-Sen kiminle benim hakkımda konuşuyorsun?!!
O kadar çok bağırmıştım ki etrafımızdaki yüzler bize dönmüştü.
-Bir daha benim çalıştığım mağazaya sakın gelme, çünkü senin yüzünü görmek istemiyorum.
O kadar çok sinirlenmiştim ki çantamı alıp hemen kafeden çıktım. Buna inanamıyorum, bunca zamandır arkamdan iş çevirmek için bana yakın davranıyormuş.
-Alev, Alev
Bu ses, hızla arkamı döndüm ve sevinçle Betül'e sarıldım. Çok mutluydum. Betül'ü en son üniversite son sınıfta yani 1 yıldır görüşmüyordum ve en yakın arkadaşımdı. Şu anda dertleşecek birisi lazımdı ve Betül bunun için en uygun kişiydi.
-Betül seni o kadar çok özledim ki, hiçte arayıp sormuyorsun.
-Bende seni çok özledim Alev, telefonum bozulduğu için rehberim kişiler silindi.
-Neyse boş ver şimdi bunlar, sana anlatma gereken çok önemli şeyler var.
-Peki gel zaten iyi görünmüyorsun. Şuradaki banka oturalım.
Başımdan geçen tüm olayları anlattım ve ağzı açık bir şekilde beni dinliyordu.
-İnanmıyorum kim bu Rana denen kadın onun ağzını burnunu dağıtırım.
O kadar çok sevinmiştim ki birisi beni uzun zamandan sonra ilk defa böyle koruyordu.
Geç saat olduğundan dolayı yarın için sözleştik ve evin yolunu tuttum...
-Alev!
Tanımadığım bir erkek sesi adımı söylediğinde şaşırdım. Bu kim?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arkadaşlar beğendiniz mi?
