BUKRE

Ölüyor

"Sudemin ailesi"
"Sevgilisiyim"dedim
"Ailesi yok mu " doktorun yakasına yapışınca Berkin abi ellerimi doktorun yakasından ayırdı ve
" Abisiyim annemler yurt dışında "diyince tatmin olmuş bir şekilde Berkin abiye döndü tam konuşacakken arkadan bir hemşire hızlıca gelip
" Hocam hastanın kalbi durdu "diyince doktor ameliyathaneye geri döndü ben de hemen arkasından gidecekken hemşire engelledi
" Beyefendi giremezsiniz"
"Nasıl giremeyiz çekil "diyip hemşiresi iktirdim ve aneliyathanenin içine girdik hep beraber artık göz yaşlarımı tutamıyordum yavaş yavaş ameliyathanenin hava alan yerinden Sudemin yattığı yeri ve doktorları görebiliyorduk herkes çok telaşlıydı cana yapıştım ve onun cansız duran bedeni karanlık yerde duruyordu yanındaki cihaz tek çizgi halindeydi ve dıt sesleri beynimi deliyordu sarı saçlarını satan bir bez parçası ve kolunun teki sallanıyordu onu kaybediyordum sonra yan tarafımda bir ses geldi Deniz bayılmıştı ve Çağrı onu kucakladığı gibi götürdü
"Sakın... Bizi... Bırakma"diyebildim kurumuş boğazımdan onun o gülüşü, sarılışı, kahkahaları, pastası, inatçılığı her şeyi gözümün önünden tek tek geçiyordu beni bırakamazdı, bırakmazdı ben daha ona doyamadım sonra bir anda Sudemimi yere indirdiler
"Noluyor napıyonuz"diye bağırıp daldım içeriye sonra birisi ağzıma birşey koydu
"Napıyorsun sen"dedi yanımdaki genç doktor
"Noluyor birşey yapsanıza "diye bağırınca oradan bir doktor
" Dışarı "diye bağırınca arkamdaki doktor beni zorla dışarı çıkardı
SUDEMDEN
Gözlerim kapalı ama herşeyi duyuyorum yan tarafımda bir ses dıttttt hiç süresiz yoksa yoksa öldüm mü sırtım soğuk bir zeminde ama ama herşeyi hissedip duyuyorum niye bu lanet olası ses duyuluyor
"Ölmedim Ben"diye bağırmamla kendimi bembeyaz bir yerde buldum (önceden Sudemle ilgili birşey yazdıysam özür dilerim hatırlamıyorum ama şimdi bir kurgu yapacağım bu kurguyla önceki kurgu uyumsuz olursa özür dilerim) bembeyaz bir oda ve bir bebek ağlayışı beyaz bir beşikte yanına gittim bebeğin sonra bir anda uzun boylu, sarışın çok güzel bir kadın geldi bebeği kucağına aldı bebek tombul ve sarışındı beyaz bir tulumu vardı kadının üstüne çok yakışmıştı
"Bebeğim, Sudemim"ne bir anda ayarladım ne, nasıl o bebek... Yoksa... Ben miyim kendimi yere bıraktım ağlamaya başladım sonra ayağa kalktım bebeğin sesi kesilince
"Niye bıraktınız beni niye bana baksana "dedim kadına ama beni duymadan odadan ayrıldı bende peşinden gittiğimde başka bir odada buldum kendimi bir kaç kadın konuşuyordu
" Şimdi çocuk ne olacak "dedi başı kapalı kadın
" Bilmiyorum sen teyzesinin "dedi boyalı başı fazla kapalı olmayan kadın
" Ben bakamam bu bebeğe yurda verelim" dedi bir adam nasıl yani benim bir ailem vardı ve... ve öldü mü "daha fazla dayanamıyorum sen nasıl bir teyzesin" diye bağırdım feryatla ama kimse beni duymadı sonra yine bir aydınlık bir adam ve bir kadın el ele tutuşuyorlardı bunlar onlardı annem ve babam
"Merhaba kızım "dedi Sudeme çok benzeyen kadın
" Geri git kızım arkadaşlarının yanına ailenin yanına geri dön daha çok gençsin onları bırakma biz hep senin yanındayız seni seviyoruz bitanem"dedi adam ve gözden kayboldular
"Babaaaaaaaa..... Anneeeeeeeeeee"
...
Geri dönmeliyim ailemin yanına, sevgilimin yanına ama nasıl, olmuyor ölmek istemiyorum
...
Parktayım yanımda Deniz ve Bukre var biz Denizle sallanıyoruz Bukre kaydıraktan kayarken bir çocuğun üstüne düşüyor bu Bora... hatırladım ilk tanışmamız Boralarla
....
Sonra bir başka anı 12 yaşında ancayız Boralarla yurduna atlayacağız Deniz atlıyor ben atlıyorum Bukre atlarken çorabı tele takılmıştı Çağrı onu tutayım derken ikiside yere yuvarlanınca biz kahkahalarla gülüyoruz
"Çağrı mal mısın düzgün tutsana yaaaaa "diyerek ağlamaya başlayınca gülüşümüzü kestik
" Ya kızım ağlama ne yapayım tutayım derken düştük işte "
" Ya çorabım yırtıldı "diyerek daha çok ağlamaya başladı Bukre sonra Çağrı, Bukre ağlamasın diye sarıldı, sonra bizde hep birlikte üstlerine çıktık... Bu anıları gördükçe ağlamaya başladım arkadaşlarımı bırakmak istemiyorum
...
Sonra başka bir hatıra bu 2-3 ay önce olan birşey Borayla ikimiziz sahil kenarında oturuyoruz sonra bir grup kız geliyor yanlarında erkekler de var ben Boranın omzunda yatarken Bora o gruba bakıyordu
"Bora sen nereye bakıyorsun"
"H-Hiç bir yere "
" Bora kim onlar "dedim kızlara bu halimi görerken gülmeye başladım ne kadar mal birşeyi kıskanmışım
" Ne bileyim kızım "sonra ben kollarımı bağdaştırıp denize doğru bakmaya başlayınca Bora bir anda sarılıp saçımı öptü
" Benim su tanem beni kıskandı mı "ben de kafamı salladım
" Seni seviyorum, güzelim"diyince ben gülmeye başlamıştım ama şu anda bu hatıraları görünce ağlamaya başladım
....
Ve bir ses dıt... dıt.. dıt...
"Nabız geri geldi " diye bir ses ve Bukrenin çığlığı kulağımda yankılandı sonra bedenimi yumuşak bir yere koydular ve ağzıma bir şey koydular gözlerimi açamıyorum ana herşeyi duyuyor ve hissediyordum