Yeni Başlangıç

1. bölüm

Merhaba bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz:)
Şu an özlemini çektiğim iki insanın bana bahs ettikleri eve bakmaktayim. Tam bir ay önce hayatım mahvolmus, hayallerim yıkılmış, kendimi kaybetmiş bir şekilde ailemin mezarı başında ağlıyordum. Bu sırada tek başıma değildim,benimle aynı kaderi yaşayan can dostum, kader ortağım, Şevval vardı. Anne ve babalarimiz is stresinden uzaklaşmak için tatile çıkmaya karar vermişlerdi. Bindikleri uçak Radara takılıp yere düştü. Ve onlar...öldü. Bir kelimenin canımı bu denli yakacagi hiç aklıma gelmezdi.

Acı dolu düşünceleri bir kenara bırakıp Şevval'le eve girdik.
Eve adımımı atmamla annemin gül kokulu deterjanı ile evi temizlemis olduğunu anladım.
Bu saçma koku bile gözlerimin yasarmasina neden olmuştu.
Kolumdaki baskı ile arkami döndüm ve Şevval in gülümseyen yüzü ile karşılaştım.
Bazen hatta çoğu zaman onun güçlü duruşunu kiskanmisimdir. En kötü olayı bile dalgaya alabiliyordu.

Evi inceleme gereksinimi duymadan odama çıktım. Dolabima ilerleyip pembe ayicikli pijamami alıp giyindim . Çok yorgun olduğum için kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***
Sabah kalktigimda burnuma kızartma kokusu geldi.Tahminen Şevval mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. Yataktan kalkıp banyoya ilerledim.

Aynadan kendime baktığımda saçlarımin savaş alanı gibi olduğunu gördüm. Rutin islerimi hallettikten sonra saçlarımı tarayip düzleştirdim. Banyodan çıkıp dolabima ilerledim. Dolabimdan dizimin bir karış üzerinde biten pileli sarı eteğimi , üstüme de kalın askılı mor atletimi alıp giyindim.

Aşağı indigimde tahminim doğru çıkmıştı. Şevval patates kizartiyor du.Bir an aklıma annem geldi.Annemin aklıma gelmesiyle bilinçsizce gözlerim doldu. Beni gören Şevval yanıma gelip bana sarıldı.
Kulağıma"Güçlü olman lazım. Ailen seni böyle görmeyi hiç istemezler. "
diye fisildadi.

Doğruydu ailem hep benim mutlulugumu isterlerdi. Şu an beni izlediklerini biliyordum.
Şevval'den ayrılıp içten bir gülümsemeyle"Biliyorum ailem benim iyiligimi istiyor."dedim.

O da bana gulumseyip" Işte böyle olman gerek."diyerek ocağın başına yöneldi. Ben de kahvaltı masasına ilerleyip oturdum.Sevval'de yanıma geldiğinde kahvaltimiza başladık.

***
Şevval'le birlikte sıkıntıdan patlamak üzereydik.
Şevval'e dönüp"Bir şeyler yapalım." dedim.
O da bana dönüp " istersen biraz hava almaya çıkalım. " Dedi.
"Süper olur. "diyerek ayağa kalktım. O da ayağa kalktığında kapıya ilerlemeye başladık.

***
Şevval'le hiç bilmediğimiz bir yerde geziyorduk. Tam Şevval'e dönüp'eve gidelim' dicekken önümüze 6 kişilik bir erkek grubu çıktı. Yürüyüslerine bakılırsa sarhostular.
Iclerinden biri benim önümü, birisi de Şevval'in önünü kesip"Hey bebekler nereye gidiyorsunuz? " dedi.

Önümde ki siyah saçlı , kahverengi gözlü çocuğu itmeye 'çalıştım'. Ama çalıştım (!) Çünkü çocuk bir milim bile oynamadi.

" Cekilin önümüzden!" diyen Şevval
benim gibi o da önünde ki sarı saçlı çocuğu itti.Ama çocuk sadece 1 adım geriledi.

Diğerleri de yanımıza gelip"Vayy asi hatunlar"diyerek gelip kolunu omzuma attı.

Çocuğun kolunu itip"Defolun burdan! " diyerek bagirdim. Aslında sesim düşündüğümden de yüksek çıkmıştı.

Başka birisi gelip "Şşşt. Sakin olun.Eger kımıldamazsaniz canınız fazla yanmaz."diyerek elini bana doğru uzatırken Şevval eline vurup "Ne diyorsun lan sen!" diye âdeta kükredi.

Bu sefer başkası gelip Şevval'in ağzını kapadı. Ağzını kapayan çocuk Şevval'in kulağına "Sessiz ol!"diye âdeta dişlerinin arasından tısladı.

Iki kişi gelip biri bir kolumu , diğeri bir kolumu tutarak beni duvara yasladilar. Göz yaslarim kendiliğinden akmaya başladı.
"Imdat!" diyerek bağırmaya başladım.
Gozyaslarimin izin verdiği kadarıyla Şevval'e baktım o da benim gibi iki kişi tarafından duvara yaslatılmıştı.
Siyah saçlı olan gelip "Zevkli olucak"diyerek bana yaklaştı.

Artık hıçkırarak ağlıyordum. Korkmaya başlamıştım. Ayaklarım titremeye başlamıştı. Artık yalvarmaya başlamıştım. Sonumun böyle olmasını istemiyordum.

Sesimizi birileri duymuş olmalı ki iki kişi gelip "Ne oluyor lan burda! " diyerek bagirdilar.

Basımı onlara çevirdiğimde siyah saçlı mavi gözlü çocuğun gözü beni buldu.Ardından beni tutan çocuklara baktı ve bakmasiyla gözleri âdeta siyaha döndü.
" Bırakın lan kızı !" diye kükredi.Ben bile korkmustum.

Çocuklar "Pardon abi sizin kızlarınız olduğunu bilmiyorduk. " diyerek hepsi kaçmaya başladı.

Dizlerim titrediği için daha fazla dayanamadım ve gerisi.....karanlık.

Umarım begenmissinizdir.:)
Eger yanlışım varsa lütfen kusura bakmayın.
Kendinize iyi bakın:)
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum
;)