Yusuf'un Cennet Bahçesi

2.BÖLÜM

Ravza karşısındaki insanların bağırışına aldanmayarak ortaya atılıp konuştu.

"Burada benim fikrim sorulmayacak mı?Ben daha okuyorum.Evlenemem.Üstelik benimle evlenmek istemeyen biriyle hiç evlenmem.Ne olur kusura bakmayın .Artık ben gitmeliyim."

Yusuf öfkeli gözlerle Ravza'ya baktı.Sanki az önce yapılan haberi duymamış gibi davranıyordu.O da evlenmek istemiyordu ama dedesininde dediği gibi başka çözümü yoktu.Şimdi bu kız öyle çekip gidemezdi.Üstelik ona yaşattıklarını ödemeden hiç gidemezdi.Kızın yanına yaklaştı ve bir bir sıraladı nefret dolu sözlerini.

"Evet sana kimse fikrini sormayacak.Başıma ne geldiyse sana yardım ettiğim için geldi.Şimdi sende o yardımın karşılığını bana göstereceksin.Kısacası benimle evleneceksin."

Ravza Yusuf'un dediklerine inanamıyordu.Onun evleneceği kişi böyle teklif etmemeliydi, evlilik teklifini."Benimle evlenir misin?"demeliydi."Benimle evleneceksin."değil.Sahi Yusuf Ravza'yı hem sevmiyor hem de tanımıyordu.Neden böyle bir teklif de bulunsun ki dedi Ravza.İç sesini susturdu ve durumu ciddiye almaya çalıştı.

Yanına yaklaşan Necla hanım Yusuf'un aksine sakin ses tonuyla konuştu.

"Ne olur kızım .Bu durumu kabul et.İnan evlendikten sonra da okursun.Biz senin ailen oluruz.Gidecek yerinde yok .Bizimle yaşarsın .Ama ne olur bizi zor durumda bırakma."

Ravza karşısında gözünden yaşlar dökerek kendisine yalvaran kadına baktı.Onun haline üzülmüştü.Kendi öz ailesinin tersine çocuğunun iyiliğini isteyen bir anneydi.Ne yapacağını bilememişti.Ona her türlü istediği teklif sunulmuştu.Okuluna devam edecekti.Bu koca evde yaşayacaktı.Bir ailesi olacaktı.Peki ya evlenmek?O kadar kolay bir şey miydi ki?Sonuçta kendisini istemeyen belki de bir ömür onu sevmeyecek olan biriyle evlenecekti.

"Tamam,kabul ediyorum ama bir şartım var."dedi karar vermiş yapısıyla.

"Bu kaba çocuğunuz beni okuldan asla alıkoymayacak."

Yusuf bu kızın ona kaba demesine mi kızsın yoksa başına bir bela açmasına mı kızsın sakin kalamıyordu artık.

"Tamam ."diye seslendi dişlerinin arasından.Öfkesinden kendisini o kadar sıkıyordu ki.Karşısındaki herkesi her an parçalayacak gibiydi.Tamam demişti ama o tamamın da bir sonu var gibi bakıyordu.

Araya Ahmet Bey girdi ve konuştu.

"En doğru kararı verdiniz.En kısa zamanda bu düğün işi hallolacak."

**********************************************************************************

Gece gibi karanlığa büründü Ravza.Hayat kendisine belki biraz gülmüş ama biraz da ağla demişti.Okuyacaktı bir evi olacaktı.Fakat bunların dışında sevmediği biriyle evlenecekti.Üstelik kocası da onu hiç sevmiyecekti.Düşündü durdu tüm gece.Üstünden atamıyordu hala bugünün şokunu.Fazlaca dağılmış başörtüsünü çıkardı ve kendisine verilen yeni kıyafetleri üzerine geçirdi.Yatmadan önce bol bol dua etmeyi de unutmadı.

"Rabbim beni nasıl bir imtihanla sınayacaksın bilmiyorum ama ne olur bu imtihanımda bana yardımcı ol."

Kocası gördüğü kadarıyla sarhoş ve çok kaba bir adamdı.Hayalindeki kişinin yanından bile geçemezdi.Bir kere onun evleneceği kişi beş vakit niyazında biri olmalıydı.Oysa Yusuf...

