Sen Kimsin?

10.bölüm

Uyandığımda çoktan sabah olmuştu. Komidinin üstünde ki telefonumu aldım ve saate baktım 09:03' tü. Yataktan kalktım. Banyoya gidip yüzümü yıkadım ve odama gelip yatağa oturdum. Dedemin defterini elime aldım ve okumaya başladım. Benim çocukluğumla ilgili yazılar vardı. Arda sırada annemi anlatıyordu. Defterin ortalarına geldiğimde okuduğum yazıları idrak edemedim.

"Oğlumuz ve güzel bir bayan bugün evlendiler. Bayanın adı Dolunay. Oğlumla evlendikten sonra öğrendim ki hamileymiş. İlk başta evlendiklerinde karşı çıktım, beni dinlemediler benim de başka çağrem kalmadığı için onları destekledim. Çocukları kız oldu. Adını Alev koydular. İki yıl sonra bir kaza sonucu oğlum öldü ve Dolunay eski eşine geri döndü. Kızı Alev bizim gerçek torunumuz olmasa da bize bıraktı. Bizim yapmamız gereken tek şey; Alev'i korumak"

Nasıl yanı benim gerçek babam beni terk etti ve şimdi yeniden annemle beraber mi? Aklımdan bin bir türlü düşünce geçerken babaannemi kurtaran kişinin annem olabileceğini düşündüm. Sonra da bu düşüncenin ne kadar saçma olduğunu düşündüm. Defteri günlük çantama koydum. Anahtarı elime aldım. Bir kapının anahtarı olamayacak kadar küçüktü. Anahtarı cebime attım ve dedem gilin odasına girdim. Babaannem yoktu. Oturma odasında olmalıydı televizyon sesi geliyordu. Dedemin eşyalarını karıştırmaya başladım. Bir sürü eşya vardı ama o anahtara uyacak bir kutu filan yoktu. Odayı topladıktan sonra dolabın üstünde duran dedemin siyah çantasını gördüm. Ama dolabın boyu benim boyumdan uzun olduğu için zıplamayı denedim ama olmadı. Odamda ki sandalyeyi getirdim. Biraz zor oldu ama çantayı aldım. Sandalyeden aşağı indim, siyah çantayı sandalyenin üstüne koydum ve odama götürdüm. Sandalyenin üstünde ki siyah çantayı elime aldım ve yatağa oturdum. Tam o sırada telefonum çalmaya başladı. Komidinin üstünde ki telefonumu aldım arayan kişiye baktım. Rana yazıyordu. Nefesimi dışarı vererek telefonu açtım. Hemen konuşmaya başladı. "Alo, Alev. Benim Rana. Telefonu kapatmadan önce beni dinle. En son görüştüğümüz yere gel seninle konuşmak istiyorum." İlk başta kabul etmeyecektim ama sonra ne diyeceğini merak ettiğim için kabul ettim. Üstüme beyaz bir gömlek altına kot pantolon giydim. Evden çıkarken babaannem ve Aysel abla oturma odasında televizyon izliyorlardı. Onlara işim olduğunu söyleyip evden çıktım. Yarım saat sonra dediği yerde gitmiştim. İleride bir masada oturuyordu. Üstündeki kıyafetler ilk tanıştığımız zamanda giymişti buz mavisi bir bluz ve kot pantolon. Yavaş yavaş ona yaklaşıyordum. Beni fark etti ve gülümsedi. Ben sadece karşısında ki sandalyeyi çektim ve oturdum. Sonradan çantamın biraz ağır olduğunu gördüm ve içine baktım dedemin defterini bu çantanın içine koymuşum. Hava sıcak olduğu için tuvalete gittim ve yüzümü yıkadım. Yanımda bir tane bayan vardı. Çok makyaj yaptığı için yüzünde her türlü renk vardı. Kadının yüzünü daha fazla incelemek istemediğim için Rana'nın yanına gittim. O konuştu ben dinledim. Benden özür diledi, yeniden arkadaş olmak istedi ama kabul etmedim. Çantamı aldım ve o mekandan hemen çıktım. Öğlen olmuştu ve bende daha hiçbir şey yememiştim. Arabama doğru giderken çantamın hafif olduğunu hissettim ve içine baktım. Defter yoktu! Arkamı döndüğümde Rana'da çoktan gitmişti. Hemen telefonunu aradım ama kapalıydı. Bugün buraya neden geldim ki sanki.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Hayırlı Ramazanlar arkadaşlar oruç tutanların oruçlarını Allah kabul etsin.