Σχολείο για διαφορετικούς (#READINT2017)

Όταν οι δύο κόσμοι συναντιούνται

Άνοιξα απότομα τα μάτια μου από τα συνεχή χτυπήματα στην πόρτα.

- Ποιος είναι;

Ρώτησα με βραχνή φωνή. Αντί για απάντηση άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Ορέστης.

- Ποιος σε άφησε να μπεις;

Ορέστης: Χαλάρωσε Άρι, οι γονείς σου με άφησαν. Ήρθα για να σε πάω στο σχολείο.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και τον πλησίασα.

- Μπορούν να με πάνε και οι γονείς μου.

Ορέστης: Δεν το νομίζω, βλέπεις όσο έλειπες άλλαξαν πολλά πράγματα. Οι γονείς σου θα λείπουν όλη την βδομάδα.

Τον προσπέρασα και κατέβηκα τα σκαλιά.

- Γιατί δεν μου είπατε ότι θα φύγετε;

Μαμά: Δεν ήθελες να μιλήσουμε χθες, θυμάσαι;

Που να φανταστώ ότι ήθελαν να μιλήσουμε για τα δικά τους προβλήματα. Ο Ορέστης κατέβηκε και έκατσε στον καναπέ.

- Τον Ορέστη από που τον ξέρετε;

Ο Ορέστης έφερε τον δείκτη στο στόμα.

Ορέστης: Είναι μυστικό.

- Και που θα πάτε;

Μπαμπάς: Αμερική για κάτι δουλειές.

- Αμερική; Σε ποιο μέρος;

Μαμά: Γιατί ενδιαφέρεσαι νεαρή μου;

- Ε, τίποτα. Καλά να περάσετε. Εγώ όμως με ποιον θα μείνω;

Μπαμπάς: Με τον Ορέστη.

Τους κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.

- Δεν θέλω να μείνω μαζί του.

Μπαμπά: Δεν σου έδωσα την επιλογή να διαλέξεις.

Η μητέρα μου με πλησίασε και με φίλησε στο μέτωπο.

Μαμά: Να προσέχεις γλυκιά μου.

- Τώρα θα φύγετε;

Μπαμπά: Ναι, αντίο μωρό μου.

Με αγκάλιασε και σήκωσε μια βαλίτσα. Η μαμά μου αγκάλιασε τον Ορέστη και μετά βγήκε έξω. Μετά από λίγο την ακολούθησε και ο πατέρας μου. Όταν ο Ορέστης άκουσε την μηχανή του αυτοκινήτου με πλησίασε.

Ορέστης: Φαίνεσαι σκατά, καλύτερα να μην πάμε σχολείο σήμερα.

Έγνεψα θετικά.

Ορέστης: Τι θες να κάνουμε όμως μωρό;

- Τι θα έλεγες να μου πεις την αλήθεια;