My Personal Assistant/Slave (BoyXBoy)Completed

Last Chapter

Andito na kami ngayon ng mga kaibigan ko sa labas ng Gym ng paaralan namin. Maya maya kasi mag sisimula na ang Graduation Ceremony.

Di paki talaga na kabihis yung formal lang muna mamaya nanamin susu-utin ang Toga namin ang init kasi.

Yung Iban nag papatagisan ng mga suot nila meron din namang simple lang pero merong bongga talaga.

Ang saya namin dahil mag ga-graduate na kami ng High School na pag usapan narin naman namin kung saang paaralan kami papasok at kung anong mga kurso ang among kukunin.

Wala pa si Raffy mamaya pa siguro yung dating niya. Ito nanaman ako kinakabahan kung ano ang magiging resulta mamaya ng pagtatanong ko. Halo halo ang emotion ko ngayon masaya at malungkot di ko mawari ang nararamdaman ko parang may mangyayari eh parang ah basta kung ano man Ito ready ba ako? Napa buntong hininga nalang ako sa mga iniisip.

"Hi Miku" bato sakin ni Ranz na nakangiti ang gwapo din to talaga ni Ranz pero wala eh si Raffy ang Unggoy na mahal ko.

"Hello ranz congratulations" pag co-congrats ko sa kanya.

"Congratulation, sige alis na ako andito lang ako para e congratulate ka" sabi niya sabay talikod nadin.

Unti-unti ng dumadami ang mga tao, picture dito picture doon walang sawang picturan.

"Bespren wala pa ba boypren mo?" Tanong sakin ni Francis

"Oo nga magsisimula na"segunda nila

"Wala eh di naman nag text o ano, maya maya siguro dadating nadin yun" paliwanag ko.

Nang magsisimula na ang Graduation Ceremony ay kanya ng balik sa kanilang linya ang mga estudyante kasama ng kanilang mga magulang.

Umayos nadin kami ng pagkaka sunod-sunod. Nang maayos na ang lahat ay nagsimula na kaming mag martsa pa punta sa aming mga upuan. Yung nga mgulang ay magpapa-iwan sa likod at umupo kung anong number ng upuan mo ay yun din ang number ng upuan ng magulang mo.

Habang nag mamartsa na kami papunta sa aming area ay napatingin ako sa aking kaliwa dahil parang may nararamdaman ko talagang may tumitingin sa akin.

At tama nga ako yung babae ngang nabuntis umano ni raffy bigla nalang sumikip dibdib ko kaya yumuko nalang ako alam kung di panaman confirm kung totoo talaga dahil di kopa natatanung si Raffy pero iisipin ko palang parang di ko kakayanin ang sakit.

Nakadating na kami sa aming kanyang-kanyang upuan pero nakatayo parin kami para sa prayer na ni lead ni Camille.  Pagkatapos ng prayer ay sunundan naman ng pabansang awit.

Di ako makapag concentrate kasi yung feeling na may tumitingin talaga sayo.pagkatapos ng pabansang awit ay pinaupo na kaming lahat doon lang ako lumingon-lingon ay nakita ko yung babaeng nabuntis ni raffy. Sa to too lang di ko talaga kilala yang babaeng yan.

Paglingon ko naman sa likoran ko nagkasalubong naman ang tingin namin ni raffy ngumiti ako ng mapait sa kanya nasasaktan kasi ako sa tuwing nakikita siya kahit di ko pa alam ang totoo. Ngumiti din naman siya sakin pero parang di siya mapakali  di ko mabasa mga iniisip niya.

Nagpatuloy lang ang program a marami-rami nadin ang nag speech. Hanggang sa mag salita na ang president ng paaralan. Kaya umayos na ako ng upo.

"Good Afternoon graduates"bati ng president samin nag chorus naman kaming lahat.

"Dear Graduates,
           "Your graduations day marks the end of a chapter in your life. The experience you've undergone were surely not all candy coated. You had to burn candles to get where you are now. That is why being here today is a clear proof that you are already on your way to conquering success. And before I end up my speech for you all, I would like to thank the person who help my son to change her lifestyle. Thank you so much and graduates congratulation."