DEĞİŞTİM BEN!

3 : "KARDEŞİM.."

Sabah kalktığımda kapı alacaklı gibi çalınıyordu.Peluş sabahlığımı giyip merakla aşağıya indim.Ne kadar aksiyon dolu bir hayatım var(!)

"Seni orospunun kızı senii,Emel senin yüzünden öldü değil mi!?"

"N-ne öl-ölmesi ya ne saçmalıyorsun sen?Haa sen o adamsın.."

"Başlatma lan adamından.Katilsin sen,katil.Emel senin yüzünden kendini astı!" Duyduklarım vücudumda soğuk su etkisi yaratmıştı.Annem(!) Benim yüzümden intihar mı etmişti?

"Annem... ö-öld-öldü mü?...."

"Yaa,hem de senin yüzünden!"

"Ben birşey yapmadım sen anneme zorla sahip oldun,sen bizim yuvamızı yıktın babam ben 5 yaşındayken öldü annem senim yüzünden kendini astı ne olurdu ha hayatımıza girmeseydin,o lanet ellerinle anneme dokunmasaydın.Gerçi sen beni anlayamazsın ki sen küçücük çocuğunu sokağa atan bir zavallısın!Şimdi siktir ol git evimden." Kapının dibine çöküp ağlamaya başlamıştım.Allahım ben seni çok mu kızdırdım da imtihanım bu kadar zor benim?
Ne kadar oturduğumu bilmiyorsu ama kapının dibinde oturmaktan götüm uyuşmuştu.Madem biz kardeştik,ikimiz de birbirimizin yanında olmalıydık o zaman..

*****

İlk önce ismimi değiştirmiştim.Cemre artık karanlık geçmişimle birlikte kül olup uçmuştu.Artık Eylül'düm ben.Eylül Karan..
İlk önce yurtlara mı bakmalıydım?Ama daha ismini dahi bilmiyordum ki.Mektup hala çantamdaydı ama devamını okumaya üşenmiştim.Belki de orada yazıyordu..

Adı Kumsal'dı.Gerçi daha 3 aylıkken almışlardı onu elimden.. Kızım inan bana ben böyle olsun istemedim.Eğer seni terk etmezsem seni öldürmekle tehdit etti beni.17 yaşında muhtemelen şu an.Lütfen birbirinizi bulun Cemre'm.. Lütfen..

Aciz Annen.. Emel..

Artık hiç ağlayasım gelmiyordu.Aslında onun da suçu yoktu.Hep o adam yüzündendi.Ne olursa olsun benim Kumsal'ı,Ablamı bulmam gerekiyordu.Ablam..

****

İlk olarak merkezi yerlerdeki yetiştirme yurtlarını araştırmıştım.Hiç birinde de Kumsal isminde bir kız yoktu.Olanlar da 8-10 yaşlarındalardı.
Bildiğim son bir tane yetiştirme yurdu kalmıştı.Orada da yoksa artık ben pek birşey yapamazdım.

"Merhaba,müdürün odası ne tarafta acaba?"

"Kapıdan girin koridoru geçin hemen sol tarafında."

'Tamam,çok sağolun." Hemen teyzenin dediklerini uygulayarak müdire hanımın odasına girdim.

"Merhaba,Eylül ben."

"Buyrun,nasıl yardımcı olabilirim?"

"Ben Kumsal isimli bir kız arıyorum da,acaba burada mı?"

"Kumsal.. çok severdik biz onu.Çok çalışkan,akıllı uslu,hanımefendi bir kızdı.Ancak 8 yıl önce evlatlık aldılar onu."

"Yalnız bahsettiğiniz kız 17 yaşlarında değil mi?"

"Evet evet,bayağı genç kız yani.Seçkin ailesi aldı onu.Onu orada bulabilirsiniz."

"Çok sağolun cidden çok teşekkür ederim."

"Kızım sen niçin aramıştın Kumsal'ı?.." Cevap vermeden alelacele yurttan çıktım.Sonunda buldum seni..
Ama akşam olmak üzereydi.Eve gitmeliydim.

Eve geldikten sonra üzerimi değiştirip hemen telefonumdan whatsapp grubuna girdim.

Ben:
Hey millet,uyuyonuz mu la?

Duygu:
Yok bebeğim ne uyuması.Hayırdır?

Selim:
Durduk yere whatsapp a girmezsn sen..

Burak:
Abi bi sussanız kız anlatacak ya.Eeee?

Ben:
Hayatımda ilk defa Burak arkadaşımıza katılıyorum.Like'ladım seni dostum.

Sedef:
E hadi artııkkkkk!!

Ben:
Kardeşimi buldum!
:))))))))))))

Burak:
Ne?

Duygu:
Nneeeeee!!

Sedef:
Ohaa..

Selim:
WTF?

Ben:
Adı Kumsal,Seçkin Ailesi evlatlık almış.17 yaşında imişş..

Selim:
Oooooooo Seçkinlere gittiyse yaşadın kızım sen :)))

Burak:
Aynn :))

Duygu:
Farkında mısınız blmyrm ama Eylül kardeşini arıyor parayı değil. ://

Sedef:
Aynn.Hem Eylül yapmaz öle şeyler.

Ben:
Neyse ya ben yatıyrm iyi geceler yarın gidip konuşacam işte.

İnternetimi kapatıp kendimi uykunn pamuk kollarına teslim ettim..