Köşeyi dönerken elime cam kırıklarını ve jileti tutuşturdu.Sonra siyah kapüşonunu düzelterek her zaman ki gibi uzaklaştı.
Eve giderken gözlerim yolda değildi.Poşetin içinde duran jilet ve cam kırıklarındaydı.Buna hazır değildim.
Ev her zamanki gibi ruhsuz sessiz simsiyah ve yapayalnızdı , aynı onun gibi ...
Onun verdiklerini bir kenara attıktan sonra üstümü giyinip banyoya geçtim.O bu iş için en iyi yerin banyo olduğunu söylemişti.Gözlerim onlara dahi bakamıyordu.Elime nasıl alacaktım.
O hep bana " Sadece kendine zarar ver."demişti titreyerek elime aldığım jiletleri ruhumdaki acıları azaltması için koluma bastırdım ama çekemiyordum.
Bir derin nefes daha ... Bunun acısı daha çok ruhsaldı belki de ...
Sesi sanki kulağıma geldi "Eğer korkuyorsan, düşünme ; düşünmezsen korkmazsın " hafifçe sırıttım belki ben de iyi hissederdim.
Cam kırıklarından birini aldım hiç düşünmeden koluma bastırdım ve çektim.Sessiz bir inilti dudaklarımın arasından döküldü.
"Daha sessiz, daha sessiz."
Dökülen kanlara bakmak canını yakıyordu ama içimde öyle bir his vardı ki "Bir daha yap bu iyi olacak" diye söyleniyordu.
Bir daha yapmalıydım.Kolumun çok kanadığını görünce elimdeki kırık camı düşürdüm.
Yandaki jiletlerden birini aldım. Jiletin soğukluğu ve keskinliği irkilmeme neden oldu.
Biraz bastırarak kollarımda gezdirdim sonra sırıtttım ve diğer koluma uzun bir çizgi çizdim.
"Bir daha yapmalısın "
Her yer kan oldu. Benim kanım
Sanki o ben oldum
Daha sert , daha soğuk , daha can yakıcı , daha derin , daha kan...
Daha fazlasını istiyordum sanki ...
Onun sesi "Daha iyi olucaksın , bu nirvanaya ulaşmak gibi bir şey "
Sanki içerisi soğumaya başlamıştı ya da ben öyle hissediyordum.
Sadece daha derin yaralar alıyordum ama garipti .
Tekrar sessiz bir inilti her seferinde daha az inilti..."Alışana kadar" demişti ne kadar da doğruydu...
Her baktığım yer kan, her yer kırmızı ...
Bir hıçkırık , bir kaç tane daha ve ağlamak...
"Duygusal çöküntü gibi bir şey "
"Yaşlı gözler ve görülmediği için daha derin çizilen kollar"
"Ölmek istemiyorsan damardan uzak dur"
Kapı gıcırtısı , annemin seslenmesi ... Kalkmak için doğrulurken ayaklarıma yere düşen cam kırıkları ve jiletler girdi. Bağırdım ve içine düştüm.Yüzümü , kollarımı ve bacaklarımı çizdiler.
Her yer kapkaranlık...
Derin rüyalar ; sadece o ve onun söyledikleri , onun görüntüsü , hastanede gözlerimi açtığımda da o ...
"Benim için endişelendin mi ? "
"Hayır sadece ilkinde bu kadar olmazdı ... " Siyah kapüşonunu takıp gitti. Fazla ruhsuzdu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sessiz Ölüm
Romance"Gözleri gözlerime kilitlenmişti. Bakışlarımı ondan çekemiyordum. Bir şey beni ona bağlıyordu...
