Σχολείο για διαφορετικούς (#READINT2017)

Θα σου κάνω την ζωή κόλαση

Σαμ's P.O.V.

Η πόρτα χτύπησε ξυπνώντας με. Δεν ξέρω ποιος είναι αλλά θα την πληρώσει που με ξυπνάει από τις έξι. Σηκώθηκα προσεχτικά από το κρεβάτι για να μην ξυπνήσω την Κρίστυ. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα βρισκόμουν στην πόρτα και την άνοιξα αθόρυβα.

- Τι στον πούτσο θες πρωινιάτικα;

Ρώτησα εκνευρισμένος την Αριάδνη.

Αριάδνη: Ήθ...ελ...α...ν...α...πάρ...ω...κά...τι...

Με δυσκολία άκουγα τι έλεγε και δεν με βοηθούσε το γεγονός ότι κοιτούσε το πάτωμα.

- Λυπάμαι αλλά δεν δέχομαι επισκέψεις στις έξι.

Αριάδνη: Σε παρακαλώ Σαμ.

Η φωνή της έσπασε στο τέλος.

- Να πας να παρακαλέσεις τον φίλο σου.

Δεν μιλάει τώρα όμως... Της σήκωσα το κεφάλι έτσι ώστε να υποχρεωθεί να με κοιτάξει. Τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα.

- Μας παράτησε ο γκόμενος και πάμε να κλαφτούμε στον παλιό;

Αριάδνη: Δεν ξέρεις τι λες. Θα μου δώσεις τα πράγματά μου ή όχι;

Η φωνή της χαμηλόφωνη και λίγο επιβλητική.

- Όχι, δεν μπαίνεις μέσα, ποτέ ξανά.

Την άφησα για λίγο. Έσκυψε πάλι στο πάτωμα και έκανε να φύγει μα της τράβηξα το χέρι απότομα.

- Τα πράγματά σου θα τα αφήσω στο δωμάτιο του Ιβάν.

Την άφησα να φύγει. Όμως λίγο πριν απομακρυνθεί από το οπτικό μου πεδίο της φώναξα και κοντοστάθηκε.

- Σαν τον παλιό καλό καιρό Άρι.

Έκλεισα την πόρτα και ξανά ξάπλωσα στο κρεβάτι. Άρχισα να φιλάω την Κρίστυ στον λαιμό για να ξυπνήσει.

- Καλημέρα.

Είπα και συνέχισα να την φιλάω.

Κρίστυ: Καλημέρα Σαμ.

Τα χέρια της μου χάιδεψαν τα μαλλιά ενώ εγώ συνέχισα να την φιλάω.