BUKRE

Ağabey Mi?

Meghan Trainor - No

BUKREDEN
Şu anda hepimiz hastanenin kafeteryada da oturmuş birşeyler atıştırmak için bekliyorduk Sudem, bizi çok korkutmuştu onun... Öldüğü aklıma geldikçe tüylerim diken diken oluyor ama sonunda o ölümcül uykudan uyandı ve şu anda aramızda onu normal odaya almışlardı hepimiz 2 gündür bitkin bir durumdaydık ve toparlanmak hem bizim için hem de Bora için çok iyi olacaktı elinde tost ve meyve suları ile gelen abime Kayra yardım etti ve tostlarımızı önümüze koydular tam yemeğe başlayacakken gözüm Boraya takıldı önündeki tostu yemiyordu ve dalıp gitmişti tam ağzımı açıp birşey diyecekken Çağrı benden önce davrandı
Ç:"Bora hadi ye bak kaç gündür açsın biliyorum"
B:"Canım birşey istemiyor"
"Sudem uyandığında seni böyle mi görsün Bora "bana bir bakış attı gerçekten Borayı hiç bu kadar çaresiz, neşesiz, hüzünlü, duyguları kayıp bir şekilde görmemiştim o saniyelik bakışında milyonlarca anlam yatıyordu kafasını salladı ve tostundan bir ısırık aldı gülümsedim ve bende herkes gibi yemeğime gömüldüm
...

