nagtanong si raffy kung bat ako umiiyak.

"Babe bat ka umiiyak kanina kapa. May di kaba sinasabi sakin? May nararamdaman kaba? Sabihin mo naman ho" alalang alala niyang sabi

"ok lang ako babe. Masaya lang ako ang gagraduate na tayo at mag kokolehiyo na tayo" paliwanag ko sabay ngiti at pahid sa luha ko tumango naman siya sa pag sang ayon.

"Hay bespren andito lang pala kayo" bati ni bespren samin Pagkadating na pagkadating ni bespren ay siya naman pag umpisa ng misa.

FASTFORWAD ( Di ko na include ang misa na part wala naman ganap talaga.)

"Kain muna tayo babe?" tanong niya "uhmm babe may pupuntahan pa kasi ako. Kayo nalang muna ni bespren" sabi ko sabay ngiti sa kanya

"hah sasamahan kita babe. San ka naman pupunta?" tanong niya sakin

"Duh bespren kaming dalawa ang mag sasama uuwi nalang ako chay wag ka bye mauna na ako" paalam ni bespren

"Magkita nalang tayo mamaya" dugtong niya pa

"Raffy segi na umuwi kana promise ok lang ako maya na tayo mag kita ok" pagpupumilit ko sa kanya na wag na akong samahan.

"Oh segi ingat ka maya na tayo mag kita I love you" sabi niya sabay kiss sa nook o

"Ok I love you too" sabay ba bye kuna sa kanya Hinintay ko muna na maka alis siya. Kailangan ko lang talaga gawin to para malaman ko ang katotohanan.

Kung totoo ba itong sinasabi ng babaeng ito kung hindi sasabunutan ko talaga siya ng bonggang bongga. Andito na ako sa park ngayon hinintay tumawag ang babaeng ito ikaw ba naman ang makipagmeet na hindi moa lam kung sino ang I memeet mo. Umupo muna ako sa bakanteng upuan dito sa park mga ilang minuto din akong nag hihintay hanggang sa tumawag siya.

"Hello asan kana?" tanong ko

"ikaw ba yang nakaupo sa tabi ng puno?" balik tanong niya

"oo" pagkasagot ko pinatay niya agad. Bwesit to ah kanina pa siyang pinapatay yung phone na di man lang ako pinapatapos. Nang may bigla nalang may nag bigay sakin ng picture. Nag angat ako ng tingin at kinuha ang picture ng isang ultra sound. Nanginginig koi tong tinitignan at di ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko.

"so yan alam muna at kilala mo naman siguro ako" sabi niya sabay tabi sakin Hindi ako na kapagsalita patuloy lang na sa pagdaloy ang luha ko parang di ako maka hinga ang sakit sakit ang sakit sakit na malaman mo na may nabuntis ang mahal mo.

Oo tama siya kilala ko siya dahil nong di pa kami ni raffy ay siya yung parati niyang kasama na babae. At makikita mo rin naman ang umbok sa tiyan niya.

"B-bakit? B-bakit ngayon mo ang to sinabi na malaki na ang tiyan mo?" utal-utal kong tanong sa kanya

"matagal ko din tong tinago sa magulang ko pero hindi eh malalaman din kaya please lang miku para sa kinabukasan ng anak ko. Ayaw mo namang sigurong lumaki ng walang ama itong batang to?" paliwanag niya

"Umalis kana. Gusto kong mapag-isa" pagtataboy ko ayaw ko nang makarinig ng kahit ano. Masyado ng masakit.

"pag-isipan mo miku" sabi niya bago siya tuluyang lumisan Patuloy lang ako sa pag iyak dito di inalintana ang mga tingin na pinupukol ng mga tao sakin. Wala eh ang sakit ang sakit lang bakla ako wala akong kalaban-laban at buntis pa siya sino ba naman ako ayaw ko naman na lumaki ang bata yang walang kinikilalang ama.

Tumayo ako at pinahid ang luha ko nakapag desisyon na ako. Umuwi na ako sa bahay na mugto ang aking mata tinatong nga ako ni mama kung ano ang nangyari kinwento ko na kasi sa kanya lahat lahat at ang sabi niya wala pa naman daw ka siguradohan na kay raffy yung batang yun. Tama di naman sure na kay raffy yung dapat kung tanungin mamaya si raffy kung totoo siya lang makakasagot sa tanong ko.

To be continued---------------------

Lame diba pasensya wala na talaga ma isip ma syadong halata na minamadale pero don't worry guys may part 2 ito. Ano kaya ang mangyayari graduation totoo kaya na kay raff yang batang iyan o hindi abangan ang last chapter ng storyang ito.