Mafia Queen (#Wattys2016)

29

Scarlet's POV

Kasalukuyan kami ngayon ni Ghun sa kuwarto niya. Medyo naiilang nga ako sa kaniya kase parang iba ata siya makatitig ngayon eh haha.

Buti na lang minor injuries lang yung natamo ni Ghun sa pagkidnap sa kaniya. Tahimik lang si Ghun simula nung nasa hospital kami hanggang ngayon. Pagtitig lang aa akin ang ginawa niya buong maghapon.

Medyo Naweweirduhan na nga ako dito eh.

"What's the matter?" Napatitig ako sa kaniya kase nagsalita na rin siya sa wakas.

"Nothing, just thinking why are you so quiet" ngumiti naman siya sa hindi ko malamang dahilan.

"I am just happy seeing you again" kikiligin ako o ano? Ngumiti na lang ako sa kaniya. Hindi ko alam irereact ko eh.

Tahimik lang kami dito sa kuwarto niya. Nakatitig siya sa akin, nanunuod ako sa tv, tapos kumakain kami dito sa kama niya, nakaupo.

"Uhmmm, Scarlet?" Pagtawag noya sa akin.

"Why?" Nagaalalang tanong ko.

"What do you say about Bullet?" Diretsa niyang tanong sa akin. Napastop naman ako sa nginunguya ko. Tumitig muna ako sa kaniya bago ko naisipang sumagot.

"Bullet? I'm curious kung sino yung matagal na niyang hinahanap. Tsaka kung bakit ka niya kinidnap at kung bakit lagi niya akong inaangkin. I want to talk to him, kase feeling ko naman he is not that evil like me." Mahabang pagpapaliwanag ko. Ngumiti lang uli siya sa akin. Nung marealize ko. Bakit niya naman naitanong?

"Bakit mo naitanong?" Tumingin ako sa kaniya at sa hindi inaasahang pagkakataon. Magkadikit na ang ilong namin, ilang inches na lang rin ang pagitan ng labi namin hanggang sa nauna na akong bumaling ng lingon.

Gusto kong sumigaw. Gusto kong magwala. Kaso grabe hindi ako makagalaw at kaunting push na lang liliparin na ako ng tiyan ko at feeling ko sasabog ako anytime sa sobrang pula ng pisngi ko hanggang sa narinig ko na lang siyang tumatawa. Anong nakakatawa??

Sinamaan ko syempre siya ng tingin. Aba, pinagtatawanan niya ako. Hmphh.

"I just want to know what you can say about him, that's all, no more no less" tinignan ko uli siya tapos kumain na lang uli. Medyo nakakainis na rin siya mangasar ha.

"What's with the face?" Natatawa pa niyang tanong. Binigyan ko naman siya ng death glare ko. Eh sa nabibwisit na ako. Hindi naman ako ganito mainis sa kaniya eh.

"What's with the face - what's with the face ka pa diyan?! Ewan ko sayo, aalis na ako" aalis na sana ako ng hinablot niya yung kamay ko tapos bigla niya akong niyakap.

"Fuck, don't leave, I missed you so damn much" nakayakap pa rin siya sa akin.

Ramdam na ramdam ko kung paano magpabilisan ng pagtibok yung mga puso naman. Tapos ayan na naman yung feeling kong lumilipad na yung tiyan ko tapos-- wait what? Naluluha ako. Hindi mali pala, naiiyak na ako. Parang one year na kaming di nagkikita. Parang ewan?!?! Di ko maexplain. Nagyakapan lang kami hanggang sa mangawit na kami. Tapos nakita ko siya na parang kakagaling lang din sa iyak.

Nung mahimasmasan kami eh, nagligpit na kami ng higaan niya.

"Kaya mo na ba talaga?" Tanong ko sa kaniya kase pinipilit niya kaseng tumulong sa akin sa paglilinis.

"Kaya ko na" tapos ngumiti lang siya sa akin.

Matapos ang pagaayos ng kama eh, nagyaya akong gumala na di niya naman inindian.