Siz hiç üzgün olduğunuzu belli etmemek için espri yaptınız mı?
Ağlarken 'Ay gülmekten gözümden yaş geldi' dediniz mi? Demediniz,diyemezsiniz..
İşte tam da bu yüzden beni anlayamazsınız..
Ben de beni anlamanız için değiştim,anlayabilmeniz için..
''Kalk kızım okula geç kalıyorsun.Evladım hadi kahvaltını yap acele et..'' Bana seslenen biricik tatlı anneme günaydın deyip yataktan kalktım.Yanımda annemden başka kimsem yoktu.Aslına bakarsanız boş insanların hayatımda yer kaplamasına da gerek yoktu zaten.Adım Cemre.16 yaşında Lise 2.sınıf öğrencisiyim.Yaşıma göre olgun davranan bir kızım yani hep öyle derler.
Lacivert/Pembe formamı giyinip saçlarımı gelişigüzel bir şekilde bağladım.E her forma kırmızı olmak zorunda değil sonuçta.Siyah deri sırt çantama kitaplarımı,not kağıtlarımı,defterlerimi,kulaklığımı ve telefonumu koyup sırtıma geçirdim.Daha sonbaharda olmamıza rağmen dışarıda insanın suratına tokat gibi çarpan bir soğuk vardı.Bu da montsuz çıkma demek oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çantamı sıraya koyup telefonumu çıkarıp kulaklıklarımı taktım ve müzik dinlemeye başladım.Müzik insanda cidden terapi etkisi yaratıyordu.
''Hey,ezik.Yana kaysana.'' Bana seslenen insan sıfatıyla anılan ama aslında o sıfata hiç layık olmayan içi boş et yığınına döndüm.Bu kız altına birşey mi giymeyi unutmuş ne..
''Sınıfta daha 20 küsür sıra var.Git onlardan birine otur.''
''Bana mı dedin sen onu!!?Bana öyle gelmiş olsa iyi edersin çünkü seni eğer öyle değilse seni pişman ederim!!''
''He yaa sana dedim.''
''Kızım senin bu BAD GİRL hareketlerin bana sökmez anlıyor musun beni!!'' Dedi saçımı kavrayarak.Canımı yaktığı için ağzımdan istemsizce acı dolu bir inleme kopmuştu.
********
''Cemree,Cemre bana bak uyuyor musun yoksa?'' Bana seslenen Damla'ya boş bakışlar attım.Rüya mıydı bunlar şimdi?BÖYLE RÜYA MI OLUR LAN!
''Yok yaa gözlerimi dinlendiriyordum.''
''Hee beni de babam doğurdu biliyon mu?''
''Belli zaten..''
''CEMREE!!''
''Tamam tamam sustum.'' Sınıfa giren hoca ile birlikte telefonumu çantama koydum.Şimdi benim anlamadığım;Bunlar rüya ise telefonum neden çantamda değil?
......
Anahtarla kapıyı açarak eve girmiştim.Annem neredeydi acaba?Evde yoktu çünkü 10 kere zile basmama rağmen kimse açmamıştı kapıyı.Masanın üzerindeki sarı kağıtta bazı şeyler yazıyordu.Merakıma yenik düşüp elime aldıktan sonra okumaya başladım:
Meleğim..
Sana böyle hitap etme hakkını bile nereden aldığımı bilmiyorum.Bunu okuyorsan,bir daha yüzüme bile bakmayacaksın demektir.. Cemre'm.. Benim güzel kızım.. Senin annen çok aciz bir kadın aslında.Söze nasıl gireceğimi bilmiyorum ama bunları öğrenmek zorundasın,çünkü ben bu vicdan azabıyla daha fazla yaşamam,yaşayamam.. Cemre.. Ben,ben çok kötü bir şey yaptım kızım.Bir belaya bulaştım.Ondan hoşlandığımı zannetmiştim ama,yanılmışım.. Kim olduğunu boşver.Cemre.. senin bir kardeşin var kızım,lütfen onu bırakma.Onun sana ihtiyacı var.Evet,kardeşinin babası o adam..
Daha fazlasını okuyamamıştım çünkü gözyaşlarım nedeniyle buğulu görüyordum her şeyi.Beni kandırmıştı.. Hiç acımayıp yüreğimde bir deprem çıkarmıştı.. Dizlerimin üzerine çöküp gözyaşlarımı serbest bıraktım.Meğer annem de hayatımda yer alan boş insanlardan biriydi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün okula gitmemekte karar kılıp üzerime bir kot pantolon ve tişört giyip evden çıktım.Kardeşim.. Varlığını 16 yıl sonra öğrendiğim kardeşim.. Bana eğer her şeyi anlatsaydı evet başta kızardım ama hak verirdim ona.. Ama o beni aldatmayı seçmişti,yıkıp geçmeyi.. Bugün onu arayacaktım.O daha küçüktü.En fazla benimle yaşıt olurdu 16 yaşında felan.Annesiz-babasız ortada kalmıştı zavallı.. Benim en azından annem vardı,peki onun bir ailesi var mıydı?
