Sen Kimsin?

3.bölüm

-Sende kimsin?
O kadar çok merak ediyordum ki, acaba karşımdaki kişi Rana ile konuşan kişi mi? Ondan önce düşünmem gereken başka konular var. Hava karanlıktı ve etrafta kimse yok ayrıca evden de uzaktayım. İşte şimdi korkuyorum. Ne yapmalıyım? Sakin olmam gerek.
-Sen benim adımı nerden biliyorsun?
-Az önce otobüste kimliğini düşürdün. Ben de sana getirmek istedim. Cüzdanın içinden kimliğin düşünce adını gördüm ve seni takip ettim.
Cüzdanımı cebinden çıkarıp bana verdi ve bende alır almaz içine baktım. İçinde ne kadar olduğunu bilmesem de içine bakınca rahatladım. Erkek yeniden konuşmaya başladı.
-Bu arada söylenenlerden daha da güzelmişsin.
Göz kırptı ve gitti. Bu da neydi böyle, bir dakika o az önce söylenilenlerden dedi kiminle benim hakkımda konuştu ki. Offf başım ağrımaya başladı. En iyisi eve gidip dinlendikten sonra bu konuyu düşünmeliyim.

Biraz zaman sonra eve gelmiştim. Bana evin kapısını Aysel abla açmıştı. Aysel abla ben evde olmadığım zaman dedeme ve babaannem bakan kişi ve ayrıca bizimle yaşıyor. Bize çok yardımcı oluyor.
-Hoşgeldin Alev
-Hoşbulduk Aysel abla. Dedem ve babaannem nerde?
-İkisi de oturma odasında.
Bir şey demeden oturma odasına gittim ve ikisinden birer öpücük kopardım. Biraz sessiz kaldıktan sonra bu sessizliği bozan dedem oldu.
-Kızım neredeydin bu saate kadar çok endişelendik.
-Özür dilerim. Haber vermem gerekirdi. Eski bir arkadaşımı görmüştüm de onunla biraz oturup konuştuk.
-Kim bu arkadaşın?
-Betül, hatırlarsınız belki sık sık ya ben onlara ya da o bize gelirdi.
-Hatırladım, hatırladım.

Biz konuşurken o sırada Aysel abla geldi ve yemeğin hazır olduğunu söyledi. Ben de üstümü değiştirip geleceğimi söyledim.

Sofraya gittiğimde hiç kimse yemeğe başlamamış, herkes beni bekliyordu.
-Keşke bensiz başlasaydınız.
-Olmaz kızım öyle şey. Herkes gelmeden yemeğe kimse başlamaz. Aysel bile gelmemişse başlamam ben. Peki o zaman herkes geldiğine göre yemeğe başlayalım.
Sessizce yemeğimizi yedikten sonra herkes odasına çekildi.

Ertesi sabah hazırlanıp mağazaya gittiğimde hiç işin olmadığını gördüm ve Betül' ü arayıp buluşmaya karar verdik. Beni bir arkadaşıyla tanıştıracakmış. Bende tamam dedim.

Buluşacağımız yere gidip beklemeye başladım. Betül ile ilk tanıştığımız zaman aklıma geldi. Yine böyle bir gündü üniversiteye ilk başladığımız zamanlar ikimizde bir kafede ders çalışıyorduk benim anlamadığım konular vardı. O da beni görüp yanıma gelmişti. Aynı sınıfta olduğumuzu hatta anlamadığım konuları bana anlatabileceğini söyledi bende kabul etmiştim ve arkadaşlığımız böylece gelişmişti.
-Alev
Betül' ün sesini duyduğumda bütün düşüncelerimden kurtuldum ve ayağı kalkıp arkamı döndüm. Betül ' ün beni tanıştıracağı arkadaşı bu muydu?

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arkadaşlar nasıl buldunuz?