YALAN

♤

Ayaklarımı sürüyerek yavaşca odama çıktım. Çantamı her hangi bir yere fırlatıp kendimi yatağa attım. Az önce babamdan büyük bi fırça yemiştim.
2saat önce...
Hindileri kafesin içine balık istifi yapmış onlara eziyet eden at hırsızı tipli adama çirkin çirkin baktım. Dünyada gerçekten çok kötü insanlar vardı. Bi şekilde o canlıları özgürlüğüne kavuşturmam gerekirdi. Çantamdan çıkardığım bozuk parayı yere hafiçe bıraktım. Yuvarlanıp at hırsızının az ilerisine kadar gitti o sırada hindileri kafesinden çıkarttım ve onlara özgürlüğünüze uçun minik şeyler diye bağırdım. Sonra adamın bana sinirle bakmasının ardından içimden gelen insansı dürtüyle kaçmaya başladım. Arkamdan gelen at hırsızı suratlı herif beni polise vermekle tehdit ediyordu. Arkama dönmeden " Asıl o canlılara eziyet ettiğin için ben seni polise vermeliyim çirkin surat!" Diye bağırdım.
Olaydan 1 saat sonra...
Polis merkezinde ifademi veridikten sonra eve döndüm. Hindilerin parasını ödeyecektim yoksa hapse girecektim. Tabi hindilerin fiyatını duyduktan sonra nezaret nerde diye sorasım gelmedi değil yani. Şu anda evin tam önümde durmuş giriş gelişme ve sonuç kısımlarını gözden geçirirken babamın her sorusuna mantıklı cevaplar bulmaya çalışıyorum. Kapıyı yavaşca tıklattım. Sanki kapıda beni beklermiş gibi hemen kapıyı açan canım(!) kardeşime yalandan bi sırıtma fırlattım. O da bana aynısından yaptı. Babam pencerenin önünde durmuş snırım beni nasıl azarlayacağını düşünüyo olsa gerek. Babam aniden arkasını döndü hani şu filmlerdeki gibi... Vee korku seyansımız başlıyor iyi seyirler...
Yarım saatlik bir azarın ardından yavaşca odama doğru yol aldım. Küçük domuzcuk bana bakmış sahte gülümsemsini yollarken bende ona aynısını yaptım. O sırıtış üzerine düşer de sende orda yanıp janbona dönüşürsün. Bu çocuk resmen döl israfıydı. Ablasının acısıyla bi insan nası alay edebilirid ki???