Guived

De Duivel

Ademloos kijk ik Theobalt aan. Ik pak het briefje en houd het wat minuten vast. Ik staar er alleen naar zonder het open te maken. "Theobalt?" Vraag ik zacht. "Wil jij het voor me lezen?" Vraag ik. De kat schud zijn hoofd en loopt langzaam achteruit en gaat dan zitten. Ik open het briefje en staar naar de letters. Ik snap er niks van.

"Dag liefje lang niet meer gesproken. Ik zach dat je Arthur zo miste in je dromen dus dacht ik waarom maak ik ze geen waarheid! Ik snap alleen niet waarom je het zo erg vind... niet elke droom zal alles veranderen. Als je over 2 dagen geen contact met me hebt opgezocht via Theobalt blijft alles zoals nu, zoals in je droom.
Groetjes je moeder."

Ik blijf maar staren naar het papiertje en dan hoor ik de deur beneden van het slot gaan. Mijn moeder is thuis. Hoe erg zou zij zijn veranderd? Ik sta op. Ik moet mezelf vermannen en ik moet het de komende dagen zien te overleven. Ik doe mijn kamer deur open en loop naar beneden. "Heey schat hoe was school?" Vraagt mijn moeder terwijl ze begint met het avond eten klaar maken. Ze ziet er anders uit. Mooier, minder oud, minder gestrest. "Umh wel goed welke dag is het morgen?" Vraag ik haar. Ik moet toch een beetje besef van tijd hebben? "Het is morgen vrijdag liefje, we eten vanavond pasta met een salade wat vind je daarvan."
Zegt moeder liefelijk. Zo is ze nooit geweest misschien is het hier zo slecht nog niet. In deze tijd, dimensie. "Ik vind het heerlijk" zeg ik verlekkerd. Pasta! Met een salade! Dat is ZO lang geleden. Misschien kan ik wel wennen aan deze tijd, deze dimensie. Wat is dit eigenlijk? IK hoor het slot. Mijn vader is thuis. Trillend wacht ik af, hoe zou hij zijn? "Ik ben thuihuis!" roept mijn vader zingend. ZIngen? dat is NIKS voor hem. "dag liefje." zeg mijn vader en hij geeft me een kus op mijn wang en iets wat op een knuffel moet lijken. "Dag pap" mompel ik en hij kijkt me raar aan. "Is er wat?" vraagt hij. "Huh? oh nee alles is goed pap" antwoord ik en ik schenk hem een lach. Hij loopt naar de keuken en ik hoor hem mijn moeder een kus geven en haar giechelen. Dit is niks voor mijn ouders. Na het eten ga ik weer naar boven. "Ik wacht tot morgen af Theobalt dan kijk ik of ik hier wil blijven of niet.." Hij mauwt en ik aai hem. Ik kleed me om en doe de lichten uit. "Slaap zacht Theobalt, tot morgen."