BUKRE

Bir Süre

Sia-Elastic Heart

5 Gün Sonra
Berkin abiyle Kumsal abla barıştılar ve bu duruma çok mutlu oldum ve Berkin abiylede gerçekten kardeş gibiyiz şu anda hepimiz piknikteyiz canım kankilerim ve canım ailem ve Kumsal abla belki de yenge demeliyim zaaaa
Ben,Kumsal abla,Hale abla,Deniz ve Sudem,Selin abla ve Reyhan abla masayı ayarlıyorduk diğerleride maç sahası ayarlıyordu, bir süre sonra yemekleri hazırlamış diğerlerinide çağırdık
A:"muhteşemsiniz hanımlar"
Herkes yerine geçti komik anlarl kahkahalarlar güzel sohbetlerle birlikte yedik içtik biz sofrayı toplamaya başlarken diğerleride futbol oynamaya gitti
S:"kızlar oynamaya gideceksiniz siz gidin biz hallederiz "kızlarla bakıştık ve koşmaya başladık
"Biz de geldik "
A:"oynayabiliyor musunuz"
B:"Bu da soru mu Arslan abi, ben kızları alayım kazanırız"dedi ve göz kırptı kankimmm ya
B:"hadi bakalım "
oyuna başladık ben orta sahada Bora bana pas attı topu sürükleyerek Sudeme attım Sudem Denizle paslaştı ve Deniz Gol attı
D:"Goooolllllll"koşuşturduk ve hep beraber ördek yürüyüşü yaptık sonra oyuna geri döndük oynarken Çağrı topu dışarıya attı ayarsız ya
B:"ben alırım "dedi topta yola kaçmıştı Berkin abinin arkasından bakmaya başladık yola çıktı topu aldı o anda bir motor Berkin abiye çarptı ve Berkin abi yere düştü hepimiz koşmaya başladık benim gözümden bir yaş yolunu bulup gitti o saniyeler sanki yıllar gibi geldi ben ilerledikçe daha da yavaşlıyordu sanki , biz daha yanına gelemeden Arslan abi Berkin abiyi kucaklayıp arabaya götürmeye başladı hızlıca koşup arabaya atladım Arslan abi arkaya benim yanıma koydu Berkin abiyi hemen hızlıca arabayı yola çıkardı ve bir hastaneyi arayıp acile yaralı birisini getireceğini söyledi
ona baktım o benim abimdi ona birşey olmasına izin veremezdim vermezdim gözlerimden yaşlar benden habersiz teker teker yanaklarımdan süzüldü alnına düşen saçlarını ellerimle geri çektim başı kanıyordu burnuna doğru kanlar akmaya başladı ağlayınca boğuk çıkan sesimle
"Kanıyor...Başı...Kanıyor daha hızlı"içim yanıyor sanki kalbimin yarısını götürüyorlardı evet bir yarım gidiyordu
"hayır hayır ben ağabey sevgisini yeni tatmışken gidemezsin buna izin veremem beni bırakma "nabzına baktım atıyordu
"gözlerini aç hadi abi gözlerine aç bana kardeşim de Bukrecim de canım de bu sözlere ihtiyacım hadi gözlerini aç" Arslan abiye baktım o da ağlıyordu sonra araba durdu ve kapı açıldı birisi kucağımdan abimi aldı ben de hemen indim sedyeye yatırdılar ve onu yoğun bakıma aldılar bizde arkalarından gittik arslan abi girmeye çalıştı ama izin vermediler arkamızdan Denizlerde geldi
H:"Oğlum oğlum nerede Arslan oğlum nerede "
A:"yoğun bakıma aldılar "herkes bir yere çekilmiş ya ağlıyordu ya da boş boş bakıyordu Kumsal abla gibi gözleri ağlamaktan kızarmış saçları dağılımış bir şekilde Selin ablaya sarılıyordu ben ise kendimi ağlamamak için zor tutuyordum her an patlayabilirdim kafamı duvara yasladım bomboş gözlerimi duvarlarda gezdiriyordum yoğun bakımın kapısından saçları ağarlaşmış mavi gözlü bir doktor çıktı ve her zaman sorulan o saçma boktan soru sordu
"Berkin Doruğun yakınları siz misiniz"
yok hayır bakkalın oğullarıyız allahım ya
A:"evet,anne babasıyız
D.B:"Oğlunuzun durumu gayet iyi sadece başına dikiş attık ve olay şokuyla birlikte bayılmış şimdi normal odaya alacağız ha birde yaklaşık 1-2 ayı hatırlamayacak yani 1-2 ay içerisinde olan hiçbirşeyi hatırlamayacak ve bu durumdan dolayı bambaşka bir berkib sizi bekliyor olucak sinirli,asabi,hırçın bir kişiliğe sahip olucak ama bu durum geçici ne kadar sürer bilmiyorum ve bazen sinirli halindeki halleri gerçek düşünceleri olabilir ama  bu da küçük beyin kendisine bağlı geçmiş olsun"bu söylenenlere herkes sevinmişti normal odaya alınmasını bekledik
...
tamam şimdi iyiydi ama beni hatırlamayacaktı evet beni hatırlamayacak ve belki de ilk gün kü gibi benden nefret edecekti şimdi ilk olarak Arslan abiyle Hale abla girdi odaya ben de camdan odaya bakıyordum uyanmıştı ve mutluydu ailesini görünce yüzünde güller açtı diyebilirim büyük bir sohbete girdiler sonra bana baktı kaşlarını çattı hafif gülümseye çalıştı inanmıyorum unutmadı beni unutmadı sonra arslan abi gel komutu verdi eliyle ben de heyecanla odanın içine girdim tüm gülümsememle
B:"O kim"dedi doğrularak
H:"Kardeşin Bukre canım"
B:"Kardeşim mi?"kaşları saha da çatıldı
B:"benim kardeşim yok"
A:"nasıl yok Bukre yi hatırlamadın mı"
B:"baba bu kızı hayatımda hiç görmedim"işte o an içime bir kum torbası oturdu sanki gülüşüm yüzümde soldu
H:"Doktor haklıymış hatırlamıyor"
B:"neyi hatırlamıyorum"
A:"1 ay içinde olanları yani bu sayede Bukreyide hatırlamıyorsun "arslan abu bana bakarak
A:"Gel canım"Berkin abimin yanına geçtim elini tuttum
B:"bıraksana kızım elimi ne tutuyorsun haspam ya"inanmıyorum beni hatırlamadı o gülüş herkese gösterdiği saygı anlamındaki gülüştü elini çekti hemen
H:"Berkin neden öyle yapıyorsun oğlum siz Bukreyle çok iyi anlaşıyorsunuz"
B:"anne yapma allah aşkına tanımadığım bir bücüre kardeşim mi diyeceğim allahım ya"yine bücür desi ilk tanıştığımız gündeki gibi
B:"ne duruyon kızım gitsene kardeşimmiş"hemen ordan hızlıca çıktım arkamdan Hale ablayla Arslan abide çıktı
"biliyorum hatırlayacak ama o zamana kadar benden nefret etsin boşverin ven eve gitmek istiyorum"
S:"gel canım gidelim"ben, kayra,Çağrı,Bora,Sudem,Deniz hepimiz arabaya bindik hiç kimseden tık çıkmıyordu bizimkileri yurda bıraktık bizde eve doğru yol aldık bir süre sonra
eve geldik
"ben biraz uyumak istiyorum izninizle"
S:"tabi canım git dinlen uyandığında aşağıya inersin"kafamı salladım ve yukarıya odama çıktım üstümü değiştirmeden yattım bir süre idare edecektim bir süre