Düşüncelerini bir kenara bıraktı ve bir an önce sabahın olmasını bekledi genç kız.Yusuf'un ise ondan farkı yoktu.Evlilik olayını düşünmekten gözüne uyku girmiyordu.Evleneceği kız daha 17 yaşında bir çocuktu."Ne yaparım ben onla?"diye sordu kendi kendine.Hiçbir cevap alamıyordu.Aklında binlerce soru ve ona ek binlerce sorun vardı.Çıkar bir yol arıyordu ama o yollar Yusuf'a çoktan kapanmıştı bile.Öfkesi hala dinmemişti.Sırf dedesi için katlanacaktı o kızla evli olmaya.Ve sevdiği kızdan ayırdığı için bir bir ödetecekti ona.Bir kaç ay sonrasında ise boşanacaktı.Hayatını sevmediği biriyle çürütemezdi."Ama şu evlilik bir olsun ben gösteririm o kıza.Benim karşıma çıktığına bin pişman olacak."dedi ve gözlerini kapadı .

Sabahın ilk ışıklarıyla genç kız yeni gününe uyandı.Yabancı olduğu bu evde hiç rahat yatamamıştı.Dün sokak sokak sırtında gezdirdiği çantasından okul kıyafetlerini çıkardı.Rutin işlerini hallettikten sonra kıyafetlerini giydi.Gözleri gibi olan zümrüt yeşili şalını bağladıktan sonra çekingen tavırla aşağı indi.Fakat aşağıda sadece Yusuf'u görmeyi beklemiyordu.Dün geceki gibi öfkeli miydi acaba?Onun öfkesinden öyle korkmuştu ki yerinden titremişti resmen.Çekingen tavrını sürdürmeye devam etti.

"Şeyy....ben okula gidiyordum da."

Yusuf oturduğu koltuktan kalktı ve karşısındaki genç kıza yaklaştı.Üzerinde açık yeşil okul lakosu ve onun altına fiziğini belli etmeyecek derecede olan siyah okul pantolonu vardı.Bu haliyle o kadar masum görünüyordu ki ama Yusuf bundan sonra kimsenin masumluğunu görecek değildi.

"Bu evden istediğin zaman çıkamazsın.Çıktığın zamanda haber edeceksin."dedi sert yapısıyla.Belli ki öfkesi hala dinmemişti.Bu vakitten sonra da dinmez diye düşündü Ravza.

"Tamam haber verdim işte şimdi izninle geç kalıyorum."dedi umursamaz tavrıyla.Yusuf genç kızın bu hareketine öyle öfkelenmişti ki ellerini sıkarak sakinleştirmeye çalıştırdı kendisini.

"Ben bırakacağım seni .Çıkışta da yine ben alacağım dün gece dedemin yanında bana "kaba"dediğin için hesap sormamıştım.Yolda onun hesabını sormuş oluruz hem."

Ravza Yusuf'un cümleleriyle korkmaya başlamıştı.Keşke öyle demeseydi.Ne tür bir hesap soracaktı ki hem.Çok çok bağırırdı değil mi?Ya dövmeye kalkarsa ya kimseye sesini duyuramazsa Ravza o zaman ne yapardı?

"Oo...olmaz ben yabancıların arabasına binmiyorum ."

Yusuf Ravza'nın bu cümlesinden korkmasına sevindi.Söylediği sözle de çapkınca güldü.

"Bu vakitten sonra değiştiremeyeceğin iki gerçek var küçük hanım,bir bu yabancı seni dün kucağında taşıyarak kendi arabasına bindirdi.İki bu yabancı yakında senin kocan olacak."

Ravza Yusuf'un dedikleri ile şoka uğradı.Gerçekten de dün onu kucağına mı almıştı.Bu nasıl bir hadsizlik?Bilincim yerimde değilken hemde başörtülü bir kızı nasıl kucağına alır?Tabi sonuçta bunu yapan sarhoş biriydi.Bunu yapan Yusuftu.

"Belki dünü değiştiremem ama hala sen benim kocam olmayabilirsin Yusuf."

Yusuf sinirlenmiş bu kızın haline sevindi.Onun başını belaya sokmak neydi biraz görsündü.Gerçi tüm suç basınındı ama ne yapsaydı bu kızda karşısına çıkmasaydı tüm bunlar yaşanmayacaktı?Karşısındaki genç kızı daha fazla sinir etmek için Yusuf gülmeye devam etti.

"Bak işte onu hiç değiştiremezsin .2 gün sonra yani 2 Haziran'da düğünün var.Tarihi aklında tutmayı unutma .Belki ilerde evlilik yıldönümünü kutlarız.Ki o kadar süre evli kalacağımızı sanmıyorum."

BÖLÜM SONU