Şu anda hepimiz Sudem in odasının önünde, Sudem in uyanmasını bekliyoruz.
Bora kapının yan tarafında duvara yaslanmış bakışlarını yukarıya tavana çevirmiş, Deniz pencereden dışarı bakıyor, diğerleri ise biryerlere dayanmış hepimiz hem doktorun odadan çıkmasını hem de Sudemin uyanmasını bekliyoruz...Bir süre sonra doktor ve yanındaki hemşire odasından çıkınca hepimiz başına toplandık
D:"Hastanın durumu çok iyi, verdiğimiz narkozun etkisi biraz sonra uyanacaktır, geçmiş olsun "diyip gitti ve bizimde içimize su serpildi rahat bir şekilde tekrar yerime oturdum Bora ise camın önüne geçti sonra ayağa kalkıp ben de onun yanına gittim
" Ya ölseydi "
" Ama ölmedi şu düşünceyi aklından çıkar artık "diye çekiştim Boraya karşı, hiçbirşey demeden bakışlarını Sudem tekrardan geri çevirdi sonra arkamdan bir elin omzuma dokunmasıyla arkama döndüm Kayra kahve getirmiş bakışlarımı diğerlerine çevirdim onların elinde de kahve vardı
" Teşekkür ederim "
" Önemli değil, canım "diyip yerine geri oturdu kahvemi yudumlayarak Sudemi izlemeye devam ettim...
Yorulmuştum ayakta durmaktan Boraya çevirdim bakışlarımı
" Bora hadi oturalım "
B:" Sen otur ben bekliyorum "dedi bakışlarını Sudemden hiç ayırmadan, ben de kafa sallayıp bankta Deniz'in yanına oturdum, oturduğum anda Deniz başını omzuma dayadı ben de kafamı ona
D:" Az daha kalbimizin yarısını kaybediyorduk "dedi sesinin titremesini engellemeye çalışarak fakat hiçte başarılı değildi doğru söylüyordu bizim kalbimiz ikiye ayrılmış, benimkisi Sudem ve Denizden oluşuyor, Denizinkisi ise Sudemden ve benden oluşuyordu. İnsanın kalbinin yarısı çürüdü mü o kişi yaşayabilir miydi, tabiki de hayır hayatı zindan olurdu, yaşayamazdı, ölürdü o kişi işte birimize birşey olursa yarım oluruz biz...
"Bize birşey olmaz "dedim daha fazla dayanamayıp gözyaşımın akmasına izin verip bakışlarım bana bakan Kayra'ya çevrildi karşımdaki banktan kalkıp önümde diz çöktü ve baş parmağıyla akan gözyaşımı silip alnıma bir öpücük kondurdu ona gülümseyip boynuna sarıldım
" Geçti birtanem herşey iyi olacak Sudem se sizde üzülme artık "dedi kollarıyla beni sararak biz bu haldeyken Bora'nın
" Uyandı "diye bağırmasıyla birbirimizden ayrıldık ve hemen ayağa kalktık Bora tam kapıyı açıp Sudemin olduğu odaya girecekken, biraz önce Doktorun yanında olan hemşire gelip Borayı durdurdu
" Beyfendi bekleyin lütfen hastamız uyandı ama yine de bir kontrol edeceğim sonra Doktor bey izin verirse girebilirsiniz"dedi hemşire sanki herkese aynı şeyi söyler gibi hiç takılmadan söyledi bu cümleyi baya şaşırdım hiç nefes almadan koca bir cümle kurdu ben ne diyorum ya Sudemi düşüneceğime kendime geldim ve herkesin toplandığı camın önüne geçip hemşirenin Sudeme birşeyler söylemesini izledim herkes aynı şeyi düşünüyordu bence özellikle de Bora onun bakışını, dinleyişini, konuşmasını özlemişim gerçekten de bunları düşünüyorduk bir süre sonra Doktorda içeri girdi ve Sudeme birşeyler anlatıp arkasında hemşire ile odadan çıktılar
"İlk olarak hastamız çok iyi ve birkaç durum hakkında Berkin Bey odama bekliyorum sizi ve şu anlık bir kişi girebilir ve sadece 15 dakika, buyrun Berkin bey "diyip gitti ve abimde peşinden gitti ve o tek kişi tabiki de Boraydı...
BORA'DAN
Yavaşça odanın kapısını açtım ve yavaş bir şekilde kapattım Su tanem gözlerini kapatmıştı ben yanına doğru ilerlerken gözlerini açtı ve tükendim öyle bir bakıyor ki şu an ölmek istiyorum kurumuş ağzıyla
"Bora "dedi yan taraftaki tekli koltuğu çekip yanına elini tuttum öptüm, kokusunu o kadar çok özlemişim ki
" Su tanem "dedim gözlerinin içine bakarak hiçbirşey söyleyemiyorum ona hissettiğim aşkımı hiç kaybetmeden en başındaki gibi hissediyorum
" Çok korktum "dedi göz yaşını akıtarak ayağa kalkıp gözyaşının aktığı yeri öptüm sonra alnına küçük bir buse kondurdum şu anda ağlamamak için kendimi zor tutuyorum ama güçlü görünmek zorundayım
" Bitti birtanem geçti herşey yine yanındayım" bakışlarımı cama çevirip tekrar sevgilime döndüm
"Yanındayız "dedim o kadar özlemişim ki onu ben... ben ya kaybetseydim onu ya gitseydi beni bırakıp ama buna izin vermicem bir daha olmayacak sonra hiç ses çıkarmadım o da çıkarmadı sanki gözlerimiz, bakışlarımız konuşuyordu...
BUKREDEN
Bora çıktıktan sonra biz de tek bir şekilde değil de topluca gitmiştik duygusal olmasın diye şu anda ise dışarıda bahçede li banklarda oturmuş konuşuyorduk Sudem ise 1 saate taburcu olacaktı
D:"Lan hadi içeri girelim üşüdük be "aynen üşümüştük
Ç:" Canım sevgilim üşümüş mü "diyip sarıldı Denize ama Deniz benden de sert bir kız olduğu için şu anda küslük çıkacağı belliydi
D:" Çok üşüdüm "diyip Çağrı'nın sarılışı karşılık verince tabiki de herkeste bir şok ve şaşkınlık hakimdi
Ç:" Niye öyle bakıyorsunuz sevgilim bu günlerde duygusal dokunmayın "
B:" Yok abi bunlar romantik olmasın, yok yok olmaz, sakıncalı, haram, günah hadi gidelim yoksa kusacağım "diyip ayağa kalktı bizde gülüp ayağa kalktık
Ç:" Ne anlarsınız romantiklikten be değil mi aşkım"diyip tam öpücekti ki
D:"Hop yavaş gel abartma iki sevgi gösterdik hemen cıvı"diyip sert tavrını geri koydu Deniz
"Kimin kankası be "diye Denizin sırtına atlayacakken abim belimden tutup geri çekti
D:" Hayatımı kurtardın Berkin abi "
" Ya abi ya "dedim abim beni yere indirirken abim yanağımı öpüp
B:" Prenses yavaş gel kızın belini kırarsın mazallah "dedi
B:" Nasıl olsa hastanedeyiz bir bok olmaz "
Ç:" Senin dilin açıldı Boracım kapa çeneni istersen "
K:" Yürüyün be kafam şişti aaaaa " diyince Kayra sevgilimim yanına gidip kolunun altına girdim
" sakin ol sevgilim "diyince abim durur mu
B:" Bukre buraya gel "bakışlarımı abime çevirdim ve öldürücü bakışlarla karşılaşınca hemen Kayra'dan ayrıldım biz böyle atışırken yan tarafta birisinin hemşireye Sudem Erkinin(bir yerde soyadı söylediysem özür dilerim ama kullandığım soyadı hatırlamadığım için yeni bir tane yazdım) odası ne tarafta diye sorduğunu duyunca bakışlarımı oraya çevirdim genç bir erkek sesi muhtemelen abimle aynı yaştaydı
"Kimsiniz "dedim o kişiye ben o kişiye seslenince bizimkiler de benim odaklandığım kişiye yoğunlaştı arkası dönük kişi bakışlarını bana çevirdi
" Bana mı dediniz "dedi koyu kumral, uzun boylu, koyu kahve gözlü çok yakışıklı birisiydi tek kaşımı kaldırmaya çalışıp ama becerememek çok kötü be neyse ona benzer bir bakış atıp
" Evet "dedim
D:"Sudemi nereden tanıyorsun"
Ç:"Kimsin lan "
" Ben Sudemin abisiyim "
" Ne.. Ağabey mi "

Multimedia - Sudemin Abisi Soner