My Personal Assistant/Slave (BoyXBoy)Completed

chapter 11

tSalmat sa mahabang paghihintay...At Thank you kahit Isang taon ako nag uupdate heheh joke... andyan parin kayo Thank You...

dedicate ko to sa taong nagturo sa akin kung ano ang tamang pagsusulat ng story maraming salamat sau... ^_^

Short Update Sorry Piga na Brain ko dyan

SI Ranz ang nasa Multimedia

Raffy P.O.V

Tumayo si Miku at Tumakbo palabas tumayo din ang bespren niya para sundan siya. Tumingin agad ako sa likuran na may masamang tingin. 

“SINU!? ANG TUMAPON NG IPIS SA KANYA ULIT?”galit kong tanong sa kanila nakita ko naman sa kanila na natatakot sila.. walang may sumagot sa tanong ko

“SINU!?” Galit kong sigaw ulit

Nanginginig na tinuro ng isang babae ang isang lalaki.pagkaturo niya kwenelyuhan ko agad ang lalaki 

“ANG LAKAS NG LOOB MONG GAWIN YUN” Sabi ko habang nakatingin ng masakit sa kanya. Nakita ko naman kong pano matakot ang lalaki sakin

“SA SUSUNOD NA GAWIN MO YUN ULIT SA KANYA BAKA DI NAKO MAKAPAGPIGIL MAPAPATAY KITA, AKO LANG ANG DAPAT GUMAWA SA KANYA AKO LANG.. NAIINTINDIHAN MO BA?” bulyaw ko sa kanya

Di siya sumagot kaya yinugyug ko siya habang hawak parin ang kwelyo ng polo niya

“SUMAGOT KAH?” tumango siya para sumagot sa tanong ko. 

Binitawan ko na siya at lumakad palabas ng room at pumunta sa tambayan namin.Pagkadating ko

Padabog kong binuksan ang pinto ng tambayan namin at umupo. Inisip  ko kung ano  ang ginawa ko kanina at

dun kulang na pagtanto ang ginawa ko bakit ba ako nagalit kanina ng ganun napahilamos ko nalang ang kamay 

ko sa muka ko. 

Miku P.O.V

Andito ako ngaun naglalakad pabalik sa room na nakayuko, baka kasi maga ang mata ko kakaiyak baka sabihin pa nila na iyakin ako. Pero laking pasalamat ko talaga kay ranz at napagaan niya kahit papano ang aking

pakiramdam. Ano nga pala ang section niya at anong year na siya. Pabayaan na nga magkikita pa naman siguro kami.

“Bespren, Kanina pakita hinahanap san kaba nag punta?”sabi niya habang humihingal

“Dyan lang bespren”Sagot habang nakayuko parn

“Are you ok bespren? Kung gusto mo uwi muna tayo” Pag-alala niya.. Umiling-iling lang ako

“no,no bespren its ok.. Ok lang talaga ako”Sabi ko sa bay ngiti sa kanya

“are you sure?” panigurado niya

“uu sure na sure, Tara na at madami pako ekekwento sayo” tumango nalang siya sa pagsagot

Nagpatuloy na kami sa paglalakad, ang layo rin pala ng tinakbo ko in fairness hahaha.Nakadating na kami sa canteen at naghanap ng mauupuan. Pagkatapos naming maghanap umupo na kami.. nagpresenta na si bespren na siya na ang bumili ng kakainin namen. pagkatapos niyang makabili ai bumalik na siya sa upuan namin. Alangan naman sa iba siya umupo eh kami lang naman ang makasama ngaun hehheh peace ^_^\/