Strings of Light

Chapter 3

Salamat

Dayanara's Viewpoint

"Salamat po,ma'am"nakangiting pagpapasalamat sa akin nung ale.

Nandito ako ngayon sa baba ng stage.Namimigay ng pagkain.It's lunch time at kailangan ng kumain ng mga tao para may lakas pa sila mamaya.They need to finish the program,lalong-lalo na at hindi pa nae-endorso ni dad ang sarili niya.

Maraming nakapila ngayon dito sa harapan ko.Namimigay naman ang iilang staff ng mga pulitiko,but I volunteered na tutulong ako sa pamimigay.Tutal,wala naman akong ginagawa at gusto ko rin namang pabanguhin ang pangalan ng pamilya namin.Wrong as it may seem,but this is the least thing that I can do.Kailangan kong bumawi para wala nang maihirit si mommy.

Bibigyan ko na sana ang lalaki sa harap ko ng may biglang magpaputok.

"Aaaaaaaahhhhhh"

Pagkatapos nuon ay puro pagsigaw na lang ang narinig ko.Everyone panicked and I can't blame them.Maski ako ay natatakot at kinakabahan na.Nagtatakbuhan na sila palabas at susunod na sana ako ng may humila sa akin.

"Sumama ka sa akin"isang malalim na boses ang nagsabi nito.

Nilingon ko siya.He's a big man.Nanlilisik ang kanyang mga mata at napagtanto kong hindi siya kasama sa mga body guards namin.He's harsh and as far as I know,hindi sasaktan ng isang body guard ang amo niya.

Pinilit kong makawala sa kanya."Let go of me" but he just won't listen.

Hanggang sa unti-unting lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin at natumba siya sa harapan ko.May tama siya.

Gulat na gulat ako sa nangyari.This is the first time that I saw someone die,first hand.Kaya't hinanap ko ang pinang-galingan ng atakeng iyon.

And there I saw an innocent-looking girl,holding a gun.

"Let's go"nagmamadaling sabi niya sabay hila sa akin.

Wala na akong nagawa pa at sumama na sa kanya.Naglakad kami papunta sa main entrance at may nakasalubong pa kaming mga lalaki na nagpaputok sa direksyon namin.

Hinila naman ako ng babaeng kasama ko papunta sa likod ng isang malaking estante saka siya nakipagpalitan ng putok sa mga lalaki kanina.Napapikit pa ako.

"It's okay.Labas na tayo"hinila niya ulit ako at ngayon,papunta na kami sa isang itim na sasakyan.Isinakay niya ako sa front seat pagkatapos ay umikot siya para makaalis na kami dito.

Pinaharurot niya ang sasakyan kaya't napakapit ako ng mahigpit sa upuan.

Tumawa siya at inihinto ang sasakyan."Oooops.I forgot.Wear your seatbelt"sabi niya at ganun din ang ginawa niya sa kanya.

Napalinga na lang ako sa paligid nang paandarin niya ulit ang sasakyan.We were already far from the gymnasium nang maalala ko ang mga kasama ko kanina.Right!Si daddy!Nasaan ang daddy ko?

Sobra-sobra na ang pag-aalala ko at hindi na ako mapakali nang magsalita ang babaeng nagdala sa akin dito.

"Don't worry.Nakita ko ang daddy mo kanina.He was with his body guards at nagmamadali silang umalis.He's fine so don't fret"pagpapantag niya sa loob ko.

Ngumiti siya.Hindi ko napigilang punahin ang features niya.She's tall and she has white-pinkish skin.Ang buhok niya naman ay kulay brown at may soft waves.Her eyes are chocolate brown,she has narrow nose and full pink lips.Ang inosente ng mukha niya.

"Salamat"sabi ko.

Napalingon naman siya sa akin at ngumiti.

"Don't mention it"

Kahit papaano ay nabawasan na ang kaba sa puso ko.Buti na lang at iniligtas niya ako.Wait!Bakit niya nga ba ako iniligtas?

"Why did you save me?"

Sinulyapan niya ako at parang nasamid siya."N-nakita kasi kitang h-hinihila nung lalaki.M-mukhang ayaw mong s-sumama kaya't tinulungan na kita"pagku-kwento niya at nag-iwas siya ng tingin.

Weird.But thank heavens she saved me."Okay.Ano nga palang name mo?"

"Ailee.My name's Ailee Fonseca"

Ang ganda ng name niya."I'm Dayan----

"Dayanara Latice Johnson"dugtong niya.

Kilala niya ako?

"You're an actress right?Besides,we attended the same school.O'connor International"

Oo nga pala.She probably saw me anywhere.Pero,same school?I'm sure I haven't seen her before .

"Really?How come hindi kita nakikita dati?"kapansin-pansin naman kasi ang ganda niya,at isa pa,maganda din ang boses niya.I'm sure papasa siya sa glee club ng school namin noon.

Tumawa ulit siya."Our school is big.Besides,low-profiled ako."

Tama naman siya.Masyadong malaki ang O'connor International.Grabe.Ang gaan ng loob ko sa kanya.Is it even possible to feel safe with a person you barely know?Well,siguro nga.Dahil hindi naman siguro ako papayag na sumama sa kanya kung hindi.

May nakita akong papel at ballpen katabi ng isang cellphone kaya't kinuha ko ito at isinulat ang number ko."Call me when you need anything.Salamat talaga.I owe you my life kaya't huwag kang mahihiyang lumapit sa akin if ever na may kailanganin ka.Ihatid mo na lang ako sa Everly Gardens,please."

Kinuha niya naman ang cellphone at ang papel na inaabot ko."I will".