Σχολείο για διαφορετικούς (#READINT2017)

Τα αγκάθια του έρωτα

Ο Ιβάν μου τράβηξε με δύναμη την κουβέρτα.

- Αν με ξύπνησες νωρίτερα αλήθεια το λέω θα σε δολοφονήσω.

Ιβάν: Δεν σε ξύπνησα νωρίτερα.

Ξεφύσιξα.

Ιβάν: Πάντως και να ήθελες να με σκοτώσεις, δεν μπορείς. Είμαι πιο δυνατός.

Ο Ιβάν πήγε να αλλάξει μπλούζα.

- Ιβάν! Τώρα στο μπάνιο.

Αυτή την φορά δεν με άκουσε.

- Ρε Ιβάν αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό. Θα σου άρεζε να αλλάζω μπροστά σου;

Ιβάν: Ναι.

Του πέταξα ένα μαξιλάρι.

Ίβαν: Τι; Εσύ ρώτησες. Σε πέντε λεπτά πρέπει να είμαστε στην τάξη οπότε τέλειωνε.

Μπήκα στο μπάνιο για να ετοιμαστώ. Μετά από λίγο βγήκα έξω.

- Ιβάν;

Ιβάν: Τι θες πάλι;

- Δεν ξέρω πως θα πάει το πράγμα με τον Λουκ. Λογικά τώρα θα έχει νευριάσει μαζί μου επειδή τον αγνοούσα και δεν θα θέλει να μιλήσουμε.

Ιβάν: Όλα καλά θα πάνε.

- Λες;

Ιβάν: Λέω.

Ο Ιβάν άνοιξε την πόρτα του δωματίου και μου έκανε χώρο για να περάσω.

- Μα τι gentleman!

Ιβάν: Έτσι, για να μάθεις να εκτιμάς ότι έχεις.

- Μα το κάνω ήδη.

Μετά από λίγο φτάσαμε στην αίθουσα μου. Ο Ιβάν μου έκλεισε το μάτι και πήγε στην δικιά του. Πάλι είχα αργήσει. Με κατεβασμένο κεφάλι περπάτησα μέχρι το θρανίο μου. Ο Λουκ δεν μπήκε καν στον κόπο να με κοιτάξει. Έβγαλα ένα μολύβι από την κασετίνα μου και έγραψα στο θρανίο συγγνώμη. Ο Λουκ το έσβησε με την σβήστρα.

- Ειλικρινά συγγνώμη.

Ψιθύρισα. Με κοίταξε με τα απαίσια γαλάζια του μάτια. Δεν είπε τίποτα και ξαναγύρισε το κεφάλι του προς τον πίνακα. Αποφάσισα να παρακολουθήσω και εγώ. Η καθηγήτρια μιλούσε για το δάγκωμα βρικόλακα και μας έδειξε μερικές φωτογραφίες σε Power- Point. Μέρα που την βρήκε. Σήκωσα δειλά το χέρι.

- Κυρία μπορώ να πάω τουαλέτα; Είναι ανάγκη.

Η κυρία Μοντγκόμερι με κοίταξε με σηκωμένο φρύδι.

Κυρία Μοντγκόμερι: Θα σε άφηνα Αριάδνη αλλά κάθε μέρα αργείς. Χάνεις που χάνεις το μισό μάθημα δεν θα σε αφήσω να χάσεις και το άλλο.