Bana bakan kişi konuşmaya başladı.
-Bakar mısınız? Siz bu mağazanın müdürüsünüz değil mi?
Adam konuşur konuşmaz arkamdaki iki kişi hemen öne çıktılar ve konuşanı bir köşeye ittirdiler. Bende o sırada çalışanların yanına gittim. Mağazayla ilgili her şeyi hallettim. Ben tam çıkacakken arkamdaki iki kişinin, bana bakıpta konuşan adamı köşeye sıkıştırdıkları aklıma geldi ve hemen onların olduğu tarafa doğru gittim. Gittim ama orada yoklardı. Ben de eve gittim. Yorgun olduğu için daha erkende olsa uykunun huzurlu kollarına kendimi bıraktım.
Mesaj sesiyle uyandım. 2 saat uyumuşum. Gelen mesaj Arda'danmış. Mesajı açtım. '' Görüşmemiz lazım.ACİL! '' yazıyordu. Arda böyle bir mesaj yazınca endişelendim. Hemen üstümü düzeltip '' neredesin'' diye mesaj yazdım. '' geçen seferki kafeye gel '' bunun üstüne hemen arabaya binip kafeye gittim.
Kafeye girdikten sonra ileride ki masada Arda'yı gördüm. Yanına gittim ve sandalyeyi çekip, oturdum. Yüzüne baktım. Gözleri kıpkırmızıydı. Büyük bir ihtimalle ağlamıştı.
-Arda ne oldu?
Arda derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.
-Sana önemli bir şey söylemem gerek.
O sırada bir tabanca sesiyle Arda'nın kanlar içinde yere yığılması bir oldu...
