Chapter 12

11.9K 334 26
                                    

Sorry sa matagal na UD ha.. Busy kasi sa aming Mini Thesis eh.. Gumagawa kami kasi ngaun ng Cashiering System.. ito na ang UD ko ngaun.. Enjor reading and thank you ulit sa paghihintay.. im sorry sorry sorry talaga... busy eh... Ito na Read na kayo sana magustuhan nyo... 

dedecated ko sa lahat ng naghihintay ... I LOVE YOU <3

Maraming Salamat from the bottom of my heart..

------------------------------------------------------------------

Miko P.O.V

“Kamusta kana iyakin?” Pangangamusta ni Ranz sakin habang kumakain kami

“Ok lang naman! At excuse me Ranz di ako iyakin no” Pagtanggi ko sabay subo ng kanin

“Anong hindi eh kani-kanila lang sa garden eh umiiyak kah” Patuloy niyang pang-aasar sakin

“Nagkataon lang yun no”

“Nagkataon daw, Iyakin”

“Hindi”

“Iyakin”

Masaya kami nag-aasaran ni Ranz at tahimik lang nakikinig si bespren na di ma istorbo sa pagkain ng biglang

BLAAAAGGGG 

(Yan ba ang sound ng sinipang upuan o nabagsak sorry.. meyanie)

Narinig namin na parang may nabagsak na upuan.. ewan kung ano yun kaya sabay sabay kaming napatingin sa kinauupuan nila raffy kung saan nanggaling ang tunog. Nakita ko si Raffy na nakatayo at nanlilisik ang mata na nakatingin sakin agad naman akong napalunok ng laway dahil sa paraan ng pagtingin niya parang papatayin niya ako…

Bago siya ulit nagtuloy sa paglalakad ai isa  nanamang sipa sa isa nanamang upuan at nagtuloy tuloy na siya sa paglalakad. Pinabayaan na muna siya ng kanyang tropa na sa ngaun ai tumitingin din sa amin.. kasabay ng pagkawala niya ay ang bulongan na naganap sa loob ng canteen..

May nagawa nanaman ba akong kasalanan o mali at bakit ganun siya makatingin sakin pati mga kaibigan niya.. Pero sa pagkaka-alam ko wala naman ang bait ko kayang bakla hehehe. Ai naku wag kuna nga isipin yun baka lumalala na saltik non sa utak siguro kailangan kuna sabihin sa ama niya na kailangan niya ng ipagamot ang anak niya sa utak at e pa mental Hospital na lumalala na kasi hahahah.. Ang bad ko..

Nagpatuloy nalang akong kumain instead na isipin pa kung ano ang nangyari sa unggoy nay un kung may kasalanan ba ako o wala.. at ito pa isa,  mukhang may kasama na ang unggoy sa mental ang aking bespren kanina pa ito nakangiti at parang tangang kinikilig.. ano ba ang nangyari sa mundong ito. Kaya hindi kuna natiis at baka lumalala na ang aking bespren kaya tinanong kuna siya..

“Hoy Bespren, nakasingot kaba ng katol kaga b at parang timang ka dyan na ngumingiti at kinikilig mag isa?” pang-aasar kung tanong sa kanya

“ wala naman bespren. Kinikilig lang kasi ako eh. Parang may nagseselos” Paliwanag niya at sumisip ng softdrink habang nakangiti

“Huh? Sino?”Taka kung tanong

“Secret malalaman mo din yan soon hahaha”

“Ai ganun ba ? bahala ka na nga at baka mahawa pa ako sa kabaliwan moh… CRAZY”

My Personal Assistant/Slave (BoyXBoy)CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon