Yeni Başlangıç

3.Bölüm

Zeynep'den

Gözlerimi birinin bağırma sesine açtım.
Gözlerimi açmamla Şevval'in bizi kurtaran kahverengi gözlü çocuğun hâyâlarina tekme attığını gördüm.
Daha ne olduğunu anlamadan yanıma gelip beni arabadan indirdi.Ben indikten sonra mavi gözlü olana yumruk attı. Ve sonra hâyâlarina tekme atıp kolumdan tuttuğu gibi koşturmaya başladı. Nerde olduğumuzu bilmediğim için Şevval'in beni yönlendirmesine izin verdim.
***
Eve geldiğimizde kapıyı sona kadar kilitleyip arkasına oturduk. Nefes nefese kalmıştık.
Şevval'e dönüp"Şevval niye böyle bir şey yaptın? " diye sordum.

Gözlerini kısıp " Tanımadığın birisinin kucağında yatmak çok rahattı herhalde!? Rahatsız ettiğim için özür dilerim!." diye aniden bağırdı.

Gözlerim dolmaya başlamıştı. Biri bana ne zaman bağırsa gözlerim dolar ve ağlamaya baslardım. Üstelik bu kişi can yoldaşım, kader ortağım ve en önemlisi ailem yerine koyduğum Şevval ise.Ama bu sefer onun yanında ağlamicaktım. Kendimi sıkıp Şevval'e baktım. Gözlerinde pişmanlık duygusu vardı ama artık çok geçti.

Koşarak odama çıktım. Üzerimi bile değiştirmeden yatağa girip hıçkırarak ağlamaya başladım. En sonunda daha fazla uykusuzluga dayanamayıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.
* * *

Gözlerimi güneşin ışıklarıyla açtım. Dün gece ağlayarak uyudugum için gözlerimi açmakta zorlandım. Zorlukla (!) kalkarak banyoya ilerledim. Aynadan kendime baktığımda Thé wolking dead dekileri aratmicak haldeydim. Gözlerim nadir olduğu için kan çanağı gibiydi. Kısaca duş alıp dolabima ilerledim.

Kot tulumumu giyip saçlarımı kuruttum. Saçlarımı özensiz bir şekilde örüp aşağı indim.

Dün geceden sonra Şevval'le konuşmama kararı almıştım. Sanki ben kendim gidip kucağına yatmıştım! Aslında nasıl oraya gittiğimi bile hatırlamıyordum. En son ayaklarım beni daha fazla taşıyamadı ve gerisi karanlık.

Aşağı indigimde Şevval'in daha kalkmamış olduğunu gördüm. Kendime gevrek hazırlayıp yedim. Tabağımı kaldırırken Şevval yanıma gelip

"Küs müsün?" diye sordu.

Cevap vermeyip Tabağımı makineye yerleştirip salona geçtim. Şevval'de yanıma gelip oturdu. Ve derin bir nefes alıp

"Zeynep bak Özür dilerim seni kırmak istememistim. Dün çok sinirliydim ve istemeden de olsa sinirimi senden çıkardım. " Dedi. Gözlerine baktığımda gerçekten de üzgün olduğunu gördüm.

Aslında düşününce abarttığımın farkındaydım.

"Önemli değil. " diyerek Şevval'e sarıldım. O da hiç zaman kaybetmeden bana karşılık verdi.

Işte ben hep böyleyim çok çabuk küsüp barışan biriyim. Uzun süre küsmek bana göre değil ben en fazla bir gün boyunca küs kalırım.

Tamam. Pes ediyorum sabahtan beri aklımda hep o mavi gözlü olan var. Artık daha fazla dayanamayıp Şevval'e 'dün gece ne oldu ?' diye sordum ve hiç vakit kaybetmeden olanları anlattı.
***
Şu an Şevval'le oturmuş 'Uyumsuz'u izliyorduk. Şevval bana her şeyi anlatmıştı. O na hak veriyorum çünkü göz göre göre bizi evlerine atıyorlardı.
Tövbe tövbe!

Of. Sen sus iç ses.Evet iç sesim çok fesat biliyorum.

Yarın yaz tatilinin son günüydü o yüzden bugünü güzel geçirmek istiyorum.

Şevval'e dönüp"Okula bir gün kaldı.Bugün son günümüz.Bir şeyler yapsak?" diye sordum.

Biraz düşünüp "Deniz kenarına gidebiliriz." dedi.

Aslında çok güzel fikirdi.Uzun zamandır gitmiyordum.Hem biraz da kafa dinlerdik.

"Olur" diyerek onu onayladım.

Televizyonu kapatıp evden çıktık.Otobüsle gitmek istemediğim için yürüyerek gidiyorduk.

***

Deniz kenarında oturmuş balık ekmek yiyorduk.Ben ekmeğimin yanında şalgam içerken Şevval kola içiyordu.

"Yarın okul için alışverişe gidelim. "dedim. Şevval bana dönüp tam bir şey söylicekken gözlerini büyütüp arkama baktı.

Ben de arkama baktığımda Şevval'den bir farkım yoktu. Çünkü arkamızda bizi kurtaranlar oturmuş balık ekmek yiyordu.Uzaktan bakıldığında aslında böyle bir yere gelicek tipleri yoktu.

Mavi gözlü olan siyahlar içindeyken tam bir zengin züppesine benziyordu.İtiraf etmek gerekirse çok yakışıklıydı.Kahverengi gözlü olana baktığımda ,mavi gözlü olandan tek farkı üstündeki t-shirt maviydi.Çok güzel bir şekilde ikiside birbirine uyum sağlamıştı.

Gözlerimi tekrar mavi gözlü olana çevirdiğimde göz göze geldik.Kızarmaya başlamıştım çünkü bildiğin adamı süzerken yakalanmıştım.Dudakları hafif bir şekilde kıvrılmıştı ve bu hareketiyle daha çok kızarmıştım.

Gözlerimi çekmek istiyordum ama çekemiyordum.Çünkü mavileri çok güzel bakıyordu.Gözleri bir çok duygu vardı.Öfke,mutluluk,özlem.Bir dakika özlem mi?Biraz daha iyi baktığımda yanılmamış olduğumu gördüm.Alt tarafı beni sadece dün gece görmüştü.Nasıl beni özlemiş olabilir ki?Peki ben onu özlemiş miydim? Aslında biraz düşündüm de ben de onu özlemiştim.Onu alt tarafı dün görmüştüm.Nasıl onu özleyebiliyorum?

Gözlerimi zorda(!) olsa ondan ayırıp kahverengi gözlü olana çevirdim.Şevval'le birbirlerine öfkeyle bakıyordu.

Şevval'e dönüp "Çabuk gidelim burdan." dedim.

Çünkü biraz daha burda kalırsak şevval gidip çok pis bir şekilde dalabilirdi.

Başıyla beni onayladığında kalktık ve eve ilerlemeye başladık.

Evet arkadaşlar nasılsınız? Sizleri çok seviyorum.Lütfen oy ve yorumlarınızı benden esirgemeyiniz.